گل های اروپایی آقای گل

على علیپور با 17 گل زده و
4 پاس گل در لیگ برتر نقش
بسزایى در صدرنشینى پرسپولیس ایفا کرده
است. مهاجم گلزن این روزهاى پرسپولیس


کارش را در آسیا هم با دبل آغاز کرد تا مشخص
شود على علیپور همان خیریتى بود که در
محرومیت مهدى طارمى وجود داشت! هر چند
که با وجود تمام حواشى و جنجال ها نمى توان
منکر نقش پررنگ مهدى طارمى در ترکیب
پرسپولیس شد اما با جدایى این بازیکن نه تنها
جاى خالى او احساس نمى شود بلکه پرسپولیس
حالا صاحب مهاجم به مراتب کامل ترى
است؛ مهاجمى که با هر دو پا کار مى کند
که بزرگترین هنرش جاگیرى است. علیپور
همیشه با جاگیرى هاى بى نقص و فو ق العاده
خود کار را براى هم تیمى هایش آسان مى کند.
با این جاگیرى ها علیپور گل زدن را آنقدر ساده
انجام مى دهد که انگار واقعا کار ساده اى است.
مهاجم اول این روزهاى پرسپولیس در مقایسه
با مهدى طارمى برترى هاى زیادى دارد که یکى
از آن ها کار با هر 2 پایش است اما مهمتر از
اعتدال بین گل هاى زده با پاى چپ و راست،
کیفیت ضربات نهایى است که او را تبدیل به
مهاجم شاخصى حتى در کلیت فوتبال ایران
و لیگ برتر مى کند. طارمى 2 فصل آقاى گل
لیگ برتر بود اما همین 2 فصل او ثابت کرد
که براى گلزنى به حداقل 4 موقعیت گلزنى نیاز
دارد. در نقطه مقابل علیپور مهاجمى است که
با فرصت سوزى بیگانه است و براى گلزنى حتى
یک پاس خوب هم براى او مى تواند کافى باشد.
در واقع شماره 70 سرخ پوشان برخلاف زوج
سابقش خوب بلد است چگونه و با چه استایلى
به توپ ضربه بزند. معمولا طارمى براى نواختن
ضربه نهایى بدنش را ستون نمى کند و به نوعى
در حالتى غیر متعادل ضربه نهایى را مى نوازد
که بخشى از موقعیت سوزى هایش به این مسئله
ارتباط پیدا مى کند. علیپور با ستون کردن
بدنش بهترین شرایط را براى شوت زنى مهیا
مى کند و در ادامه نقطه اى از دروازه را نشانه
مى گیرد که کمتر مهاجمى در ایران مى بیند
و انتخابش مى کند. علیپور برعکس طارمى در
لحظه نواختن ضربه نهایى فاصله مناسبى بین
پاى تکیه گاه با پاى ضربه مى گذارد و به نوعى
ضربات آخرش را کلاسیک و اصولى مى نوازد.
این ویژگى مهم البته باعث شده درصد قابل
توجهى از موقعیت هایى که نصیبش شده را گل
کند و هواداران پرسپولیس این روزها شاهد
گل هاى اروپایى آقاى گل جدیدشان هستند.