گروه انرژي – مجتبي آزاديان: محمد خالدي سردشتي نماينده مردم لردگان در مجلس شوراي اسلامي‌و عضو کميسيون انرژي در اين مجلس در گفتگو با «تجارت» در خصوص استراتژي ايران در بازار جهاني نفت و تهديدي که در اين بازار به ويژه از قدرت گرفتن رقيبي جديد به نام آمريکا که به مرور در حال تصاحب بازار جهاني نفت و حذف رقباي بزرگ است، اظهار داشت: در دنياي امروز کشورهاي مختلف براي فشار آوردن به رقبا از راه‌هاي مختلفي بهره مي‌گيرند. يکي از اين راه‌ها نيز تصاحب هرچه بيشتر در بازار نفت و حذف رقباي سنتي و بزرگ به روش‌هاي مختلف است.

اين نماينده مجلس در پاسخ به اين پرسش «تجارت» که آيا اظهارات دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا که گفته بود آمريکا به دنبال حذف کامل ايران از چرخه معادلات جهاني نفت است، امکان تحقق خواهد داشت يا خير؛ گفت: اين امر در صورت اهمال ايران امکانپذير است، اگر دقت کنيد ايران روزانه 4 ميليون بشکه نفت توليد مي‌کند که 2 ميليون بشکه آن به مصرف داخلي مي‌رسد و حدود 2 ميليون بشکه آن نيز صادر مي‌شود، با توجه به وضعيت توليد به خصوص در خاورميانه، اگر آمريکا بخواهد فشار بياورد، به دليل اينکه بسياري از اعضاي اوپک هم با آمريکا همراه و همسو هستند و يا بهتر است بگوييم با ايران همراه نيستند، قادر به انجام اين تهديد خواهد بود اما اين به معناي اين نيست که به يکباره چنين تهديدي محقق شود. ممکن است چندين سال طول بکشد اما به هرحال يکي از گزينه‌هاست و حتي در صورت همسو نبودن اعضاي اوپک؛ آمريکا خود به تنهايي نيز قادر به تحقق چنين تهديدي هست و توان ان را دارد.

عضو کميسيون انرژي مجلس ادامه داد: به همين دليل ما بايد به دنبال راهکارهاي مقابله با روش‌هاي نوين باشيم، بايد پيش‌بيني کنيم که شايد نتوانيم حتي يک قطره نفت را در آينده توليد يا به فروش برسانيم، بنابراين يکي از راهکارهاي اصلي تبديل نفت به فرآورده‌هاي نفتي است، ما بايد در اين زمينه کار را شروع کنيم؛ همانطور که مي‌دانيد پالايشگاه خليج فارس توليد بنزين و گازوئيل يورو 5 مي‌کند، پس ما بايد به دنبال صادرات بنزين در آينده باشيم؛ اما اقدام آمريکا يک واقعيت است و بايد اين تهديد را جدي گرفت.

وي در پايان گفت: مقدار نفت صادراتي ما به شدت از سوي آمريکا تهديد مي‌شود و با توجه به اينکه بودجه سالانه کشورمان وابستگي شديدي به نفت دارد، بايد به فکر زماني باشيم که اگر بازار نفت را گرفتند، آچمز نشويم. ما در حال حاضر به چند کشور محدود نفت ميفروشيم و با تبديل نفت به فراورده‌هاي نفتي قطعا بازار صادراتي ما بسيار متنوع خواهد شد و تعداد کشورهاي واردکننده فراورده‌ها نيز چند برابر خواهد شد. اين کار به يکباره نيست و حداقل پروسه‌اي پنج ساله خواهد بود، اما بايد هرچه سريع تر وارد اين مسير شويم.

به گزارش «تجارت» بهاي معاملات آتي وست تگزاس اينترمديت آمريکا دو سنت نسبت به قيمت نهايي روز سه شنبه کاهش يافت و به ۵۹.۱۷ دلار در هر بشکه رسيد.

بهاي معاملات آتي نفت برنت با پنج سنت افزايش نسبت به روز گذشته، به ۶۲.۷۷ دلار در هر بشکه رسيد. برنت ماه جاري به بالاي ۷۰ دلار صعود کرده بود.

به گفته معامله گران، ادامه ضعف ارزش دلار احتمالا تقاضا را از سوي کشورهايي که از ارزهاي ديگر براي خريد اين کالا استفاده مي‌کنند، تقويت خواهد کرد. همزمان رشد اقتصادي مطلوب نيز از بازارهاي نفت پشتيباني کرده است.

بانک سرمايه گذاري "آر بي سي کپيتال مارکتس" در يادداشتي به مشتريان نوشت: اگرچه عوامل عرضه و تقاضاي مطلوب از بازار حمايت کرده اما سرمايه گذاران نبايد نشانه‌هاي احتياط را ناديده بگيرند.

موسسه امريکن پتروليوم روز سه شنبه اعلام کرد ذخاير نفت آمريکا در هفته منتهي به ۹ فوريه، ۳.۹ ميليون بشکه افزايش يافته و به ۴۲۲.۴ ميليون بشکه رسيده است. اين افزايش تا حد زيادي به دليل رشد توليد آمريکا بوده که از اواسط سال ۲۰۱۶ بيش از ۲۰ درصد جهش يافته و به بيش از ۱۰ ميليون بشکه در روز رسيده است. به اين ترتيب توليد آمريکا از سطح توليد عربستان سعودي فراتر رفته و به توليد روسيه نزديک مي‌شود.

نفت آمريکا جذابيت فزاينده در بازارهاي جهاني پيدا کرده و با آغاز آزمايش ابرنفتکش براي صادرات در بندر نفتي فراساحلي لوئيزيانا، نفت بيشتري از اين کشور صادر خواهد شد.

نخستين ابرنفتکش که قادر به حمل دو ميليون بشکه نفت است، هفته جاري در لوئيزيانا بارگيري کرد تا فاز بعدي تبديل آمريکا به يک صادرکننده بزرگ انرژي کليد بخورد.

اين ابرنفتکش که "شيدن" نام داشت، از سوي "شل اويل" چارتر شده و حامل پرچم عربستان سعودي است. منابع آگاه به "اس اند پي گلوبال پلاتس" گفتند: اين کشتي قرار است بندر نفتي فراساحلي لوئيزيانا را با محموله نفت ترش مديوم ترک کند.

آمريکا در ميانه يک انقلاب انرژي قرار دارد. توليد نفت آمريکا از سال ۲۰۱۰ به ميزان پنج ميليون بشکه در روز افزايش يافته که يک رشد حدود ۱۰۰ درصدي است. فناوري جديد به خصوص تکنيک‌هاي مورد استفاده در حفاري شيل، فرصت‌هاي جديد وسيعي را به روي شرکت‌هاي نفت و گاز گشوده است.

آمار اثباتي بر اين موضوع هستند. آمريکا در سال ۲۰۱۷ به طور ميانگين ۹.۳ ميليون بشکه در روز نفت توليد کرد. امسال اداره اطلاعات انرژي آمريکا پيش‌بيني کرده ميانگين توليد نفت و گاز آمريکا به رکورد ۱۰.۳ ميليون بشکه در روز خواهد رسيد و از رکورد قبلي که ۹.۶ ميليون بشکه در روز در سال ۱۹۷۰ بود، فراتر خواهد رفت.

اداره اطلاعات انرژي آمريکا انتظار دارد در سال ۲۰۱۹ ميانگين توليد نفت اين کشور به ۱۰.۸ ميليون بشکه در روز بالغ شود که به آمريکا اجازه مي‌دهد با عربستان سعودي و روسيه در عنوان بزرگترين توليدکننده جهان رقابت کند.

اگر يک دليل بزرگ براي انقلاب انرژي آمريکا وجود دارد، دليل مذکور فناوري جديد است که به شرکت‌هاي آمريکايي امکان داده در اين رقابت چيره شوند.

به مدد چنين نوآوري، هر بشکه نفتي که در آمريکا توليد مي‌شود، حداقل ۲۰ دلار هزينه توليد دارد.

حتي اوپک هم نمي‌تواند مانع شرکت‌هاي حفاري شيل آمريکا شود که در دوران اشباع عرضه و قيمت‌هاي پايين در فاصله سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ دوام آوردند و اکنون پيروزمندانه ظهور کردند.

اما انقلاب شيل به محدوديت‌هاي خود رسيده است. توليد شيل احتمالا پس از سال ۲۰۲۰ به مدت کوتاهي اوج مي‌گيرد و سرمايه‌گذاران به دنبال فناوري‌هاي جديد و نوآورانه‌اي هستند که موانع جديد براي توليد را بشکند.

عوامل متعددي از رويدادها و تحولات سياسي گرفته تا رخدادهاي اقتصادي در گوشه و کنار جهان بر قيمت نفت در بازارها تاثيرگذار هستند، به نحوي که يک رويداد سياسي يا اقتصادي مي‌تواند قيمت نفت را افزايش يا کاهش دهد.

قيمت نفت باوجود روند افزايشي خود در چند ماه گذشته با افت و خيزهايي همراه بوده است، به‌طوري که در روزهاي اخير، قيمت نفت با روند کاهشي روبه‌رو شده است. اين موضوع در شرايط کنوني به دلايل مختلفي روي داده است که از جمله مهمترين آنها مي‌توان به موارد زير اشاره کرد:

۱. افزايش توليد نفت آمريکا؛ ۲. ايجاد توازن نسبي در عرضه و تقاضا؛ ۳. دستکاري ارزش دلار توسط دولت آمريکا؛ ۴. تمايل اندک کشورهاي عضو اوپک به افزايش قيمت.