روزنامه قانون
1396/11/24
واكسيناسيون نظام با گفت‌وگوي ملي
انقلاب اسلامي ايران بر مبناي وحدت و اتحاد ملي شكل گرفت ولي از همان روزهاي ابتدايي با مشكل تضاد ديدگاه روبه‌روشد؛ اختلافاتي كه گاهي با زياده‌خواهي جريان‌هاي داخلي به مقابله‌هاي مسلحانه نيز منتهي و سبب حذف جريان‌هايي شد كه سعي داشتند فقط نظر خود را بر جامعه حاكم كنند. بعد از پالايش كشور از جريان‌هايي كه شكاف‌هاي عميقي با نظرهاي حاكم در كشور داشتند نيز كم‌كم اختلافات جزيي و نه مبنايي سبب از هم‌پاشيدگي‌هاي جرياني در ايران شد. جدايي‌هايي مانند دوپاره‌شدن مجمع‌روحانيون و جامعه روحانيت از بارزترين اين جدايي‌هاي ناشي از اختلاف نظربود. در ادامه بار‌ها روندهايي اين چنيني در كشور حاكم شد ولي بعد از 88 اين اختلاف نظرها به شكلي عميق شد كه حتي دشمن به راحتي مي‌توانست در اين بين رخنه كند و از اختلافات براي خود بهره‌ببرد.تضاد برسر محل اختلاف
پرداختن به مسائل و چرايي اختلاف نظرها درباره حوادث 88 و اتفاقات بعد از آن در اين نوشته نمي‌گنجد ولي آنچه بايد به آن اشاره شود دلخوري‌ها و اختلافاتي است كه بر سر مسائل اين چنيني در كشور به وجود آمده، هرچند جريان‌هاي محافظه‌كار راستگرا معتقد و راسخ‌هستند كه نبايد به اين زودي بر سر مسائلي مانند 88 بحث و گفت‌وگو كرد ولي بسياري به دنبال آن هستند كه اين اختلافات حل شود و به نتيجه‌اي برسد.
بس است!
براي نمونه حجتي‌كرماني از انقلابيون سابقه دار و امام‌جمعه كرمان در گفت‌وگويي با روزنامه ايران و با اشاره به مسائل ناشي از اختلافات در كشور گفت:«بس است دیگر! تا چه زمانی می‌خواهیم در کشور به دعوا و درگیری بپردازیم؟ انقلاب دیگر یک جوان 20ساله مغرور نیست؛ در آستانه 40سالگی و پختگی است و باید برای دوام انقلاب،ایران، خودمان و موقعیت و مسئولیت‌مان تصمیمات درست بگیریم و این احتیاج به از خود گذشتگی، صبر ، تحمل و به رسمیت شناختن همه آرا ، عقاید و سلیقه‌ها دارد. به نظرم راه حل عملی شدن آشتی‌ملی به دست رهبر انقلاب است. ما می‌توانیم 22 بهمن را به یک گردهمایی آزاد با حضور همه نیروهایی که از قطار انقلاب پیاده شدند، تبدیل کنیم. البته در این میان استثنا هم داریم. حساب محاربین و کسانی که به روی انقلاب شمشیر کشیدند و با صدام و آمریکا علیه مردم ایران دست دوستی دادند، جداست و این افراد جایی در این کشور ندارند. البته قرآن راه توبه را برای همه باز گذاشته است. من این موضوع را سال 90 با عنوان «سال 90، دقیقه 90 برای آشتی ملی» مطرح کردم. معتقدم که«آشتی ملی» پیش شرط دوام نظام است. معتقدم اگر چنین کاری در شرایط موجود صورت بگیرد، جلوی بسیاری از مشکلات گرفته میشود. اين اواخر مسئولان و صاحبنظران زیادی درباره «گفتوگوی ملی» گفته‌اند و نوشته‌اند. این صحبت‌ها هیچ تفاوتی با دیدگاه من ندارد. حالا نامش را می‌خواهیم هرچه بگذاریم». وي در پاسخ به اين سوال كه:«یعنی آشتی ملی از دید شماهمان گفتوگوی ملی است؟مي‌گويد:«بله. مفهوم یکی است. اگر صدای من از این تریبون به گوش رهبر انقلاب می‌رسد از ایشان درخواست می‌کنم خود ایشان هرچه زودتر مقدمات این «آشتی ملی» را فراهم کنند. ما هیچ راه دیگری برای دوام نظام نداریم. اگر همه کسانی که قانون‌اساسی را با مشکلاتی که دارد قبول دارند، حتی همه ایرانیان از همه اقوام و مذاهب به وسیله رهبری مقتدر نظام دور هم جمع شوند، قدرت ایشان و نظام بیش از پیش تحکیم میشود و ایران از خطر می‌گذرد».
خودبرتربيني، آفت گفت‌وگوي ملي
اختلافات فراوان و هر كدام از جريان‌هاي حاضر در كشور براي آنكه مشكلات را حل كنند نگاه ويژه خود را به مسائل دارند. در همين راستا به نظر مي‌رسد قبل از نشست برسر ميز برخي جريان‌ها بايد نگاه بالا به پايين خود را كنار بگذارند وبدانند كه با طرف مقابل هم وزن هستند. هرچند بنا به دلايلي اين جريان‌هاي محافظه‌كار راستگرا به ظاهر قدرت بيشتري در بدنه حاكميت دارند ولي بي شك قدرتي كه مردم با راي خود به جريان‌ها و جايگاه‌هاي انتخابي مي‌دهند نيز آن‌ها را از قدرت بالايي برخوردار مي‌كند و به همين دليل نبايد هر كدام از جريان‌هايي كه در كشور فعاليت مي‌كنند خود را برتر بدانند و به گونه‌اي رفتار كنند كه گويي به دليل ضعف است كه رقيب پاي ميز مذاكره آمده است. اتفاقي كه در مذاكرات هسته‌اي رخ داده بود و برخي از متوهمان وخودبرتربينان تصور داشتند كه كشورها براي ترس از قدرت ديگري بر سر ميز مذاكره آمده اند! اين در حالي بود كه هر كدام از طرفين مذاكره سعي داشتند تا به بردي برسند و از فرصت ايجاد شده سودي برداشت كنند.
آغوش باز براي يك پيشنهاد
البته اين نگاه بر تمام جريان‌ها حاكم نيست و قشرهايي كه خود را تافته جدا بافته مي‌دانند در ميان افراطي‌هاي هر دو جريان حضور دارند. اين در حالي است كه بعد از عنوان شدن واجبي به نام گفت‌وگوي ملي از جانب اصلاح‌طلبان، چهره‌هاي ميانه‌روي اصولگرا نيز از اين وضعيت استقبال كردند. براي نمونه محمدرضاباهنر از شخصيت‌هاي تاثيرگذار جناح اصولگرا در گفت‌وگو با «قانون» اولين واكنش مثبت را به درخواست اصلاح‌طلبان نشان داد و در ادامه ساير شخصيت‌ها نيز واكنش‌هايي به اين اتفاق مبارك سياسي نشان دادند. در همين راستا روز گذشته محمدعلی پورمختار از شخصيت‌هاي اصولگراي مجلس شوراي اسلامي درگفت وگو با خانه ملت، با بیان اینکه موضوع گفتوگوی ملی هر از گاهی مطرح میشود، گفت: تا جایی که اطلاع دارم این مطلب از سوی یک جناح عمده نیست و سایر افراد آن را مطرح می کنند و قصد اصلی آن‌ها نیز نزدیک شدن جناح ها نیست. نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ در مجلس شورای اسلامی در ادامه با بیان اینکه به وحدت گروه های مختلف برای حل مسائل قائل هستیم، عنوان کرد: به نظر نمی رسد راه اندازی گفت و گوی ملی بعد از طرح آشتی ملی که به اقبال نرسید، نتیجه بخش باشد و شايد همان اهداف آشتی ملی طی آن دنبال می شود. وی در ادامه با تاکید بر اینکه باید مبحث وحدت ملی که مقام معظم رهبری مطرح کردند پیگیری شود، اظهار داشت: زمان اغتشاشات دیدیم که به صورت خودجوش گروه های مختلف از اقدامات ساختارشکنانه ابراز انزجار کردند که این مصداق وحدت ملی در مقابله با توطئه‌های معارضان بود. عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی در پایان با اشاره به شکل گیری گروه هشت خاطرنشان کرد: تنها در صورتی گفت و گوی ملی به نتیجه می رسد که این گروه اقدامات نتیجه بخشی داشته باشند و بحث اساسی آن‌ها نیز باید درباره موضوعات و مشکلات کشور باشد و فقط پیرامون مباحث سیاسی نباشد. چندي پيش نيز سید‌ناصر موسوی‌لارگانی ، با بیان اینکه «گفت و گوی ملی» در راستای وحدت میان گروه های داخلی اقدام خوبی است، گفت: دو جناح باید در کنار یکدیگر به فکر مشکلات کشور باشند و با کار کارشناسی بتوانند در راستای حل مشکلات گام بردارند. نماینده مردم فلاورجان در مجلس شورای اسلامی بر همین اساس تصریح کرد: آمریکا و بسیاری از خارج نشینان به دنبال ایجاد تفرقه میان ملت ایران هستند که سوءاستفاده از شرایط دو جناح یکی از این راه هاست که با شکل گیری گفت و گوی ملی می توان تا حدود زیادی وحدت را بیش از پیش بروز داد. وی ادامه داد: در این مسیر باید دقت شود که گفت و گوی ملی حالت مناظرات انتخاباتی به خود نگیرد که جنبه تبلیغاتی داشته باشد، در غیر این صورت اگر گفت و گوی ملی شکل نگیرد بهتر است. عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی در پایان با بیان اینکه در مناظرات مسائلی مطرح میشود که مستند نبوده و گاهی درونمایه دروغ و تهمت به خود می گیرد، خاطرنشان کرد: اگر گفت و گوی ملی منجر به برطرف شدن اختلافات در چارچوب نظام شود خوب است. در همين حال حمیدرضا فولادگر، عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس معتقد است برای جدیت در ایجاد گفت و گوی ملی باید کارگروهی متشکل از هر دو جناح تشکیل شده و درباره آن تصمیم‌گیری شود. حمیدرضا فولادگر ، با مثبت ارزیابی کردن تئوری شکل گیری «گفت و گوی ملی» میان گروه های سیاسی کشور گفت: معتقدیم مباحث مشترک زیادی وجود دارد که بتوان گفت و گوی ملی حول محور مباحث مشترک صورت داد. نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی بر همین اساس تصریح کرد: برای شکل گیری گفت و گوها لازم است سرفصل هایی در چارچوب نظام جمهوری اسلامی از قبیل اصول مشترکی همچون جمهوریت، اسلامیت و ولایت فقیه تعیین شود. وی افزود: از مهم ترین مزایای شکل گیری گفت و گوی ملی، اتحاد بیشتر در درون کشور است آن هم در شرایطی که آمریکا به دنبال توطئه و دسیسه چینی برای از بین بردن وحدت ملی است. عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس شورای اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: اصولگرایان مخالف شکل گیری گفت و گوی ملی نیستند اما تا کنون این بحث حالت رسمی نداشته بنابراين باید کارگروهی از هر دو جناح تشکیل شده و درباره این موضوع تصمیم گیری شود.
پايان اختلافات، پايان نفوذ
بي شك جريان‌هاي سياسي و افرادي كه به دنبال حل بحران‌هاي كشور هستند براي پايان بخشيدن به مشكلات بايد پاي ميز مذاكره و گفت‌وگو بنشينند. زماني كه بيشتر جريان‌ها و اقشاردر كشور با نشستن پاي ميز مذاكره براي حل معضلات جهاني با ايران موافقت دارند، براي پايان دادن به اختلافات دروني كه بيشترآن‌ها نيز به دليلي نبود گفت‌وگو و تعامل به وجود آمده‌است بايد استقبال بيشتري نشان داده شود. اتفاقي كه اگر امروز رخ دهد فايده و خاصيت بيشتري دارد تا آنكه افراد فردا پاي ميز بروند و گفت‌وگو كنند. بدخواهان به دنبال ضربه زدن به ملت و كشور هستند و از اين اختلافات كمال استفاده را دارند. خواص، سياسيون و عقلا نبايد اجازه اين نوع سوءاستفاده‌ها را به دشمن بدهند و منتظريم تا با پايان بخشيدن به اختلافات راه رخنه و نفوذ را در كشور ببندند. از طرفي ديگر زماني كه مردم مشاهده كنند مسئولان با يكديگر همدل هستند و براي حل مشكلات آن‌ها تلاش مي‌كنند چشم بر كاستي‌ها بسته و براي به نتيجه رسيدن فعاليت‌هاي مسئولان مانند دوران دفاع مقدس ازخودگذشتگي مي‌كنند ولي زماني كه ملت شاهد درگيري‌هاي لفظي و جرياني در كشور و ميان مسئولان هستند آنگونه كه بايد نقش شهروندي خود را اجرا نكرده و به عنوان معترض به خيابان‌ها مي‌آيند و گاهي نيز اين اعتراضات را به اغتشاشات تبديل مي‌كنند! رويدادي كه نمي‌توان از آن پرهيز كرد و اگر مشكلات حل نشود هر لحظه احتمال دارد كه دوباره وضعيت به گونه‌اي شود كه كارگزاران نظام نگاه مناسبي به آن ندارند.
