انتخابات و شعارها تمام شد حالا به ورزش برسيد

با روشن شدن تکليف مديريت جديد کميته ملي المپيک و همچنين همسو بودن اين نهاد با وزارت ورزش ديگر هيچ عذر و بهانه‌اي در عدم رسيدگي به تيم‌هاي ورزشي قابل قبول نيست. ورزش ايران روزهاي حساس زيادي را پيش‌رو دارد، اما بسياري از تيم‌ها در بلاتکليفي به سر مي‌برند و تمرينات ملي‌پوشان با مشکلاتي مواجه شده است که ثمره اين بي‌توجهي‌ها را چند ماه ديگر و در بازي‌هاي آسيايي 2018 مي‌توان ديد.
حضور موفق در المپيک آسيايي همواره يکي از اهداف مهم ورزش کشور بوده كه انتظار مي‌رود در اين دوره نيز مسئولان با همين تفکر زمينه را براي کسب بهترين نتايج فراهم كنند. با وجود اينکه نزديک به هفت ماه تا روشن شدن مشعل بازي‌ها زمان باقي مانده، اما بايد حواسمان به اين واقعيت باشد که رقباي آسيايي تلاش‌شان براي كسب مدال‌هاي رنگارنگ و کسب بهترين جايگاه در رده‌بندي قاره‌اي را از چند سال قبل آغاز کرده‌اند. در ورزش حرفه‌اي رفتارهاي شب امتحاني جوابگو نيست و براي موفقيت؛ داشتن برنامه بلندمدت، ميان‌مدت و کوتاه‌مدت ضروري است. از سوي ديگر مديران ارشد ورزش نيز موظف به اجراي اين برنامه‌ها هستند. با اين حال در يک سال گذشته و با توجه به پايان دوران رياست کيومرث هاشمي، بخش اعظم ورزش کشورمان معطل برگزاري مجمع انتخاباتي و انتخاب رئيس جديد بود. 
حال که انتخابات کميته با همه حواشي‌اش برگزار و رئيس جديد هم مشخص شده، اهالي ورزش منتظرند تا هرچه زودتر بلاتکليفي تيم‌هاي ورزشي‌مان خاتمه يابد. در آوردگاهي چون بازي‌هاي آسيايي و در حضور رقبايي چون کره، ژاپن و چين تنها در صورتي مي‌توان به موفقيت نسبي دست يافت که تيم‌ها و نفرات اعزامي با آمادگي بالا پا به رقابت‌ها بگذارند، در حالي كه اين روزها ملي‌پوشان مدال‌آور يا همان اميدهاي مدال ايران در جاکارتا اصلاً حال و روز خوشي ندارند. شنيدن درددل‌هاي انتقادي تيراندازان، کشتي‌گيران، ملي‌پوشان جانباز و معلول حاکي از آن است که نه تنها امکانات کافي در اختيارشان نيست، بلکه فدراسيون‌ها نيز با دغدغه‌هاي زيادي دست و پنجه نرم مي‌کنند. کمبود امکانات سخت‌افزاري، پرداخت نشدن بودجه فدراسيون‌ها و عدم برنامه‌ريزي از مهم‌ترين مسائلي است که چالش‌هاي زيادي براي تيم‌هاي ملي و ملي‌پوشان ايراني ايجاد کرده است. اگرچه در چند ماه اخير و به ويژه در چند هفته گذشته تمام فکر و ذکر وزارت ورزش، مسئولان ورزشي، رؤساي فدراسيون‌ها و ساير فعالان ورزش معطوف به انتخاب جانشين کيومرث هاشمي بود، اما بهتر است آقايان فراموش نکنند که انتخاب رئيس و تصدي پست رياست کميته ملی المپيک اولين گام محسوب مي‌شود. در واقع کار اصلي کميته و مديرانش از اين به بعد آغاز مي‌شود و در چند ماه پيش‌رو است که عيار مديريت صالحي‌اميري و همکارانش مشخص خواهد شد. 
پيشتر تأکيد کرديم که روزهاي حساسي در انتظار ورزش کشورمان است؛ حضور در بازي‌هاي آسيايي و درخشش در اين تورنمنت مهم نشان‌دهنده عملکرد خوب مديريت ورزش ايرن خواهد بود. با وجود اين و با در نظر گرفتن شرايط حاکم بر ورزش نمي‌توان احتمال ناکامي در رقابت با رقباي آسيايي را ناديده گرفت. همواره گفته‌ايم که ورزشکارانمان با کمترين امکانات بهترين نتيجه را گرفته و مي‌گيرند. بسياري از آنها بارها نشان دادند که مرد روزهاي سخت هستند و اين ادعا را نيز به خوبي ثابت کرده‌اند. حالا بايد ديد مسئولان در مواجه با اين همه از خودگذشتگي و عرقي که آنها در قبال كشورشان داشته و دارند، چگونه وظايف خود را انجام مي‌دهند. اينکه تيرانداز المپيکي از نبود فشنگ گلايه کند، کشتي‌گيران دغدغه معيشت داشته باشند و پارالمپين‌ها از تعطيلي اردوها ناراحت باشند، بدون شک مزد زحمات ملي‌پوشان ايراني نيست. مقايسه فوتبال با ساير رشته‌ها چندان حرفه‌اي نيست، اما با ديدن توجه ويژه وزير به تيم ملي و حمايت از فدراسيون فوتبال بايد به ورزشکاران رشته‌هاي مدال‌آور حق داد که از بي‌توجهي‌هاي بي‌پايان و عدم رسيدگي مسئولان گلايه داشته باشند. تا همين جا هم فرصت زيادي را از دست داده‌ايم، اگر مسئولان واقعاً به فکر اعتلاي ورزش کشور و دفاع از اعتبار ايران در مجامع ورزشي هستند، بهتر است از همين امروز به فکر جبران زمان از دست رفته باشند و هرچه سريع‌تر مشكلات موجود ملي‌پوشان را برطرف كنند.