امیرحسین ناصری نجفی کجا بودی؟!

1-تا چند روز پس از زلزله تهران، یکی از معماهای جذاب طیفی از رسانه‌ها و محافل مجازی مردم، پرسش جالب (اما در محتوا خطرناک) این بود که نجفی کجا بود؟ شایعه شد که در همان لحظات شهردار تهران، سوار هواپیما شده و به منطقه امن جزیره کیش رفته است. اگر از سردرگمی لحظات اولیه مردم پس از زلزله تهران- کرج بگذریم، مهمترین دغدغه در شبکه‌های اجتماعی بودن یا نبودن شهردار در تهران بود. اینکه نجفی و تیم رسانه‌ای او، چند روز تلاش کردند تا ثابت کنند او در تمامی لحظات تهران بود و انرژی بسیاری برای این جریان صرف شد. کسی در تمامی آن لحظات پاسخ نداد که واقعا یک مدیر در لحظات بحرانی باید کجا باشد؟
2-در اصول مدیریتی، در اوقاتی که بحرانی یک مجموعه، سازمان و یا شهر و کشور را دربرمی‌گیرد، مدیر مسئول هدایت زیرمجموعه اش است اما به چه شکلی؟ آنچه در مدیریت نوین آموزش داده می‌شود، مدیر بابت فکرش بر یک جایگاه تکیه می‌زند نه بر اساس قوت بازو، حضور با بیل و کلنگ در محل بحران یا گل‌اندود شدن کت و شلوار. اینکه مدیر عالی‌رتبه یک مجموعه چگونه تیم خود را هدایت می‌کند در اصول صحیح مدیریت به فکر او باز می‌گردد نه حضور جسمی او.
3-دو نگاه در این زمینه وجود دارد؛ اول اینکه بر اساس خواست عمومی جامعه شبکه‌های اجتماعی، مدیری قوی است که همان لحظه در میانه بحران حضور جسمی داشته باشد هرچند تمرکز فکری برای مدیریت را از دست بدهد. برای همین است که وقتی هر رخدادی پیش می‌آید یکی از پرسش‌های مردمی در شبکه‌های اجتماعی این است که فلان مدیر کجا بود؟ در یکی دو سال اخیر اتفاق‌ها را دوباره بررسی کنید، گرد و غبار بخشی از کشور، در حادثه پلاسکو، در سانحه برخورد دو قطار، در زلزله و ... . فصل مشترک همه این موارد این بود که فلان مسئول عالی رتبه کجا بود؟ تصور عمومی این است که رئیس جمهوری به درستی مدیریت آموخته که با بیل و کلنگ در میانه جریان حاضر باشد.
4-در نگاه دوم و در دنیایی که هر جزئی در جای خود قرار گرفته و مسئولیتش را در بحران می‌داند، وظیفه مدیر این است که از هیجان بی جا بپرهیزد و بهترین تصمیم را برای اجرا به بخش‌های مرتبط ابلاغ کند و البته یک بار برای بررسی پیشرفت دستوراتش به میانه مهلکه برود. تصور کنید در لحظاتی که حادثه پلاسکو رخ داد، در آن بلبشوی آواربرداری، رئیس جمهوری با تیم حفاظتی در میدان حاضر شود؟ حاصل جز اخلال در کار اجرای تیم متولی آواربرداری و امداد رسانی نخواهد بود. حال تصور کنید در توفان اخیر کشور آلمان مردم این کشور انتظار داشتند خانم مرکل صدراعظم این کشور، به جای مدیریت کلان با چکمه و بیل و کلنگ در میدان حاضر می‌شد.


5-جمعه پیش، وقتی مراسم سالگرد بزرگداشت آتش‌نشانان فداکار پلاسکو برگزار شد، پرسش اصلی این بود که چرا نجفی در مراسم نبود؟ فارغ از اینکه پاسخ نجفی چه بود و چه استدلالی آورد، این پرسش مطرح است که چه میزان از انرژی شهردار و مدیرانش صرف این می‌شود که توضیح دهند او کجا بود و کجا نبود؟
6-جامعه ما باید بیاموزد که جایگاه مدیر در مسائل و بحران‌ها کجاست. باید بیاموزد که از دید قواعد مدیریتی اگر مدیری در صحنه حاضر بود لزوما مدیر کاربلدی نیست و اگر در صحنه حضور فیزیکی نداشت لزوما بی کفایت نیست. اینکه ما چطور می‌پسندیم یک بحث کاملا اجتماعی است و از نگاه جامعه شناسان قابل بحث و تامل اما تاریخ مدیریت، مدیرانی را به یاد دارد که در صحنه فلان آتش‌سوزی نبودند اما با فکر و تصمیم درست، خود و مجموعه شان را در تاریخ ماندگار کردند و به کتاب‌های آموزش مدیریت راه یافتند. ما برای توان فکری است که یک مدیر را انتخاب می‌کنیم نه توان جسمی و حضور مداوم اش در تمامی بحران ها.
سایر اخبار این روزنامه
تلویزیون پس از نزدیک به 2 سال، ترانه‌ای از حبیب پخش کرد یاد «قوی زیبا» پس از مرگ صدا روحانی در مراسم دریافت استوارنامه سفیر جدید کوبا: ایران با تحریم به عنوان ابزار ناصحیح و کهنه مخالف است پای صحبت محمد باجلاوند، کمانچه‌نواز نامدار «دورود» و از مشاهیر موسیقی نواحی آسمان پناهگاه «تالِ‌محمد» است «همدلی» دستور مقام معظم رهبری برای خروج نیروهای نظامی از اقتصاد را بازخوانی کرد فرمـانِ تاریخـی «همدلی» از حبس نَفَس‌ها در هوای اهواز گزارش می‌دهد خاک؛ مهمان همیشگی جنوب امیرحسین ناصری نجفی کجا بودی؟! نامه سرگشاده وکیل محمد رضا حدادی به رئیس قوه قضاییه در مورد توقف اجرای حکم اعدام کودکان در ایران پیام دکتر غلامحسین خواجه، رییس دانشگاه شهید چمران اهواز به کنگره بزرگداشت شهید جمال پور نوبخت: برای بعضی منتقدان دولت ۲۹ اردیبهشت پایان رقابت‌ها نبود واکنش بعیدی‌نژاد به اظهارات یکی از منتقدان برجام در رسانه ملی «همدلی» پای درد دل تولید کنندگان کفش در یک بازار قدیمی نشست غم نان در باغ سپهسالار 137 سال پیش در چنین روزی عارف قزوینی به دنیا آمد راوی چرخ بی‌آیین