دوره ندیدن و نگفتن ضعف‌ها گذشته است


يادگار امام با بيان اينکه يکي از موارد رعايت اميد در رسانه‌ها وجود کانون‌ها، نهادها و ساختارهاي اميدزا در بطن جامعه است اظهار کرد: معتقدم دوره «نگفتن‌ها» و «نديدن‌ها» گذشته است و به طور جدّ بايد ضعف‌ها را بازگو کرد، اما همه وظيفه داريم اميد را در جامعه حفظ کنيم. البته اميدواري با خيال بافي متفاوت است.
به گزارش ايسنا، حجت‌الاسلام سيدحسن خميني اعتدال را يکي از شروط اساسي اخلاق دانست و با تاکيد بر اينکه باقي ماندن يک رسانه بر مدار اعتماد مردم موضوع بسيار مهمي‌است، يادآور شد: رسانه‌هايي را ديده‌ايم که ده‌ها برابر توانمندي ظاهري دارند اما اعتماد جامعه به آن‌ها از ميان رفته است.
وي با بيان اينکه ايسنا بايد در کارش جانب انصاف را هم نگاه دارد، اظهار کرد: در موضوع عدالت دو تعريف وجود دارد که يکي از ارسطوست که مي‌گويد عدالت به معناي آن است که هر چيزي سر جاي خود باشد. يک تعريف ديگر از عدالت هم به معناي «انصاف» نزديک است. سيدحسن خميني تأکيد کرد: انصاف اين است که وقتي کاري مي‌کنيد خود را جاي همان فرد که براي او کاري مي‌کنيد بگذاريد. يکي از بزرگان مي‌گويد مدار اخلاقي بودن «خيال است»؛ يعني خود را جاي ديگران قرار دهيد، چرا که اگر اين کار را نکنيم نمي‌دانيم آنچه که مي‌گوييم در روح و جان طرف مقابل چه تأثيري مي‌گذارد. ما اگر نتوانيم خود را جاي ديگران قرار دهيم نمي‌فهميم که با حرف مان چگونه آتش به دل شخصي مي‌زنيم يا با گفتن سخني نيکو او را خوشحال مي‌کنيم.
وي با بيان اينکه اگر نتوانيم خود را در رفتارهايمان با ديگران، جاي آنان بگذاريم اخلاقي زندگي نکرده‌ايم گفت: نقطه مقابل خيال که در اخلاق به دليل آنچه که مطرح کردم اهميت دارد، «توهم است». به اين معنا که آدمي‌خود را محور جهان بداند و بگويد هرکس و هر چيزي که به من نزديک باشد مهم است.
يادگار امام تأکيد کرد: براي يک مجموعه رسانه‌اي بسيار مهم است که اميدافزا عمل کند چرا که براي خروج از هر بن‌بست و بحراني اميد لازم است. براي خروج از هر منجلابي اميد لازم است؛ پس اميد را در مجموعه رسانه‌اي کشور نبايد از دست دهيم که البته اين به معناي پمپاژ کردن دروغ در رسانه‌ها نيست، ولي بايد اين را به خود گوشزد کنيم که ما نمي‌توانيم از مرحله فعلي عبور کنيم مگر آنکه نقاط مثبت را افزايش دهيم و البته نقاط منفي را هم ببينيم، بگوييم و درصدد اصلاح آن برآييم. وي ادامه داد: يکي از نقاط مثبت اميدوار بودن و تفاوت آن با خيالبافي اين است که خود را پشت پرده خيالبافي گم نمي‌کنيم و ضعف‌ها را نمي‌پوشانيم و دروغ را هم مطرح نمي‌کنيم؛ بلکه تلاش را بر اين مي‌گذاريم که اگر انتقاد مي‌کنيم براي اميد به بهسازي و بهبود است که چيزي را مطرح کنيم.
يادگار امام با بيان اينکه هرکدام از ما متفاوت مي‌انديشيم و اين يک امر بديهي است، اظهار کرد: اين مجموعه بايد در درون خود انصاف داشته باشد و به اين نکته توجه کنيد که چه مقدار اين مسئله علاوه بر اينکه به پيشرفت اخلاقي شخص انسان کمک مي‌کند در نهايت در چشم مخاطب هم مجموعه خبرگزاري را بزرگ مي‌سازد.
سيدحسن خميني تأکيد کرد: يکي از مسائل ديگر در بحث اميد که من در سالگرد مرحوم آيت‌ا...‌هاشمي‌هم به آن اشاره کردم اين است که پمپاژ يأس به جامعه هيچ نتيجه‌اي ندارد. يکي از متفکرين معاصر مي‌گويد من نمي‌گويم که «هميشه اميدواران به نتيجه مي‌رسند اما مي‌دانم که مأيوسان هرگز به نتيجه نخواهند رسيد». اينکه ما جامعه را به صورت تيره و تار ترسيم کنيم و فضاي يأس‌آلود از آن ارائه دهيم دردي از جامعه دوا نمي‌کند و سر منشاء مصائب و بحران است.
وي تأکيد کرد: البته اين موضوع به اين معنا نيست که ضعف‌ها را نگوييم؛ اما گفتن ضعف‌ها و سستي‌ها براي اينکه همه با هم به سمت برطرف کردن آنها برويم يک امراست که مطلوب و واجب است و در مقابل تبيين اشکالات به صورتي که همه را به اين نتيجه برساند که هيچ راه نجاتي نيست، يک امر ديگر است و باطل است؛ بايد به گونه‌اي اميدوارانه مشکلات را مطرح کنيم تا براي مرتفع کردن آنها آماده شويم.