اشک تمساح آمریکا

دکتر صلاح‌الدین هرسنی*- جلسه شورای امنیت و شورای حقوق بشر ملل متحد دیروز به درخواست واشنگتن برای بررسی اعتراضات اخیر در ایران برگزار شد. نیکی هیلی در سازمان ملل به فاصله دو روز بعد از شروع نا‌آرامی‌ها در ایران اظهار کرده بود: سازمان ملل باید نسبت به تحولات کنونی در ایران به طور علنی اعتراض کند، لذا نباید در قبال آنچه که در ایران می‌گذرد ساکت ماند، چراکه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی فریاد می‌کشند و آزادی متبلور شده در منشور ملل متحد به وسیله ایران در حال نقض شدن است. در این شرایط دولت ترامپ نباید اشتباه دولت اوباما را در قبال وقایع سال 1388 در ایران تکرار کند.
بدیهی است که آمریکا با دستاویز قرار دادن اعتراضات و نا‌آرامی‌های اخیر ایران همچون گذشته پروژه نفوذ و مداخله را در دستور کار قرار داده و تلاش می‌کند با هدایت سیاسی و رادیکالیزه کردن این اعتراضات اهداف ضد ایرانی خود را دنبال کند. البته این اهداف با توجه به سابقه رفتار‌های مداخله‌جویانه آمریکا در امور داخلی اغلب کشور‌ها به ویژه ایران که روابطش طی چهار دهه همواره در تضاد و مخاصمه بوده است، توجیهی ندارد. نادرستی و تخطئه رفتارهای مداخله‌جویانه آمریکا در قبال این اعتراضات و نا‌آرامی‌ها و کشاندن آن به شورای امنیت از پارادوکس منطق آمریکا به خوبی پیداست. آن‌گونه که هیلی گفته است، از یک‌سو آمریکا خواهان آن است که با حمایت خود هرگونه خشونت، اغتشاش و ابزار سرکوب علیه معترضان را محکوم کند و قویا از تمامی آزادی‌خواهان جهان می‌خواهد در کنار مردم ایران بایستند، اما کاخ سفید همزمان با ادعاهای هیلی اعمال تحریم‌هایی را علیه حکومت ایران در دستور کار قرار داده است.از طرف دیگر گویی نیکی هیلی از یاد برده است که دولت متبوع اوچه رفتارهایی را در روند تصمیماتی مهاجرتی در سال گذشته علیه شهروندان ایرانی و منع ورود‌شان به آمریکا داشته است. این رفتار متناقض آمریکا در قبال اعتراضات مردمی مفهومی جز اشک تمساح ندارد و آنگونه که هیلی گفته است، در اساس گمراه‌کننده و فاقد وجاهت سیاسی و مشروعیت حقوقی است.
بدون تردید هدف اصلی آمریکا و رای آن است که ترامپ، هیلی و مایک پنس گفته‌اند. این هدف در راستای منطق روابط ایران و آمریکا و با توجه به جایگاه ایران در امنیت ملی آمریکا که به عنوان دشمن شماره یک معرفی شده است، قابل توجیه است. در این ارتباط هدف اصلی آمریکا بر‌خلاف ادعاهای گفته شده نه تقویت صدای مردم، بلکه تعقیب پروژه ایران‌آزاری از طریق روش‌های غیر‌برجامی است. آمریکا در این هدف جدید خود تلاش می‌کند با فضا‌سازی و موج‌سواری بر اعتراضات مردمی همه بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی را برای بی‌اعتبار کردن برجام در مقابل ایران قرار دهد. با همه تلاشی که از سوی اعضای کلیدی ترامپ به ویژه هیلی برای نمایش رفتار‌های ضد ایرانی در شورای امنیت انجام گرفته است، ای کاش هیلی می‌توانست تجربه رفتار‌های مقامات کشورش را در سرکوبی تظاهرات اعتراضی و همچنین دستگیری‌های دسته‌جمعی معترضان جنبش تسخیر وال‌استریت یا تظاهرات فرگوسن را به اعضا یاد‌آور شود تا ثابت شود که تا چه میزان رسالت و ادعاهای مقامات آمریکا با حقایق و واقعیت فاصله دارد.
*مدرس علوم سیاسی و روابط بین‌الملل
S.Harsani.k@gmail.com