تلاش دشمنان برای تحریم ایران

دونالد ترامپ و حامیان تندرو او تلاش دارند در ابتدای ماه ژانویه تعلیق تحریم‌ها را تمدید نمایند، اینک به بهانه حمایت از اتفاقات اخیر. اما تاکنون محملی حقوقی و جهان پسند برای آن پیدا نکرده‌اند. نیکی هیلی، وزیر خارجه واقعی ایالات متحده آمریکا پا را فراتر گذاشته و درصدد برگزاری جلسه‌ای در شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد وضعیت اخیر ایران می‌باشد تا به زعم خود بلکه محکومیتی جهانی برای ایران به ارمغان بیاورد. اکنون سوال این است که چرا چنین شرایطی فراهم شده است؟ بی‌شک در پاسخ به این سوال و حل آن، نقش مردم و همدلی آن‌ها موثر است. مردم در طی سالیان گذشته مشاهده کرده‌اند به هر دلیلی آرزوها وخواسته‌هایشان به منصه ظهور نرسیده، آلودگی هوا از یکسو اعصاب آن‌ها را خرد نموده و زلزله‌های متعدد از سوی دیگر آن‌ها را متوحش نموده، با کاهش ارزش پول، ارزش اموال آن‌ها مرتبا کاهش می‌یابد، طلب‌های آنان از بانک‌ها وصول نمی‌شود در عوض اختلاس‌ها در هر گوشه‌ای افشا می‌شود که یکی از آن‌ها کافی است طلب‌های مالباختگان بانک‌ها را جبران نماید. جالب است‌کاندیداهای ریاست جمهوری در سال 96 در برنامه‌های زنده تلویزیونی، یکدیگر را به انجام این امور یا سستی در رسیدگی به این امور متهم می‌ساختند. مردم هم می‌دیدند خود مسئولان دارند بر دردمندی و مطالبات آنان مهر تائید می‌زنند و حتی موارد بیشتری را برملا می‌سازند. حاصل اینکه امید مردم به ما دولتمردان، به‌عنوان مسئول و حلال مشکلات مردم، کمتر گردیده و این یک واقعیت است. آنچه در روزهای اخیر در شهرهای مختلف دیده‌ایم، نتیجه جمع شدن این مطالبات، نگرانی‌ها و ناامیدی‌هاست. اما بایدزودتر از این‌ها به فکر برآورده کردن خواسته‌های مشروع مردم بودیم. تردیدی نیست وقتی اوضاع ناهمراستا می‌شود برخی هم که در داخل طرح و برنامه دارند یا از خارج کشور ماموریت دارند، تلاش می‌نمایند به اعتراضات مردمی جهت‌گیری به‌خصوصی بدهند. برای حفظ امنیت و آرامش کشورمان، باید همکاری حکومت و مردم با هم باشد و این باید سریع‌تر انجام شود تا دشمنان خارجی فرصت پیدا کنند، طرح‌های خود را پیاده نمایند. همکاری را نمی‌توان به زور در مردم ایجاد کرد بلکه در حکومت باید علاوه بر سامان دادن به ناآرامی‌ها، برنامه‌ای متشکل از سهم قوه مجریه، قوه قضائیه، قوه مقننه و بقیه ارگان‌ها اعلام شود ود تا اعتماد بین مسئولان و مردم تقویت شود. بی‌شک هیچ ایرانی مایل نیست دست خارجی به کشور باز شود. پس باید همه با هم دست همکاری دهیم تا ایران همچنان یکپارچه و غیر قابل نفوذ بماند.
* استاد دانشگاه- حقوق بین‌الملل