روزنامه اعتماد
1396/10/13
اخلاق و مدارا
نخستين‌بار علي‌اكبر معين‌فر را در دوران پيش از انقلاب و زماني كه آيت‌الله طالقاني به همراه آيت‌الله منتظري از زندان آزاد شده بودند در منزل مرحوم آيت‌الله طالقاني ديدم. معين‌فر از آن دسته افراد متدين و معتدل نهضت آزادي و ملي، مذهبي بود كه نوعا برخوردي مودبانه و با اخلاق با تمامي افراد از سليقه‌هاي مختلف سياسي داشت. ايشان قبل از انقلاب دركنار مردم در مبارزات حضور داشت و پس از تشكيل دولت مرحوم مهندس بازرگان به عنوان وزير نفت و رييس سازمان برنامه و بودجه به انقلاب خدمت كرد. او همچنين نماينده مردم تهران در دوره اول مجلس شوراي اسلامي بود و من نيز با ايشان در دوره اول مجلس شوراي اسلامي حضور داشتم.معين‌فر به دليل صراحت لهجه‌اي كه داشت با برخورد‌هاي تندي از طرف تعدادي نمايندگان مجلس رو به رو شد اما در آن شرايط نيز هيچگاه در برابر اين تندي‌ها، آرامش، اخلاق و ادب خود را نباخت و تندي نكرد. معين‌فر همواره بر حفظ مشي اعتدالي خود در مجلس اول اصرار و مخالف برخي تندروي‌ها بود. او در كنار مشي اعتدالي، بر عقيده خود استوار بود و خواسته‌هاي خود را بي‌پروا و بدون در نظر گرفتن برخي موضوعات مطرح مي‌كرد و اين رك بودن ايشان براي همگان قابل توجه بود. اگرچه او هيچگاه به عضويت حزبي در نيامد اما از لحاظ عقيده سياسي به ملي مذهبي‌ها و نهضت آزادي نزديك بود و در مجلس نيز در راستاي خواسته‌هاي جريان فكري خود اقدام و عمل مي‌كرد. هرچند دوران وزارت ايشان بسيار كوتاه بود اما متخصصين اين حوزه همواره از عملكرد او در حوزه نفت به دليل حساسيت‌هايي كه داشت تمجيد كرده‌اند. مهم‌ترين ويژگي ايشان حفظ اخلاق بود حتي در بزنگاه‌هاي خاص نيز همواره آرامش و اخلاق خود را حفظ كرد.
نماينده دور اول مجلس شوراي اسلامي
