روزنامه جهان صنعت
1396/10/09
به بهانه پیروزی ژرژ وهآ در انتخابات ریاست‌جمهوری لیبریا؛
دنیای سیاست همیشه برای ورزشکاران جذاب بوده و چهرههای بسیاری بوده‌اند که از محبوبیت‌شان در دنیای ورزش به عنوان سرمایه‌ای در دنیای سیاست استفاده کرده‌اند.در یکی از آخرین نمونه‌ها می‌توان به پیروزی ژرژ وهآ در انتخابات ریاست‌جمهوری لیبریا اشاره کرد. او یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ آفریقاست که سه بار هم بهترین بازیکن این قاره شد. این فوتبالیست لیبریایی که در سال ۱۹۹۵ بازیکن سال فیفا شد، سابقه بازی در شماری از معتبرترین باشگاه‌های اروپایی از جمله میلان، چلسی و پاری‌سن‌ژرمن را داشت. او تنها فوتبالیست آفریقایی است که عنوان مرد سال فوتبال فیفا و توپ طلا را برد. وهآ از سال ٢٠٠٢ وارد دنیای سیاست شد و پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری عضو مجلس سنا بود. رییس‌جمهور شدن او اولین انتقال مسالمت‌آمیز قدرت در لیبریا از سال ۱۹۴۴ است. ژرژ وهآ، ۵۱ ساله، جانشین الن جانسون سیرلیف میشود که اولین رییس‌جمهور زن در آفریقا بود.
در این زمینه نمونه‌های زیادی می‌توان نام برد از نلسون ماندلا که بوکسوری آماتور بود و رونالد ریگان که بازیکن فوتبال آمریکایی و کاپیتان تیم شنای کالج یورکا بود تا رجب طیب‌اردوغان، رییس‌جمهور ترکیه که فوتبالیستی نیمه‌حرفه‌ای بود و ۱۶ سال به‌طور جدی این رشته را دنبال می‌کرد. در ادامه به معروف‌ترین چهرههای ورزش که وارد دنیای سیاست شده‌اند، می‌پردازیم.
گری کاسپاروف
گری کاسپاروف که در سال ۱۹۸۵ تبدیل به جوان‌ترین قهرمان تاریخ شطرنج جهان شد را خیلی‌ها بزرگ‌ترین شطرنج‌باز تاریخ هم می‌دانند. او البته یک سال قبل از این قهرمانی وارد حزب کمونیست شوروی سابق شده بود و در سال ۲۰۰۵ و پس از خداحافظی از شطرنج، حزب روسیه دیگر را تاسیس کرد هرچند هیچ‌گاه از سوی احزاب اصلی مخالف ولادیمیر پوتین جدی گرفته نشد. او بارها بابت فعالیت‌های سیاسی‌اش علیه دولت روسیه دستگیر شده و یک‌بار هم یک ژنرال سابق عضو سازمان جاسوسی شوروی گفت احتمال کشته شدن او وجود دارد.
آرنولد شوارتزنگر
شوارتزنگر اتریشی-آمریکایی را خیلی‌ها معروف‌ترین ورزشکار زیبایی اندام دنیا می‌دانند. آرنولد که هفت‌بار قهرمان مسابقات معتبر مستر المپیا شده، علاوه بر ورزش، در سینما هم تبدیل به چهره‌ای معروف شد. این جمهوریخواه میانه‌رو در سال ۲۰۰۳ توانست با یک میلیون رای فرماندار کالیفرنیا شود. این برای اولین‌بار در ۱۴۱ سال گذشته بود که سیاستمداری که خارج از آمریکا به دنیا آمده بود، توانست فرماندار کالیفرنیا شود. او یک دوره دیگر نیز در این ایالت رای آورد و تا سال ۲۰۱۱ در این سمت باقی ماند.
ایدی امین
ایدی امین که خودش را ارباب حیوانات روی زمین و ماهیان دریا می‌نامید، هشت سال در اوگاندا حکومت کرد. گفته میشود در این دوره از جمعیت ۱۲ میلیونی این کشور حدود ۴۰۰ هزار نفر کشته شدند. او در سال ۱۹۷۱ به قدرت رسید و در اولین سال حکومتش دستور اخراج هزاران اوگاندایی آسیایی‌تبار را صادر کرد. اما کمتر کسی می‌داند که ایدی امین قهرمان بوکس نیمه‌سنگین کشورش از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۰ بود. ضمن اینکه او یک بازیکن بسیار خوب راگبی و شناگری قهار نیز به حساب می‌آمد.
مارات سافین
مرد پیشین شماره یک تنیس جهان در سال ۲۰۰۹ و پس از قهرمانی در دو گرند‌اسلم بازنشسته شد. سافین که همواره در دنیای تنیس به عنوان بازیکن مستعدی که نمی‌تواند خشمش را مهار کند، شناخته می‌شد درحالی‌که فقط ۳۱ سال داشت، توانست وارد مجلس روسیه شود.
او که یکی از اعضای حزب ولادیمیر پوتین، حزب روسیه متحد است، چهار سال پیش به طرح ممنوعیت اعطای سرپرستی کودکان یتیم روسی به آمریکایی‌ها رای داد.
روماریو
روماریو یکی از بزرگ‌ترین مهاجمان تاریخ فوتبال است. او در سال ۱۹۹۴ به همراه برزیل قهرمان جام‌جهانی شد و بهترین بازیکن مسابقات هم نام گرفت. او در سال ۲۰۱۰ و به عنوان یکی از اعضای حزب سوسیالیست برزیل وارد مجلس ایالتی برزیل شد. او در رای‌گیری نفر ششم ریودوژانیرو شد. روماریو که در ۷۰ بازی ملی‌اش ۵۵ گل زده بود، یکی از مخالفان برگزاری جام‌جهانی در برزیل بود و فعالیت‌های سیاسی مختلفی در مخالفت با آن رویداد انجام داد. روماریو ۴۸ ساله در سال ۲۰۱۴ در انتخابات مجلس سنا شرکت کرد و با کسب 4/63 درصد آرا راهی مجلس شد. این بیشترین رایی بود که یک نامزد سنا از ریودوژانیرو به دست آورده بود.
ویتالی کلیچکو
یکی از بهترین بوکسور‌های سنگین‌وزن تاریخ بوکس جهان. هیچ بوکسوری در دوران حرفه‌ای کلیچکو نتوانست او را کف رینگ بیندازد. او در طول دوران حرفه‌ای‌اش تنها دو بار باخت؛ یک‌بار به دلیل شکافتن ابرویش مسابقه متوقف شد و بار دیگر شانه‌اش مصدوم شد. کلیچکو همچنین تنها بوکسور حرفه‌ای است که مدرک دکترا گرفته است. او در انقلاب نارنجی اوکراین از ویکتور یوشچنکو حمایت کرد و با به قدرت رسیدن او در سال ۲۰۰۵ به عنوان مشاور رییس‌جمهور برگزیده شد. او از رهبران حزب اتحاد دموکراتیک اوکراین برای اصلاحات و عضو پارلمان این کشور است. کلیچکو همچنین در حال حاضر شهردار کی‌یف، پایتخت اوکراین نیز هست.
مانی پاکیائو
این بوکسور فیلیپینی، اولین و تنها بوکسور جهان است که در هشت وزن مختلف قهرمان جهان شده است. پاکیائو که ۱۰ بار قهرمان بوکس جهان شده است، یکی از پردرآمدترین ورزشکاران جهان نیز به شمار می‌رود. به نوشته نشریه فوربس او در سال ۲۰۱۵ و با ۱۶۰ میلیون دلار درآمد، پس از فلوید می‌ودر آمریکایی دومین ورزشکار پردرآمد تاریخ شد. این بوکسور چپ‌دست سال ۲۰۱۰ به عنوان نماینده مجلس پانزدهم فیلیپین انتخاب شد و در سال ۲۰۱۳ نیز توانست رای مردم برای حضور در مجلس را به دست آورد. او همچنین در آمریکا، کشور دومش، هم فعالیت سیاسی دارد که در این رابطه می‌توان به حمایت او از هری رید، سناتور نوادا و جری براون فرماندار کالیفرنیا اشاره کرد.
آندری شوچنکو
فوتبالیست اوکراینی برای تیم‌های بزرگی مانند چلسی، آث‌میلان و دنیاموکی‌یف بازی کرده است، شوچنکو بین سال‌های 1994 تا 2012 به مدت 17 سال فعالیت پرباری در عرصه فوتبال داشت، البته پیش از آن در عرصه فوتبال جوانان دارای سابقه است. شوچنکو 111 بازی ملی برای تیم فوتبال اوکراین انجام داد و در بسیاری از بازی‌ها کاپیتان این تیم بود، او در اواخر دهه 90 میلادی وارد عرصه سیاست شده و به عضویت حزب سوسیال‌دموکرات اوکراین پیوست. زمانی‌که شوچنکو در سال 2012 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد روی امور سیاسی متمرکز شده و حتی یک کرسی در پارلمان اوکراین به دست آورد، پس از چندی حزب کوچک شوچنکو نتوانست برای باقی ماندن در پارلمان به حد نصاب رای مثبت دست یابد و حالا او به ورزش گلف می‌پردازد.
مارک ویلموتس
در فاصله تبدیل شدن به بهترین گلزن بلژیک در جام‌های جهانی و هدایت تیم ملی این کشور، «ویلموتس» یک حضور ناموفق در سیاست داشت. مارک در سال 2003 از فوتبال خداحافظی کرد و بلافاصله به ریاست حزب فرانسوی‌زبان لیبرال تحول‌خواه در بلژیک رسید. او تنها دو سال در این جایگاه دوام آورد و زیاد طول نکشید تا علاقه‌اش به سیاست را به کلی از دست بدهد. تیم ملی، انگیزه بزرگ دور شدن ویلموتس از سیاست بود. او ابتدا کمک مربی بلژیک شد و بعد از آن در فاصله سال‌های 2012 تا 2016 هدایت یکی از بااستعدادترین نسل‌های تاریخ بلژیک را برعهده گرفت. بعد از شکست در مقابل ولز در یورو 2016 ویلموتس برکنار شد و برای ادامه کار به ساحل عاج رفت.
کاخا کالادزه
کاخا کالادزه مدافع گرجستانی و هم‌تیمی چندین ساله شوچنکو در آث‌میلان که دوران فوتبالش خیلی بی‌سروصدا تمام شد و بازیکنی بود که نسبتا از حاشیه دور بود. مدافع چپ سابق میلان و جنوا سال ۲۰۱۲ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و به سمت سیاست رفت. کالادزه در اکتبر سال ۲۰۱۲ به نمایندگی از حزب دموکرات کشورش (گرجستان) وارد پارلمان و به عنوان وزیر توسعه منطقه‌ای دولت منصوب شد. مدافع سابق تیم ملی گرجستان و باشگاه میلان که به تازگی به عنوان وزیر نفت و انرژی کشور گرجستان انتخاب شده، چندی پیش با زنگنه، وزیر نفت ایران هم در گرجستان ملاقات داشته است.
امامعلی حبیبی
پیش از انقلاب، اولین ورزشکاری که راهی مجلس شد، امامعلی حبیبی کشتی‌گیر بود. حبیبی دارنده مدال طلای المپیک ۱۹۵۶ ملبورن بود. او به عنوان نماینده مردم بابل، یک سال پس از اجرای اصلاحات ارضی محمدرضاشاه و انتخابات بیست و یکمین دوره مجلس شورای ملی به مجلس راه یافت. همان دوره قرار بود غلامرضا تختی هم از تهران برای انتخابات نام‌نویسی کند که روزهای آخر پشیمان شد. عباس فرزانگان ابتدا مدافع میانی تیم ملی بود، بعد ناگهان در کودتای ۲۸ مرداد به عنوان مدافع شاه قد علم کرد و سال‌ها بعد به سمت‌هایی از قبیل وزارت پست و تلگراف هم رسید.
فتح‌الله مین‌باشیان
فتح‌الله مین‌باشیان دروازه‌بان باشگاه تاج بود و گاهی هم تیم ملی ایران. بعد از فوتبال، او به یکی از چهرههای شاخص ارتش تبدیل شد. روابطش با دربار پهلوی، از نسبت خانوادگی با مهرداد پهلبد، وزیر ارشاد شاه سرچشمه می‌گرفت. نام سابق مهرداد پهلبد، عزت‌الله مین‌باشیان بود. این دو با هم اخوی بودند.
ناصر حجازی
قرار بود ناصر حجازی هم طعم حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری را بچشد. سال ۸۴ برای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران نام‌نویسی کرد و به خبرنگاران گفت: اگر صلاحیتم تایید شود، بیش از ۳۰ میلیون رای خواهم داشت. پشتوانه حجازی شاید فقط محدود به هواداران یک باشگاه خاص نمی‌شد. بی‌پروایی، تندگویی و حتی گاهی مخالفت‌های حجازی با سیاست‌های نظام، از جمله ویژگی‌هایش بود.
شورای نگهبان صلاحیت او را برای شرکت در انتخابات رد کرد. در اعتراض به رد صلاحیت خود گفته بود چطور سیاسیون و نظامیون وارد مدیریت فوتبال شده‌اند اما اجازه حضور به اهالی فوتبال در سیاست داده نمی‌شود؟ در مورد میزان شانس موفقیتش در دنیای سیاست هم از آرنولد شوارتزنگر، بازیگر و ورزشکار آمریکایی مثال زد که سال ۲۰۰۳ به جای گری دیویس، فرماندار کالیفرنیا شده بود.
ترافیک ورزشکاران در شورای شهر
اما سری به شورای شهر تهران بزنیم؛ رسول خادم اولین قهرمان ورزشی پس از انقلاب ایران بود که وارد دنیای سیاست شد. او در انتخابات دومین دوره شورای شهر تهران، با ۹۲هزار و ۶۰۶ رای به شورای شهر پایتخت رفت.
پیش از او، امیر عابدینی با سابقه استانداری در سه استان لرستان، خراسان و آذربایجان شرقی و همچنین مدیرعاملی شرکت سهامی معادن ایران در کارنامه‌اش، توانست در نخستین دوره انتخابات شوراها و کنار مردانی همچون عبدالله نوری و سعید حجاریان به عنوان نماینده مردم تهران راهی شورای شهر شود. عابدینی مدعی است که پیش از انقلاب، بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس تهران بوده است اما هیچ تصویر، مدرک یا نشانه‌ای برای اثبات چنین ادعایی به چشم نمی‌خورد.
رسول تنها نبود. یک سال بعد برادرش، امیر خادم، دیگر کشتی‌گیر تاریخ‌ساز ایران وارد انتخابات مجلس هفتم شد و ۴۰ سال پس از امامعلی حبیبی، بار دیگر یک کشتی‌گیر بازنشسته ایرانی به مجلس راه یافت؛ این بار مجلس شورای اسلامی. امیر خادم در مورد حضورش در دنیای سیاست، استدلال جالبی هم داشت: یک قهرمان وقتی جایگاه ملی پیدا می‌کند و به ماندگاری در اذهان می‌رسد، باید بیشتر تلاش کند.
معتقدم که قهرمان ملی مثل دستمال کاغذی نیست که تاریخ‌مصرف داشته باشد.
امیر خادم که در انتخابات مجلس هفتم به عنوان نفر سوم از تهران به مجلس راه یافته بود، در دوره بعد مجلس نیز کاندیدا شد ولی با قرار گرفتن در رده ۶۰، راهی به مجلس هشتم پیدا نکرد. او درباره شکست خود در انتخابات گفت: زمانی که از سوی وزارت کشور آمار آرای موجود در صندوق‌ها را دریافت کردم، متوجه شدم حتی صندوق‌هایی که اعضای ۱۰ نفری خانواده خودم در آنجا رای داده بودند یا در مسجد محل سکونتم، آرای من صفر ثبت شده بود! او بعدها ادعایش در مورد احتمال تقلب در رای‌شماری را رد کرد.
هادی ساعی، حسین رضازاده، عباس جدیدی و علیرضا دبیر دیگر ورزشکارانی هستند که به شورای شهر تهران رسیدند. هادی ساعی را باید با دو مدال طلا و یک مدال برنز، پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در تاریخ بازی‌های المپیک دانست. او سال ۱۳۸۷ در سومین دوره انتخابات شورای شهر تهران شرکت کرد. ساعی در فهرست ائتلاف اصلاح‌طلبان قرار داشت و به عنوان پنجمین کاندیدا، به شورای شهر تهران رسید. در دوره‌های سوم و چهارم (دوره کنونی ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶) عضو شورای شهر تهران بوده و در دوره چهارم توانست به عضویت هیات‌رییسه شورا درآید.
سایر اخبار این روزنامه
ربیعی:
ضمانتی وجود ندارد که اگر به هر شکل عمل کنیم، انقلاب باقی بماند
سرمایه کشور به جیب چین سرازیر می شود
پکن تاوان می‌دهد
۳ هزار میلیارد تومان به سپرده‌‌گذاران موسسه کاسپین پرداخت شد
بوئینگ تاکید کرد:
نگاهی به استراتژی کشور در تجارت جهانی گاز؛
به بهانه پیروزی ژرژ وهآ در انتخابات ریاست‌جمهوری لیبریا؛
حمله شهاب سنگی!
جعبه سیاه
آسیب‌شناسی اجتماعی اعتراض‌های اقتصادی؛
فصل تازه شفافیت در بورس
مسوولیت مشکلات را بپذیرید
اقتصاد بازهم ضرر می‌کند
مسوولیت مشکلات را بپذیرید
بازداشت موقت تعدادی از تجمع‌کنندگان
خود را به خواب نزنید
فرمول مهار احمدی‌نژاد
فرمول مهار احمدی‌نژاد
فرمول مهار احمدی‌نژاد
