از قرن 15 ميلادي که يوهانس گوتنبرگ دستگاه چاپ را اختراع کرد تا اوايل قرن بيست و يکم رسانه‌هاي چاپي يکه تاز عرصه اطلاع رساني بوده-اند. در اين ميان ورود راديو و تلويزيون هم نتوانست خلل چنداني در اين مهم ايجاد کند و اين رسانه‌ها به ميدان داري خود ادامه دادند. راديو و تلويزيون هرچند گستره فراواني داشتند اما به علت آن که قابليت آرشيو شدن هميشگي نداشتند نتوانستند از محبوبيت روزنامه‌ها بکاهند.با ورود به قرن بيست و يکم و شکل گيري ارتباطات ديجيتال و به ادامه آن پيدايش رسانه‌هاي اينترنتي اکنون روز به روز موقعيت رسانه¬هاي چاپي بيشتر در معرض تهديد قرار گرفته است. گوشي‌هاي هوشمند در هر لحظه شما را آنلاين و به سرعت در جريان کل گردش اطلاعات در دنيا قرار مي‌دهد و شما در روزنامه‌هاي صبح مطالبي را مي‌خوانيد که روز قبل در شبکه¬هاي اجتماعي براي شما فوروارد شده است. آيا خواندن دوباره مطالب تکراري براي مخاطب ارزشمند است.هستند افرادي که گوشي هوشمند نداشته و يا به اينترنت وصل نمي‌شوند و شايد هستند کساني که روزنامه‌ها بخش عمده خاطراتشان را مي‌سازند اما قطعا آينده رسانه‌هاي چاپي نمي‌تواند چنين تکيه گاه لرزاني داشته باشند. پس چاره چيست؟ قطعا هر مسئله که از به روز بودن دوري گزيده و در ورطه تکرار بيفتد نمي¬تواند عمر طولاني و بقاي دايمي‌داشته باشد. اکنون رسانه‌هاي آنلاين تهديدي بسيار جدي براي رسانه‌هاي سنتي هستند و راه حيات را به لحظه بر آن‌ها تنگ مي‌سازند. چنين حجم تهديد و لرزش جايگاه قطعا براي صاحبان اين رسانه¬ها نمي-تواند خوشايند باشد؛ پس بلطبع مي‌بايست چاره اي انديشيد!