تلاش دولت برای بازگشت سه هنرمند

آفتاب‌یزد – گروه‌فرهنگی: آغازش از دولت دهم بود، زمانی که همگان مشغول گذران زندگی خود بودند که ناگهان خبر رسید حبیب محبیان، خواننده قدیمی و به‌اصطلاح برخی دلواپسان «لس‌آنجلسی» پس از نامه‌نگاری و تلاش و گفتگوهای مکرر با رئیس دولت دهم بار و بندیلش را به قصد سفر همیشگی به سرزمین مادری‌اش بست و یک روز فهمیدیم که حبیب محبیان مدتی است، آمده و در رامسر زندگی می‌کند. شاید حبیب محبیان بزرگ‌ترین دلیلش این بود که با توجه به بیماری‌اش دلش می‌خواست در سرزمین مادری‌اش از دنیا برود، اما این موضوع که او آمده بود تا در کنار زندگی در ایران بتواند به فعالیت هنری خود که همان خوانندگی و نوازندگی بود، بپردازد قابل انکار نیست. خواسته‌ای که حبیب هرگز به آن نرسید و آرزو به‌دل چهره در نقاب خاک کشید. پس از تلاش حبیب خوانندگان دیگری نیز درصدد برآمدند تا رضایت دولت جمهوری اسلامی و مراجع ذیصلاح را به دست آورند تا به کشور خود بازگردند، اما آنها هدف اول و مهمشان فعالیت هنری در داخل کشور بود و نه مرگ در سرزمین مادری. شاید تاکنون بتوان تنها نام دو نفر را در لیست خوانندگانی که آمدند و توانستند در ایران به فعالیت هنری خود بپردازند، قرار داد؛ فریدون آسرایی و پرواز همای. این دو، تنها خوانندگانی بودند که توانستند پس از انقلاب مجوز فعالیت هنری در کشور را کسب کرده و پس از بازگشت به ایران هم کنسرت برگزار و هم آلبوم منتشر کنند. به هر روی دولت دهم با تمام اما و اگرهایش که به‌خصوص برای حبیب محبیان به‌وجود آورد تمام شد و از آن زمان تاکنون خوانندگان مطرح لس‌آنجلسی بسیاری خواستند تا به ایران بازگردند و در کنار زندگی به فعالیت هنری در عرصه موسیقی بپردازند.
از شهرام شعرباف و سیاوش قمیشی گرفته تا بینش بلور(قیصر) و نصرالله معین نجف‌آبادی(معین) و خوانندگان دیگری که شاید هرگز تصمیمشان را رسانه‌ای نکردند برای بازگشت به ایران تلاش کردند. این در حالی است که اولین جرقه‌های جدی در این زمینه را سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی روز گذشته زد. او که در دولت دوازدهم و پس از رضا صالحی امیری سکان هدایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برعهده گرفته در گفتگویی در واکنش به علنی‌شدن تلاش سه هنرمند ایرانی برای بازگشت به ایران در پاسخ به این سوال که برخی خواننده‌ها و موزیسین‌ها مانند حسین زمان، آریا آرام‌نژاد و هومن خلعتبری به شدت خواهان بازگشت به کشور و عرصه کار رسمی هستند، گفت: «برخی از اتفاقاتی که برای بعضی از هنرمندان افتاده توسط پاره‌ای از مراجعی است که آن مراجع نقطه‌نظراتی را درخصوص این هنرمندان ابراز کرده‌اند.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: «تلاش ما این است که تجدیدنظر و تغییر دیدگاهی از سوی این مراجع نسبت به کسانی که در حوزه هنر فعالیت داشته و دارند، صورت بگیرد و در این رابطه، ان‌شاءالله ما گفتگوهای متقابلی را ادامه می‌دهیم. این گفتگوها حتما امیدوارکننده بوده است که ما تلاش می‌کنیم.»
بی‌شک اعلام نظر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان‌دهنده این موضوع است که دولت دوازدهم در ادامه مسیر طی شده خود در دولت یازدهم برای حل مشکلات هنر و هنرمندان به ادامه تلاش خود مبادرت می‌ورزد. چراکه در دولت گذشته شاهد تلاش وزرای ارشاد (علی جنتی و رضا صالحی امیری) برای حل مشکل برگزاری کنسرت استاد شجریان بودیم، موضوعی که گرچه عملی نشد، اما حداقل به انتشار آلبوم ایشان پس از سال‌ها انجامید. حال عباس صالحی با اظهارنظر درباره حل مشکلات خوانندگان متقاضی بازگشت به کشور، نشان داد که دولت دوازدهم هم مصر به حل مشکلات حوزه فرهنگ به‌ویژه موسیقی است. در این شرایط بی‌شک اظهارنظرهای مختلفی درباره درست یا نادرست‌بودن بازگشت خوانندگان لس‌آنجلسی مطرح خواهد شد، اما آنچه مهم است شکست تابویی است که می‌تواند راهگشای حل مسائل و مشکلاتی باشد که در آینده رخ خواهد داد.
در همین راستا، روز گذشته سایت خبری تحلیلی تابناک نیز در گزارشی به این موضوع پرداخت و در بخش پایانی گزارش خود نوشت: در میان سه اسم مطرح شده، برخلاف تصور عمومی، شاید شانس بازگشت هومن خلعتبری به فضای رسمی بیشتر است، چراکه او فعالیت سیاسی علیه مواضع رسمی کشور نداشته و در سال‌های گذشته در برنامه‌ای در شبکه فارسی زبان ماهواره فعال بوده است، اما حسین زمان و آریا آرام‌نژاد به واسطه مواضع سیاسی‌شان از فضای رسمی خارج شده‌اند و حتی کشور را ترک کرده‌اند، بنابراین بازگشت‌شان پیچیده‌تر از خلعتبری خواهد بود. باید دید در ماه‌های آینده اتفاقی رخ می‌دهد و با رفع مشکل برای این خوانندگان، مسیر بازگشت چنین اشخاصی هموار می‌شود؟