روزنامه آفتاب یزد
1396/08/23
ایران گریست
آفتاب یزد- سید علیرضا کریمی: «ایران گریست».البته بهتر است بگوییم ؛«ایران باز هم گریست».گریهای به وسعت همین تصویری که ملاحظه می کنید.مادری که فرزند بی جان خود را در آغوش گرفته و مویه می کند...چه تلخ است... چه جانکاه است.اما نه؛هیچ واژه ای نمیتواند تلخی این تصویر و وقایع دیروز را نمایندگی کند.به قول روزنامه چی ها این مواقع واژه ها«کم» میآورند و پس می زنند. به قول معروف واژه ها شرمنده می شوند زیرا کوچک اند در برابر عمق فاجعه.به نوعی گویی هنوز واژه ای اختراع نشده است تا نشان دهد در دل من و شما چیست و یا در گریه آن مادر چه نهفته است.اما بهرحال نمی توان نگفت و غم نامه ننوشت.روز گذشته در وسع خود تلاش کردیم بخشی از آنچه دیروز بر ایران و ایرانی گذشت را روایت کنیم.از تصاویری که مو به تن آدم سیخ می کرد تا عده معدودی که بی توجه به پیرامون خود از زلزله هم جوک ساختند.از حضور مقامات و مسئولان دولتی و نظامی در صحنه تا امداد رسانی هایی که بی عیب نبود.از بیمارستانی که تجهیزات اش ناکافی بود تا مسکن های مهری که بی مهری کردند.از آمار فوت شدگان و زخمی ها که دقیقه به دقیقه بالاتر می رفتند تا مادر و نوزادی که به صورت معجزه آسا از زیر آوار بیرون آمدند.از سلبریتی هایی که سیاه پوش شدند تا افرادی که با بغض و از طریق تلفن برای ما روایت کردند چه دیدند.از افردی که در شبکه های اجتماعی
به نحو احسن اطلاع رسانی نمودند در مورد نحوه صحیح کمک های مردمی تا آن کسانی که از آب گل آلود ماهی گرفتند و امنیت منطقه را برهم زدند تا پیش خود بگوییم صد رحمت به دزد های قدیم که حداقل نیمچه شرفی داشتند.از دلالانی که بازار سیاه برای بلیط راه انداختند تا آن پزشکی که زیر چراغ قوه موبایل عمل جراحی می نمود و جان حادثه دیدگان را نجات می داد.خلاصه آن که ایران و ایرانی روزهای سخت
کم ندیده و تجربه نکرده اما این دلیل نمی شود درد زخم کرمانشاه حس نشود.صفحات 2، 4، 5، 8 و 9
را که حاصل دسترنج خبرنگاران سیاسی اجتماعی و شبکه است را ملاحظه فرمایید.
به امید روزی که آلام مان کم شود.
پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی درپی حادثه تلخ و مصیبتبار زمینلرزه در غرب کشور؛
همه دستگاهها با سرعت و همه توان به یاری آسیبدیدگان بشتابند
در پی وقوع حادثه تلخ و مصیبتبار زمینلرزه در غرب کشور که به جانباختن و زخمی شدن جمعی از هممیهنان عزیز انجامید، حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی با صدور پیامی ضمن تسلیت به ملّت ایران بخصوص مردم عزیز استان کرمانشاه، تاکید کردند: همه دستگاههای لشکری و کشوری با همه همت و امکانات به یاری آسیبدیدگان بشتابند.
متن پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با تاسف و اندوه فراوان خبر زمینلرزه در غرب کشور را که به جانباختن جمعی از هممیهنان عزیز و زخمیشدن جمعی بیشتر انجامیده و خسارات بسیاری پدید آورده است، دریافت کردم. وظیفهی مسئولان آن است که در همین اولین ساعات با همهی همّت و توان به یاری آسیبدیدگان بویژه در زیر آوار ماندگان بشتابند و با بهرهگیری سریع از همهی امکانات موجود، از افزایش تلفات جلوگیری کنند. ارتش و سپاه و بسیج، با نظم و سرعت به آواربرداری و انتقال مجروحان کمک کنند و دستگاههای دولتی چه نظامی و چه غیر نظامی همهی توان خود را برای یاری آسیب دیدهها و خانوادههای آنان به صحنه آورند. اینجانب از اعماق دل، این حادثهی تلخ و مصیببار را به ملّت ایران بخصوص به مردم عزیز استان کرمانشاه و بویژه به خانوادههای مصیبتزده تسلیت عرض میکنم و متضرعانه از خداوند متعال میخواهم که این محنت و رنج را مایهی جلب رحمت و فضل خود قرار دهد و بر صبر و پایداری و مقاومت ملّت عزیزمان بیفزاید. از همهی کسانیکه میتوانند به نحوی در سبک کردن بار مصیبت و جبران خسارت موثر باشند درخواست میکنم که به یاری آسیبدیدگان بشتابند.
والسلام علیکم و رحمه الله
سیّد علی خامنهای
۲۲ آبان ۱۳۹۶
گزارشهای میدانی از مناطق زلزله زده
جدال نابرابر مردم با آوار
آفتاب یزد - گروه اجتماعی: شبی سخت بر مردم خطه کرمانشاه گذشت. شبی که با یک زمینلرزه همراه بود و برخی از کرمانشاهیها را به سوگ عزیزانشان نشاند. زندگیهایی نوپا و قدیمی که با عشق تازه شروع شده بود، از هم پاشید و بسیاری از هموطنانمان را سیاهپوش کرد و عزادار. از سوی دیگر باز هم مدیریت بحران کشور غافلگیر شد و کارشناسان اذعان داشتند؛ اگر این زمینلرزه کمی دیرتر و هنگامی که مردم خواب بودند اتفاق میافتاد عمق فاجعه بیش از این میشد. عکسهایی که از منطقه زلزلهزده لحظه به لحظه در فضای مجازی منتشر میشود، احساسان همه را جریحهدار کرده است. مردم هنوز خود را پیدا نکردهاند و در شوک فرو رفتهاند.
خسرو، یکی از ساکنان قصر شیرین در مورد رسیدگی به زلزلهزدگان به آفتاب یزد میگوید: «کسانی که آمدهاند بسیار دستپاچه هستند و ضعیف عمل میکنند. خانه من زیر آوار دیوار بتنی تخریب شد و من ماندهام وسایلم را از زیر آوار
در بیاورم. زندگیام به باد رفته است.»
او در مورد مردم شهر قصرشیرین میگوید: «مردم تا آنجایی که میتوانستند وسایل اولیه را با خودشان برداشتند و از شهر بیرون رفتند. آنهایی که ماندهاند هم مراقب بقیه وسایل و زندگیشان هستند که زیر آوار مانده است. از صبح تا الان بیشتر از 100بار پسلرزه آمده. هر کدام از پسلرزهها خودش یک زلزله تمام عیار است. اما چارهای نداریم.»
خسرو در مورد بقیه شهرها میگوید: «زلزله در سرپل ذهاب بیشتر بوده. کسانی که از آنجا میآینده میگویند که تلفات آنجا خیلی زیاد است. در قصر شیرین بیشتر از 14-15نفر کشته نشدند. نگران مردم بقیه روستاها و شهرها هستیم. خیلی از راهها بسته و جادهها تخریب شده است. ما نتوانستیم برای کمک به آنجا برویم و هنوز از روستاهای اطراف به خصوص دالاهو هیچ خبری نداریم.»
او در مورد قطع شدن آب و برق منطقه میگوید: «چند ساعتی آب و برق قطع بود و صبح دوشنبه وصل شد اما گفتهاند که از آب لولهکشی مصرف نکنید. آب کاملا گلآلود است. بیبرنامگی هم بیداد میکند، بعضی از جاهای شهر به مردم آب آشامیدنی میدهند اما همه جای شهر نیست.»
خسرو درباره خرابی ساختمانها هم میگوید: «ساختمانهای زیادی خراب شده زیرا در ساختن ساختمانها اصول و قوانین رعایت نشده است.»
مردم با دست خالی به جان آوار افتادند
محمد دیگر مرد کُرد، غربنشین کشورمان با بغض به آفتاب یزد میگوید: «اگر بگویم حدود 50-60درصد سرپل ذهاب خراب شده دروغ نگفتهام.»
با آن که اعلام کردهاند 24 تا 72ساعت اول برای نجات آنها که زیرآوار ماندهاند بسیار حیاتی است و این فاصله زمانی را «ساعت طلایی» مینامند اما هنوز تجهیزاتی به سوی کرمانشاه گسیل نشده است. محمد در این مورد میگوید: «مردم هیچچیزی ندارند که بتوانند خانوادهشان را از زیر آوار بیرون بکشند با دست خالی دارند عزیزانشان را نجات میدهند. یک هوابرش آوردهاند اما هنوز وسایل آنقدر نیست که بشود کسی را نجات داد. اگر اینطور پیش برود حتما تعداد کشتهها بیشتر میشود.»
او در مورد آبرسانی هم میگوید: «در حال حاضر تانکرهای سیار هستند و آبهای معدنی هم به کرمانشاه فرستادهاند. آب شرب آنقدر گِل دارد که نمیتوان آن را خورد. اگر بیایید اینجا میبینید که حتی هلالاحمریها هم دستکش ندارند و مردم با دست خالی برای نجات خانوادهشان به جان آوار افتادهاند.»
مسکن مهر گورستانمان شد
فیضالله از سرپلذهاب هم به آفتاب یزد میگوید: «زلزله در واقع بین سرپل ذهاب و نزدیک به ازگله اتفاق افتاده اما امدادگرها کمتر به دهستانها و روستاهای بین این دو شهر رفتهاند و بیشتر در ورودی شهرها ماندهاند. حتی به حواشی شهر هم نرفتهاند. مردمی که اینجا در دل اتفاق ماندهاند آمار نزدیک به 400نفر کشته را قبول ندارند و با این وضعی که میبینیم مطمئن هستیم که
بیشتر از 500نفر کشته شدهاند.»
فیضالله به بیمارستان سرپلذهاب هم اشاره کرده و میافزاید: «این بیمارستان 10سال است که ساخته شده اما قبل از آن حدود 20سال بود که نیمهساز رها شده بود و در بازسازی مناطق جنگزده ساخته شد. یعنی سازه و فونداسیون آن قدیمی است به خاطر همین اینطور خراب شده است. خانههای سرپل ذهاب هم بعد از جنگ چند سال زودتر از قصر شیرین و کرمانشاه بازسازی شدند و کهنه و سنتی هستند. به خاطر همین خانههای قصر شیرین کمتر خراب شدهاند.»
او با اشاره به این که مردم نیاز به چادر، پتو و غذا دارند، میگوید: «هلال احمر و اورژانس تازه به اینجا آمدهاند. (ساعت 6بعدازظهر) و حتی بعضی جاها اصلا سر نزدند، ولی نیروهای نظامی به مردم رسیدگی کردند. قرار بود مسکن مهر زندگیمان را گرم و خیالمان را راحت کند و آرامشگاه ما باشد اما گورستانمان شد.»
او به شب وقوع زلزله هم اشاره کرده و میگوید: «مردم دیشب بیرون خوابیدند و امشب هم کسی جرات نمیکند به این خانههای خراب پا بگذارد. از صبح تا الان بیشتر از 80بار زمین لرزیده. با این حال هنوز پتو به اندازه کافی نیست و چادرها هم کم است.»
فیضالله میگوید: «پارسال یا سال گذشته زلزله آمده بود و ما یک شب در خیابان ماندیم اما تا به حال به این شدت نبوده. آثار تاریخی که در منطقه هست مثل کاخ خسرو و عمارت شیرین و... نشان میدهد که کرمانشاه خیلی وقت است که چنین زلزلهای به خود ندیده است.»
پربازدیدترینهای روزنامه ها