جهان ضربه‌ می‌خورد

فاطمه رحیمی- یک تور آسیایی ریاست‌جمهوری نمی‌تواند این واقعیت را پنهان کند که آمریکا به سمت داخل چرخیده و به خود و جهان ضربه می‌زند.
یک سال پیش در همین روزها بود که دونالد ترامپ به عنوان رییس‌جمهور آمریکا انتخاب شد. بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که سیاست خارجی ایالات متحده چرخش فاجعه‌باری را تجربه خواهد کرد. ترامپ گفته بود که توافقنامه‌های تجاری را پاره خواهد کرد، اتحادها را برهم خواهد زد و نظم جهانی مبتنی بر قانون را منفجر خواهد کرد. او گفته بود ناتو منسوخ شده، نفتا بدترین توافق تجاری بود و آمریکا بیش از اندازه با خارجی‌ها خوب برخورد کرده است. او تاکید می‌کرد در قدیم اگر پیروز یک جنگ می‌شدی، آن کشور از آن تو بود و در ادامه نیز مصمم بود که داعش را نابود کند و نفت را در اختیار گیرد.
تا به امروز اما سیاست خارجی ترامپ آنقدرها که گفته بود وحشتناک نبوده است. البته او آمریکا را از توافقنامه پاریس خارج کرد تا تلاش‌ها برای مقابله با تغییرات جوی سخت‌تر شود‌ و توافق تجاری فرااقیانوسی را رها کرد، یک توافقنامه بزرگ تجاری. با این حال او وارد انزواگرایی نشده، ناتو را ترک نکرده؛ در واقع برخی متحدان اروپای‌شرقی سخنان شدید‌اللحن او را به رفتار نرم باراک اوباما ترجیح می‌دهند. او هیچ جنگی را آغاز نکرده و در بازپس‌گیری شهرهای عراق از داعش به این کشور کمک کرده است. در بخش‌های دیگری از جهان که توجه چندانی به آنها ندارد مانند آفریقا، همان سیاست‌های دولت قبل در حال پیگیری است. در شرایطی که ترامپ تور 12 روزه خود به آسیا را آغاز کرده، سخت است که او را به عنوان مردی معرفی کنیم که جهان را رها کرده باشد.
تمامی این مسایل بسیار امیدوارکننده است. در بحث امنیتی ترامپ از برخی اشتباهات وحشتناک اجتناب کرده است. او قیل و قال بی‌مورد با چین بر سر تایوان را آغاز نکرده که البته قبلا تهدید به انجامش کرده بود. کنگره مانع از آن شد که وی پیگیر معامله‌ای بزرگ با ولادیمیر پوتین شود که می‌توانست همسایگان روسیه را مورد رحمت کرملین قرار دهد‌ همچنین چین را راضی به اعمال فشار بر کره‌شمالی جهت متوقف کردن روند گسترش زرادخانه هسته‌ای خود کرده است.


با این حال او برخی خطاهای جدی را هم مرتکب شده است، مانند تضعیف توافق هسته‌ای با ایران. او تصور می‌کند که هیچ چیزی نیست که از تاریخ بیاموزد. او با مردان قدرتمندی مانند پوتین و شی جین‌پینگ گرم می‌گیرد. توئیت‌های او اصلا جوک و فکاهی نیست: او بدون آنکه هشداری بدهد، در تقابل با موضع مقامات خود سخت می‌گوید و کیم جونگ اون را بی‌پروا تهدید می‌کند. علاوه بر این، ترامپ هنوز به واسطه یک بحران آزموده نشده است.
به هر حال آمریکا مدت مدیدی است که بزرگترین قدرت جهان بوده که نظم لیبرال را حفظ کرده و نمونه چگونگی کارکرد دموکراسی محسوب شده است. تمامی این جایگاه به واسطه رییس‌جمهوری‌ که معتقد است کشورهای بزرگ فقط مراقب خود هستند، به خطر افتاده است. او با سیاست «اول آمریکا»، این کشور را ضعیف‌تر و جهان را بدتر از آن می‌کند.