پاسخ العبادی به ایرانی‌ها

نادر کریمی‌جونی- چند روز پس از دیدار با مقامات عربستان و وزیر خارجه ایالات متحده، حیدر العبادی به تهران آمد و ضمن دیدار با مقامات ریز و درشت کشورمان تلاش کرد تا اثبات کند همچنان می‌توان به دولت عراق به عنوان متحد ایران اعتماد کرد. این تلاش العبادی پس از آن صورت می‌گیرد که وی در نشست سه‌جانبه ایالات متحده، عربستان و عراق شرکت کرد و مقامات ریاض و واشنگتن در این دیدارها مواضعی تند علیه کشورمان اتخاذ و به بغداد توصیه کردند که از تهران فاصله بگیرد.
این توصیه‌ها البته از نظر مقامات و افکار عمومی جمهوری اسلامی ایران ناخوشایند تلقی شد و شهروندان ایرانی می‌پرسیدند حالا که خطر سقوط دولت بغداد تا حد زیادی مرتفع شده و تروریست‌های تکفیری زمین‌گیر شدند و علاوه بر آن موضوع جدایی شمال عراق هم با حمایت‌های مادی- معنوی ایران برطرف شده، العبادی چرا برای سپاسگزاری به تهران نیامده و به جای آن به جانب رقیب ایران- عربستان- شتافته تا مراتب تمکین خود به قومیت عرب و نیز ایالات متحده آمریکا را اثبات کند؟
البته مقامات ارشد کشورمان در مقابل به این سفر العبادی و ملاقات‌هایش با عربستانی‌ها و آمریکایی‌ها واکنش منفی نشان نداده و ترجیح دادند موضوع با سکوت برگزار شود. تنها محمدجواد ظریف در یک واکنش خنثی ابراز عقیده کرد که روابط عراق با همسایگانش برای ایران قابل درک است و این‌گونه روابط به مناسبات ایران و عراق آسیب نمی‌زند.
شبیه به همین موضع‌گیری دیروز از جانب تیلرسون، وزیر خارجه ایالات متحده شنیده شد که روابط ایران و عراق را در قالب داشتن مرزهای مشترک طولانی با یکدیگر و نیز همسایگی، ارزیابی و تحلیل کرده بود.


تا اینجا می‌توان انتظار داشت که همکاری بغداد با هریک از شرکای سیاسی- اقتصادی خود برای سایر شرکا حداقل غیرقابل تحمل نباشد.
اما در واقعیت موضع‌گیری صریح رهبر ایران مبنی بر اینکه عراق به ایالات متحده اعتماد نکند، نشان‌دهنده آن است که ایران از نزدیک شدن بغداد به واشنگتن نه فقط چندان خرسند نیست بلکه احساس خطر نیز می‌کند.
در واقع همان‌گونه که براندازی و نابودی صدام حسین توسط آمریکا و متحدانش به سود ایران شد، نابودی داعش و تروریست‌های تکفیری می‌تواند به نفع ایالات متحده باشد و تهران می‌خواهد مطمئن شود که از سرمایه‌های هزینه شده ایرانی، چشم‌آبی‌های آمریکایی بهره‌برداری نمی‌کنند.
به ویژه موضع‌گیری حیدر العبادی مبنی بر اینکه عراق برای ایجاد توازن میان شرکا و دوستانش تلاش می‌کند، احتمالا پاسخ معنی‌داری به نگرانی‌های ایرانی‌ها بوده است؛ پاسخی که حتی می‌تواند برای برخی رهبران کشورمان چندان خوشایند نباشد.