کارآفرینی در کشاورزی

 دکترحوریه یحیایی
Hooriye_yahyaei@yahoo.com
بی شک بخش کشاورزی از بخش  های تاثیرگذار در اقتصاد هر جامعه به شمار
می آید و توجه هر چه بیشتر به این امر و رسیدن به خودکفایی از اهداف اقتصادی مهم ملت ها محسوب می شود. رابطه مستقیم تامین غذای بشر با بخش کشاورزی و ایجاد امنیت غذایی در هر کشور از اولویت های سیاست گذاری ها برشمرده می شود. از نظر بسیاری از اندیشمندان و اقتصاد دانان در آینده، تنها کشورهایی به سمت رشد و توسعه گام برمی دارند که از نظر تامین مواد غذایی و یا به عبارت دیگر امنیت غذایی با مشکل روبرو نباشند. از آنجایی که عده ی کثیری از جمعیت کشور در بخش کشاورزی فعالیت دارند، لزوم توجه ویژه و ایجاد راهکارهای مناسب برای گسترش کیفی و کمی این امر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شاغلین حوزه کشاورزی را می توان به دو گروه کلی تقسیم نمود.


 دسته اول: روستائیان عزیزی می باشند که چرخه اقتصادی زندگی و درآمد شان از این فعالیت تامین می گردد.آن ها سال هاست که در این حرفه مشغولند. اشتغال در این بخش، همچون میراثی برای آنها ست و زمین های کشاورزی از نسلی به نسل دیگر به ارث رسیده است.
دسته دوم: افرادی هستند که تحصیلات آکادمیک خود را در دانشگاه ها و در مقاطع مختلف ادامه داده و در قالب کارشناسان و متخصصان این وادی شناخته می شوند. اما واقعیت امر این است که وجود سیل عظیمی از فارغ التحصیلان در زمینه کشاورزی، که فاقد قابلیت ها ومهارت‌های عملی لازم هستند، تاثیری چندانی در رشد و پیشرفت این شاخه نداشته. بنابراین تلفیقی از این دو گروه و بهره برداری از تجربه گروه اول و تخصص گروه دوم، باعث خلق ایده های نو،  به چالش انداختن راهکار های قدیمی کشاورزی و تولید محصول می گردد. ایجاد بستری مناسب برای رشد هر چه بیشتر بخش کشاورزی و گسترش آن در امر صادرات و جلوگیری از واردات بسیاری از اقلام غذایی از جمله مواردی هستند که باید مورد توجه دولتمردان و متولیان این حوزه قرار گیرد. در طی سال های اخیر توجه به بحث کارآفرینی در امر کشاورزی مصداق دریچه ای از امید به روی مشتاقان و فعالان این حوزه بوده است. بی تردید وجود تنوع آب و هوایی و زمین های حاصلخیز، نیروی کار متخصص با فکر نو و ایده‌های خلاق می تواند، شرایط اشتغال افراد زیادی را در این شاخه فراهم نماید. توسعه کارآفرینی در کشاورزی نیاز به آموزش و ترغیب افراد فارغ التحصیل دارد. پایین بودن سرانه اشتغال در بخش کشاورزی نسبت به سایر بخش ها از سایر مزیت ها ی این بخش به شمار می رود. ایجاد تسهیلات لازم در مناطق روستایی و محروم و تحقق عدالت اجتماعی امری است که باعث رونق هر چه بیشتر کشاورزی می گردد. اهمیت تجارت الکترونیک در بخش کشاورزی و معرفی بسیاری از محصولات تولید شده توسط روستائیان و ارسال بی واسطه آن ها به قلب شهر‌های بزرگ این روزها بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
چرا که محدودیت مسافت و یا نداشتن هزینه برای انتقال و یا بازار یابی و فروش محصولات کشاورزی از جمله عواملی هستند که باعث داغ شدن بازار دلالان این بخش و سرد شدن سفره کشاورز زحمت کش بوده است. با بررسی روند رشد اقتصادی کشور های توسعه یافته، حضور کارآفرینان در هر رشته ای و ایجاد اشتغال بیشتر کاملا مشهود است. ایجاد انواع گلخانه ها و پرورش گل های تزئینی و سایر اقلام کشاورزی از موارد تاثیر گذار کارآفرینی در رشد این بخش می  باشد. برای میل به این اهداف کشاورزان با استفاده بهینه از فرصت ها و شناخت بازار مصرف و در پی آن انتخاب استراتژی مناسب می توانند، در این عرصه موفق عمل کنند. در پایان بی تردید کشاورز موفق، یک کشاورز کارآفرین است.