رسول منتجب نیا در گفت‌وگو با«ابتکار» بررسی کرد دایره امن نورچشمی ها

نسترن فراهانی
با توجه به صحبت های اخیر روحانی در خصوص تبعیض های میان دوجناح و واکنش رسانه ها، توجه بیشتری به تبعیض هایی که دراین میان بی سروصدا به برخی احزاب و جناح‎ها القا می‌شودجلب شد. اما مسئله اصلی فقط به تبعیض میان دو جناح منتهی نمی‌شود بلکه افراد زیادی هستند که در این میان آسیب می‌بینند وهمیشه درمیان دعواهای جناحی بیشترین خسارت را متحمل می‌شوند. این افراد از روزنامه نگاران، خبرنگاران، افراد فعال رسانه‎ای شروع می‌شود تا کسانی که عقاید آنها می‌تواند نقش به سزایی در تعیین آینده آنها داشته باشد.در همین خصوص رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی که معتقد است « در اصل مثال بارز در این مورد موضوع مطبوعات است که مشاهده می‌کنیم برخی از آنها خیلی آزادانه صحبت می‌کنند و مطالبشان هیچ چارچوبی ندارد، حتی نسبت به بالاترین مقام‌های اجرایی کشور هم
روش های تخریبی و توهینی دارند اما برخی مطبوعات دیگر از یک نقد ساده محروم هستند.» درگفت‌وگو با «ابتکار» به بررسی این مسئله پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
فضای سیاسی فعلی تاحدی به تبعیض میان جناح ها و رفتارهای سلیقه‌ای آلوده است. این مسئله چه تبعاتی برای آینده سیاست در ایران دارد؟


یک حکومت، وقتی مردمی با سلایق و گرایش‌های مختلف سیاسی دارد، یعنی از بسیاری ابعاد باید تعادل را در جامعه حفظ کند. چراکه در کنار عقاید سیاسی، عقاید مختلف دینی هم وجود دارد که در یک کشور گنجانیده می‌شوند و حکومت باید با همه توده‌های مردمی، شهروندان با عقاید مختلف، عادلانه رفتار کند که اگر غیر از این باشد رفتاری خلاف عدالت انجام داده است و باعث اتفاقات ناخوشایندی در جامعه می‌شود و در مجموع باید با همه یکسان و مساوی برخورد شود. در غیر این صورت یک مجموعه نورچشمی می‎‎شوند و در دایره امن قدرت قرارمی‌گیرند و همیشه تحت حمایت هستند اما مجموعه یا مجموعه‌های دیگر در ناامنی قرار می‌گیرند. درواقع لازمه یک حکومت امن و عادل و دینی، اجرای عدالت و برابری در کشور است.
ادامه این روند تاچه اندازه به مسولان نهادهای کلان قدرت کشیده شده و بیشتر در چه موقعیت‌هایی با آن مواجه هستیم؟
در حاکمیت بر یک کشور نمی‌شود سلایق و عقاید را معیار قرار داد و براساس آن فردی مورد محبوبیت یا بلعکس مورد محکومیت قرار بگیرد و همیشه با نگاهی همراه با تردید به آنها نگاه کرد. همه شهروندان در رابطه با حکومت سهیم هستند و مالک و صاحب این کشور هستند و با همه باید یکسان برخورد شود. اما متاسفانه شاهد بوده و هستیم بعضی از مسئولان نگاه عادلانه و یکسان نیست. درواقع بعضی از افراد حاضر در حکومت براساس سلایق خود با افراد رفتار می‌کنند و اگر شخصی به عقاید آنها هم‌سو باشد به او امتیاز می‌دهند. اما اگر فردی مطابق با عقاید آنها رفتار نکند، او را از سهیم شدن در حکومت محروم و نسبت به آن بی‌توجه می‌کنند. البته که در زمینه مجازات هم به همین شکل است. درواقع هم در زمینه امکانات و امتیاز دادن تبعیض قائل می‌شوند و هم در محکومیت‌ها و امتیاز گرفتن از افرادی که باب میل آنها نیستند. به عقیده من اگر مجازات حق است باید برای همه اجرا شود. بدون در نظر گرفتن علایق،عقاید و سلایق شخصی. اما اگر حق نیست نباید تحت هیچ عنوانی و برای هیچ فردی اجرا شود.
با این تفاسیر حاکمیت قانون‌ می‌تواند چه نقشی در تبعیض‌های فعلی و جلوگیری از آنها ایفا کند؟
از قدیم گفته‌اند ظلم با لسویه عدل است با اینکه این مسئله تعبیر درستی ندارد اما یک اشتباه مستلح است. بالاخره اگر بنا باشد با افراد بر اساس قانون برخورد شود باید با تمام کسانی که تخلف می‌کنند و یا در مسیر قانون شکنی به اهداف خود می‌رسند قانونی رفتار شود. حتی اگر کسی توهین یا تخریب می‌کند هم از این امر مستثنی نیست. چراکه همه این افراد با رفتارهای خود باعث متشنج شدن فضای سیاسی کشور می‌شوند و باید براساس قانون منهای عقیده شخصی با آنها برخورد شود. بی‌معنا است اگر یک مجموعه‌ای همیشه تحت امنیت باشند و با تکیه بر همین امنیت هررفتاری که دلخواهشان است انجام دهند اما مجموعه‌ای دیگر همیشه در سایه‌ای از ترس که نشان از تبعیض دارد، قرار داشه باشند. درواقع برخی جریان‌ها به ناچار همیشه برروی طناب راه می‌روند و احساس خطر نسبت به فردای خود که امکان محکومیت در آن وجود دارد لحظه‌ای رهایشان نکند. در اصل مثال بارز در این مورد موضوع مطبوعات است که مشاهده می‌کنیم برخی از آنها خیلی آزادانه صحبت می‌کنند و مطالبشان هیچ چارچوبی ندارد، حتی نسبت به بالاترین مقام‌های اجرایی کشور هم روش های تخریبی و توهینی دارند اما برخی مطبوعات دیگر از یک نقد ساده محروم هستند. درواقع آنهایی که سلایق متفاوت و یا مستقل دارند، یا با تعطیلی فله‌ای روزنامه‌ها مواجه می‌شوند و یا همیشه در هاله‌ای از ترس فعالیت می‌کنند. با برخی افراد که با عقاید مقام‌های قدرت ناهم‌سو هستند به مجرب اینکه یک خطای جزیی انجام دهند برخورد می‌شود.
از دیدگاه شما در خصوص حل این مشکلات و نقدهای وارد در این موضوع چه انتظاری از روحانی می‎رود؟
این نقدهای بجا و بحقی است که انتظار می‌رود روحانی موفق شود این کاستی‌ها را برطرف کند و عملا جلوی این تبعیض‌ها با افراد و جناح‌های مختلف را بگیرد. مخصوصا جناحی که درهمه برهه‌های زمان حضور داشته است.
گرایش مردم به اصلاحات چه تاثیری درفشارهایی که به این جناح وارد می‌شود دارد؟
درواقع جناح اصلاح‌طلبی در همه صحنه‌های سیاسی حضور موثر داشته است، از زمان حضرت امام(ره) تا همین امروز و انتخابات اخیر که حضور موثر آنها به وضوح مشخص بوده است. درحال حاضر هم اکثریت جامعه نسبت به اصلاحات نگاه مثبت دارند. درواقع مردم در چندین انتخابات نشان داده‌اند که ترجیح آنها اصلاح‌طلبی است و حمایت گسترده‌ای هم از آنها دارند. بنابراین این جرم نیست که مردم اصلاح‌طلبی را ترجیه می‌دهند و از آنها حمایت می‌کنند. گرایش مردم به اصلاحات دال بر این است که اصلاح‌طلبان رفتار مردمی‌تری دارند. ضمن اینکه بخش اقلیتی هم که در عرصه سیاست با ناکامی مواجه شده‌اند باید تلاش کنند خودرا اصلاح کنند و رفتار مردمی تری داشته باشند نه اینکه با تبعیض قائل شدن میان افرادی که مردم خواهان آنها هستند ، سعی در تخریب آنها داشته باشند.
اختیارات روحانی تا چه اندازه می‌تواند در حل این مسائل پاسخگو باشد؟
به هرحال روحانی رئیس جمهور و رئیس هیات وزرا است، و اگر برخورد تبعیض‌آمیزی صورت گیرد باید جلوی آنهارا بگیرد حال آنکه این برخوردها از سوی هر قوه یا نهادی صورت بگیرد. روحانی باید از رفتارهای غیرقانونی با افراد و جناح‌ها توسط نیروهای تندرو جلوگیری کند. او رئیس شورای امنیت‌ملی است می‌تواند جلوی رفتارهایی که امنیت و وحدت ملی را به خطر می‌اندازد بگیرد. روحانی رئیس شورای انقلاب فرهنگی است و می‌تواند با مصوبات خود جلوی برخی حرکت هارا بگیرد. ضمن اینکه اگر صداوسیما زیرنظر رئیس جمهوری نیست اما او می‎تواند به عنوان مجری قوانین اساسی بر اجرای قوانین و جلوگیری از رفتارهای تبعیض آمیز در صداوسیما موثرباشد. درمجموع درخواست اصلی و اساسی از روحانی این است که درکنار صحبت های قشنگ و تاثیرگذار بتواند به آنها جامه عمل بپوشاند و تمام تلاش خودرا در راستای پایه ریزی اهدافی که از آنها صحبت کرده بود انجام دهد.
سایر اخبار این روزنامه
محمدعلی نجفی در حاشیه جلسه هیات دولت: حجم بدهی‌های شهرداری تهران در کوتاه مدت قابل کنترل نیست «ابتکار » ‌به دنبال تاکید نمایندگان مجلس بر رسیدگی به ماجرای سپرده گذاران موسسات مالی و اعتباری بررسی می کند رسول منتجب نیا در گفت‌وگو با«ابتکار» بررسی کرد دایره امن نورچشمی ها محمد صادق جنان صفت اقتصاد نیرومندتر داشتیم کارترامپ سخت می شد در گفت و گو با سفیر اسبق ایران در مقرر اروپایی سازمان ملل ، سناریوهای احتمالی ترامپ در مورد برجام بررسی شد به دنبال حاشیه‌های خبر محکومیت سه خواننده بررسی شد کپی‌رایت به حرف نیست! بی‌خانمانی پدیده‌ای که نتیجه ناکارآمدی سیاست‌گذاری شهری است خانه‌ای به وسعت یک شهر چرا سمن‌های محیط زیستی تاثیرگذار نیستند؟ فعالان محیط‌زیست، از تلاشی مدنی تا کنشی سیاسی درباره نسلی که دیگر خاله‌سوسکه را نمی‌خواهد جادوی از دست رفته رئیس‌جمهوری: خروج طرف مقابل از برجام، شکست برای آنهاست، نه ما! عبدالله ناصری: مسئولان آستانه تحمل خود را افزایش داده و انتقادپذیر باشند عماد افروغ: موفقیت امام (ره) به دلیل تفکر وحدت در عین کثرت بود وزیر اطلاعات: دری اصفهانی مرتکب جاسوسی نشده است کلام ضرب در اقدام مقدارى است ثابت