ایران به اعتبار برجام بیفزاید

یوسف مولایی*- در زمینه تایید گزارش 90‌روزه پایبندی ایران به برجام از سوی دولت آمریکا باید دید دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا در چه مسیری حرکت می‌کند. انتظار واقع‌بینانه‌ که از آمریکا می‌توان داشت این است که آمریکا کشوری است که منافع دراز‌مدت زیادی برای سازگاری خودش با موازین حقوق بین‌الملل دارد. این کشور عضو دائم، فعال و تعیین‌کننده در شورای امنیت در سازمان ملل شناخته می‌شود که حضور در این سازمان یکی از پایه‌های اصلی در ساختار جامعه جهانی آمریکاست. به نفع این کشور است که برای حفظ این ساختار همیشه از اعتبار و اقتدار شورای امنیت سازمان ملل دفاع کند و نقض برجام به معنای برهم زدن و به هم ریختن ساختاری است که آمریکا در به وجود آوردن آن نقش و نفع زیادی داشته است.
بنابراین چه میزان تصمیم‌گیران آمریکا باید به دور از عقل باشند که بخواهند تصمیمی بگیرند که چنین وضعی را که امتیاز‌ بزرگی برای آمریکا به شمار می‌آید متزلزل کنند.ترامپ بازی را آغاز کرده که این بازی کیش و مات برای خودش است. وی حرکتی انجام می‌دهد که خودش را بیشتر به بن بست می‌اندازد. ترامپ معمولا یکسری تبلیغات، هوچی‌گری و رفتار پوپولیستی انجام می‌دهد، شعارها و مواضع تند و افراطی اتخاذ می‌کند و در این شرایط به عنوان یک سیاستمدار پخته عمل نمی‌کند. ترامپ همچون کسی است که در عرصه سیاست در حال کارآموزی و یادگیری دیپلماسی است.
او فکر می‌کند آمریکا یعنی ترامپ و ترامپ یعنی آمریکا و چون در حقیقت تصمیمات و ارزیابی‌های او از اوضاع و احوال، منطبق با واقعیت نیست، بنابراین همیشه عقب‌نشینی‌هایی در تصمیم‌گیری‌های خود انجام می‌دهد. اگر الگوی نموداری رفتاری ترامپ در مدت زمانی که در قدرت بوده است بررسی شود می‌توان دید که بیشتر شعارهای تند داده ولی در عمل گام‌ها را به عقب برداشته است.در این موضوع از یک طرف اعضای کنگره با صدای قوی به ترامپ گوشزد می‌کنند که برجام را تایید و آن را نقض نکند. از طرف دیگر دستگاه سیاست خارجی آمریکا صدایی مغایر با صدای ترامپ دارد. افکار عمومی آمریکا از ترامپ حمایت نمی‌کند، حزب جمهوریخواه آمریکا در مسیر همراهی کامل با ترامپ نیست، همانطور افکار عمومی بین‌المللی همچون کشورهای اروپایی و کشورهایی چون چین و روسیه در مسیر همراهی با ترامپ قدم بر‌نمی‌دارند، بنابراین او در این تصمیم‌گیری خودش را در یک بن‌بست قرار داده است. وی اگر برجام و فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز ایران را تایید نکند خودش را در موقعیتی قرار می‌دهد که صدایش در میان این صداها گم و منزی می‌شود. قطعا ترامپ مشاورانی دارد که در این زمینه به او گوشزد کنند. از آن سو چون شعار داده، اگر هیچ حرکتی هم نکند اعتبارش کاهش می‌یابد بنابراین بازی را آغاز کرده که دوسر آن باخت است.
ترامپ حتی اگر موفق شود کنگره را در این زمینه متقاعد کند که چنین نخواهد شد آمریکا خودش را به سمت انزوای بیشتر خواهد برد. در این صورت آمریکا به این سمت و سو می‌رود که اعتبار نهادهای بین‌المللی و موازین آن را زیر سوال ببرد. در شرایطی که جامعه آمریکا از ثبات و استقرار نهادهای بین‌المللی بیشتر سود می‌برد، اگر خلاف موازین این نهاد‌ها حرکت کند یعنی به منافع آمریکا ضرر بیشتری وارد می‌کند. بنابراین ترامپ به دنبال مسیر دیگری است. به طور مثال ممکن است بخواهد این مساله را به کنگره ارجاع دهد و کنگره تصمیم بگیرد تا خودش را از این مهلکه نجات دهد.


خودش هم گفته است که یکی از گزینه‌ها همین است. یکی از گزینه‌های مناسب این است که تصمیم‌گیری را به گردن کنگره بیندازد چرا که نمی‌خواهد صددرصد رفتار ایران در پایبندی به برجام را تایید کند. از آن سو اگر هم خلاف رویه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سایر اعضای 1+5 حرکت کند، حرفش اعتبار ندارد بنابراین برای نجات خود فعلا موضوع را در زمین کنگره می‌اندازد.
در‌باره واکنش ایران هم باید گفت ایران در برجام با جامعه جهانی این سند را معامله و امضا کرده است.
در این شرایط به نفع ایران است که هرچه بیشتر بر اعتبار این معامله بیفزاید و باید در وفاداری خود به این سند پافشاری کند. حتی اگر آمریکا از برجام خارج شود، ایران نباید عکس‌العمل‌های شدید انجام دهد، ایران باید تلاش کند مناسباتش را با کشورهای دیگر جامعه جهانی برای ادامه برجام تداوم بخشد و از امتیازاتی که در این زمینه نصیبش می‌شود، بهره‌مند شود.
*استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه تهران