انفعال سینما، پیشروی معترضان

محمد تاج‌الدین- جنجال‌های سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر قصد ندارد دست از سر سینمای ایران بر دارد. در اتفاقی تازه مسعود فراستی نامه‌ای به کمیسیون فرهنگی مجلس ارسال کرد و اکران فیلم «گشت ارشاد 2» را به صلاح ندانست. کمیسیون فرهنگی نیز با بازبینی گشت ارشاد 2، فیلم سهیلی را مناسب اکران ندید و این شروع جنجالی تازه بود.
باید مشخص شود چطور و با چه توجیهی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با استناد به نامه یک منتقد که هیچ مقام رسمی در سازمان سینمایی، وزارت ارشاد و نهاد‌های ذی‌ربط ندارد اقدام به بازبینی فیلم سهیلی کرده است. آیا هر منتقدی نامه‌ای اینچنینی به مجلس بفرستند موجب عکس‌العمل می‌شود؟ آیا مردم عادی برای بازگو کردن مشکلات کشور می‌توانند نامه‌ای مشابه به مجلس بفرستند و جوابی بگیرند؟ و سوالی مهم تر، آیا کمیسیون فرهنگی قدرت بازبینی فیلم‌های سینمایی و نظر در مورد اکران یا عدم اکران‌شان را دارد؟
جواب سوال آخر را می‌دانیم، خیر. تصدی گری نهادهای نظارتی در سینما فقط و فقط در اختیار دولت است. دولت نیز این وظیفه را بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین سازمان سینمایی گذاشته است. اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس از سالیان پیش خواهان سهم بیشتری در نظارت بر سینما بودند. خواسته‌ای که توسط دولت رد شده بود. اینبار نیز خواسته آنها مورد قبول دولت و رییس سازمان سینمایی قرار نگرفت. ایوبی که برای خاموش کردن آتش اختلاف جلسه‌ای با اعضای کمیسیون فرهنگی داشت خواسته آنان را نپذیرفت و آن را مخالف تفکیک قوا دانست.
حرف حجت‌الله ایوبی درست است. این وظیفه بر عهده مجلس نیست اما وارد شدن به این قائله راه را برای حوادث بعدی باز می‌کند. اگر در نص صریح قانون این خواسته گنجانده نشده است پس لزومی ندارد جلسه‌ای شکل بگیرد و بحثی پیش بیاید. قانون تکلیف همه را مشخص کرده است. از نمایندگان مجلس نیز انتظار می‌رود به وظایف قانونی خود پایبند باشند یا از طریق راه‌هایی که پیش‌بینی شده است اقدام به افزایش اخیارات‌شان کنند.


هرچند تجربه نشان داده است دخالت نهادهای حکومتی در سینما نتیجه‌ای جز تضعیف هنر هفتم ندارد. جهت‌گیری‌های سیاسی و حزبی خواه یا ناخواه روی خواسته سیاسیون تاثیر می‌گذارد و عواقب آن گردن سینما را می‌گیرد. سینمای مستقل با شناختن خط قرمز‌های جمهوری اسلامی توانسته در این سال‌ها فعالیت کند و حرکتی رو به جلو- هر چند آهسته- داشته باشد. در سالی که تماشاگران بالاخره با سینما آشتی کردند باید شاهد ثبات سینما باشیم اما می‌بینیم عده‌ای که در موفقیت سینمای ایران نقشی نداشته‌اند یا حداکثر نقش اندکی داشته‌اند با سنگ‌اندازی‌های مداوم جنجال به پا می‌کنند. جنجالی که گریبان همه را می‌گیرد.
gmail.com1@mohamad.taj70