آقای روحانی کاش این را هم گفته بودید!

سجاد وجدانیان- اقتصاد بیمار بود و نیاز به درمان داشت. در حالی که همه- درست یا نادرست، منطقی یا غیرمنطقی- به فکر دارو برای این اقتصاد بودند، سونامی تحریم‌ها آمد و اقتصاد ناتوان را که از سوء‌مدیریت نیز رنج می‌برد، به رکود تورمی دچار کرد. چهار سال طول کشید تا تورم از بین رفت ولی از آن دوران هنوز رکود باقی مانده است. معالجه رکود به مراتب سخت‌تر از تورم است چون ریشه در ساختار اقتصادی دارد. دولت هم سیاستگذاری‌هایی برای خروج غیرتورمی از رکود داشته است ولی هنوز اثرات روانی آن آسیب‌ها باقی مانده است؛ همان‌هایی که نیلی از آنها به ابرچالش‌های اقتصاد ایران یاد می‌کند و از آن به نگاه نادرست به دولت یا استعاره دولت سوپرمن تعبیر می‌کند. انگار جامعه در انتظار دولتی است که یک‌تنه همه مشکلات را حل کند و رفاه را برای تک‌تک شهروندان هدیه آورد. نتیجه این باور غلط و البته برخی کج‌روی‌ها هم همین شرایط اقتصادی سختی می‌شود که مردم مجبور به تحمل آن هستند. قطعا نقدینگی 333/1 میلیارد تومانی، بیکاری نگران‌کننده تحصیلکرده‌ها، اجبار به استفاده از اسناد خزانه و چشم امید به سرمایه‌گذاری خارجی که ضریب عدم اطمینان بالایی دارد، شرایط مطلوبی نیست. به این وضعیت نامناسب باید سنگ‌پرانی این مدعیان سلطه‌گری را هم اضافه کرد؛ جایی که لابی‌هایی تشکیل می‌شود تا برجام، این سند افتخار دولت یازدهم، یا لغو شود یا به نفع برخی زیاده‌خواهان اصلاح شود. در مقابل این هجمه‌ها، رییس‌جمهور در نیویورک یک موفقیت تاریخی دیگر هم به دست آورد و آن، نشان دادن چهره‌ای زیبا از ایران و ایرانی بود. روحانی برخلاف سلف قبلی خود که هر وقت به نیویورک می‌رفت، سبب‌ساز تحریم‌های جدیدی می‌شد، با مواضع منطقی نه‌تنها از پیشنهاد چهار سال قبل خود یعنی جهانی عاری از خشونت دفاع کرد بلکه با اثبات پایبندی ایران به تعهدات بین‌المللی به ویژه برجام، پنجره‌ای را برای دیپلماسی اقتصادی و روابط تجاری بلندمدت بین‌المللی گشود. برجام، کلید سرمایه‌گذاری‌های خارجی در کشور است. هرچند دموکرات‌های آمریکا و اتحادیه اروپا دیپلماسی برجامی ایران را تایید می‌کنند ولی تصمیم‌گیر فعلی آمریکا، جمهوریخواهان هستند که شیپور گوشخراش ووووزلای مخالفت با برجام را می‌زنند. اما نکته‌ای که نباید از آن غافل شد، این است که برجام با همه اهمیتش، تنها اولویت نیست بلکه بحران آب که آینده ایران و خاورمیانه را تهدید می‌کند نیز یک اولویت است. روحانی باید در نیویورک ضمنی یا مستقیم خواستار توقف احداث سد ایلیسو توسط دولت ترکیه روی رود دجله می‌شد که بدون اخذ مجوزهای قانونی از مجامع بین‌المللی در حال انجام است. این سد که تا سال 2017 به پایان خواهد رسید، از ورود آب 56 درصدی سهم دجله جلوگیری کرده و محیط‌زیست ایران را نیز به خود وابسته خواهد کرد.‌ ای‌کاش این را هم گفته بود.
s.vojdanian@chmail.ir
سایر اخبار این روزنامه
کتاب‌های درسی ما دانش‌آموز را برای دیروز تربیت می‌کنند شجریان 77 ساله شد؛ برندهای ملی همچنان دست‌و پا می‌زنند؛ شرط تداوم رونق بورس هکرها در کمین سرقت بسته‌های شبکه؛ سکوت دولت در مورد پیشنهاد تسهیل شرایط دریافت وام مسکن؛ محرومیت پرسپولیس از نقل و انتقالات و چهار ماه دوری طارمی از میادین؛ ما همه گناهکاریم! تاسف برای ژاپنی‌ها! بانکداری احمدی‌نژادی! هرج و مرج بازار به دنبال حذف برچسب قیمت کالا؛ انتخابات پارلمانی آلمان تاریخ‌ساز می‌شود؛ تزریق سرمایه به بخش تولید واکاوی دوباره یک معضل اجتماعی؛ آقای روحانی کاش این را هم گفته بودید! زاویه اتحادیه اروپا با آلمان پس از انتخابات جنگ‌سالار پشت سر خزانه‌دار معاون اول رییس‌جمهور در گشایش نمایشگاه بین‌المللی ایران‌پلاست اعلام کرد؛ مطهری:بر اساس قانون اساسی حق اعتراض برای همه محفوظ است رونمایی از جدیدترین راهکار دولت برای کاهش بیکاری؛ ورود انبوه‌سازان به بافت‌ فرسوده در ابهام؛ مشاور اقتصادی رییس‌جمهور در جمع فعالان بخش خصوصی انتقاد کرد: آمار تکان‌دهنده کودک‌آزاری از سوی رییس اورژانس اجتماعی؛ بررسی برنامه های روز جهانی گردشگری؛ قرائت «گزارش ملی بررسی پلاسکو» در شورای شهر؛ دم همتون گرم! خدا می‌رسونه! صورت‌های مالی شفاف می شود شرکت «ایرانی- چینی» در راه بورس اپراتورهای فضای مجازی فقط امکانات مالی و بانکی می دهند؛ دلایل مخالفت ایران رییس اقلیم کردستان با تاکید بر برگزاری رفراندوم: دلایل مخالفت ایران تمام‌قد در برابر استقلال اقلیم کردستان اولین گام برای مبارزه با فساد مالی اولین گام برای مبارزه با فساد مالی اولین گام برای مبارزه با فساد مالی اولین گام برای مبارزه با فساد مالی