رییس‌جمهور:

رییس‌جمهور در آغاز سخنرانی خود گفت: اعتدال منش و روش ملت بزرگ ایران است. اعتدال نه انزواطلبی است و نه استیلاجویی، اعتدال نه بی‌تفاوتی است و نه پرخاشگری. حسن روحانی دیروز در هفتاد‌ودومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در جمع سران کشورهای عضو این سازمان سخنرانی کرد. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، متن سخنان حسن روحانی در این نشست به شرح زیر است:
چهار ماه پیش در دوازدهمین دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران، بیش از 41 میلیون ایرانی یعنی 73 درصد واجدان شرایط، با حضور خود در پای صندوق‌های رای، یک بار دیگر به برنامه اینجانب برای اعتدال و احترام به «حقوق بشر و حقوق شهروندی» در سیاست داخلی و اتخاذ خط‌مشی «تعامل سازنده» در سیاست خارجی و پیشرفت در مسیر تحول اقتصادی اطمینان کردند. این رای حاصل بلوغ سیاسی- اجتماعی در جامعه‌ای بود که تنها چهار دهه است حکومتی مردم‌سالار و آزاد را تجربه می‌کند. این رای صرفا انتخاب یک رییس‌جمهور نبود بلکه یک سرمایه‌گذاری بزرگ سیاسی از سوی مردمی بود که بزرگ‌ترین پشتوانه نظام جمهوری اسلامی به شمار می‌روند.
حقوق بشر و حقوق شهروندی، در کنار اسلامخواهی و عدالت‌جویی، از مهم‌ترین خواسته‌های مردم ایران در طول بیش از یکصد و پنجاه سال گذشته و به ویژه در انقلاب اسلامی سال 1357 بوده است. دولت من در دوره قبل، همزمان با پیشبرد مذاکرات هسته‌‌ای در عرصه خارجی برای تدوین حقوق شهروندی در عرصه داخلی نیز تلاش کرده و «منشور حقوق شهروندی» را اعلام و برای اجرا ابلاغ کرد.
در این بزرگ‌ترین تریبون بین‌المللی با صدای بلند اعلام می‌کنم که اعتدال منش و روش ملت بزرگ ایران است. اعتدال نه انزواطلبی است و نه استیلاجویی، اعتدال نه بی‌تفاوتی است و نه پرخاشگری. مشی اعتدال، مشی صلح است اما صلحی عادلانه و جامع نه صلح برای ملتی و جنگ و درگیری برای ملتی دیگر. اعتدال، هم‌افزایی اندیشه‌هاست و نه رقص شمشیرها، رویکرد ما صلح‌خواهی و حمایت از حقوق ملت‌هاست. در دنیای امروز صلح، امنیت، ثبات و پیشرفت کشورها در هم تنیده شده‌اند. نمی‌شود مردم فلسطین توسط رژیمی شرور و نژادپرست از کمترین حقوق انسانی محروم باشند و غاصبان این سرزمین در امنیت؟ نمی‌شود یمن، سوریه، عراق، بحرین، افغانستان، میانمار، و در بسیاری مناطق دیگر در فقر و جنگ و درگیری زندگی کنند و عده‌ای گمان کنند که می‌توانند امنیت و رفاه و توسعه بلندمدت در کشورهای خود داشته ‌باشند.


صدای اعتدال از طرف ملتی است که نه فقط در بیان، که در عمل به آنها پایبند بوده است. برجام، بهترین نشانه صدق ادعای ماست.
برجام حاصل بیش از دو سال مذاکرات فشرده است که نتیجه آن، مورد حمایت شورای امنیت ملل متحد و جامعه جهانی قرار گرفت و به صورت بخشی از قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت درآمد. برجام متعلق به یک یا دو کشور نیست، برجام سند شورای امنیت و متعلق به کل جامعه بین‌المللی است. برجام ایجاد یک تعامل نو در مناسبات جدید جهانی است؛ تعاملی مبتنی بر مشارکت و سازندگی دوجانبه، میان ما و جهان. ما درهای تعامل و همکاری را گشودیم. ما ده‌ها قرارداد توسعه با دولت‌های توسعه‌یافته شرق و غرب بستیم. متاسفانه برخی خود را از این امکان تازه محروم کردند. به خودتحریمی دست زدند و حال با احساس غبن، فکر می‌کنند فریب خورده‌اند. در حالی‌که ما نه فریب خورده‌ایم و نه کسی را فریب داده‌ایم. ما سطح برنامه هسته‌ای خود را، خود تعیین کرده‌ایم. ما بازدارندگی هسته‌ای را نه از سلاح هسته‌ای که از دانش و مهم‌تر از آن از مقاومت ملت خود به‌دست آورده‌ایم. این هنر و تکنیک ماست. آنها می‌خواستند سلاح نداشته اتمی را از ایران سلب کنند و البته ما از سلب چیزی نداشتیم و مدعی آن هم نبودیم، ابایی نداشتیم و نداریم. نمی‌توان پذیرفت رژیم غاصب صهیونیستی که با سلاح هسته‌ای‌اش منطقه و جهان را تهدید می‌کند و متعهد به مقررات و نظارت بین‌المللی نیست، ملت‌های صلح‌طلب را نصیحت کند.
تنها یک لحظه تصور کنید که منطقه خاورمیانه بدون برجام در چه وضعیتی قرار داشت. تصور کنید اگر در کنار جنگ‌های داخلی، تروریسم تکفیری، بحران‌های انسانی و وضعیت‌های پیچیده سیاسی- اجتماعی در غرب آسیا، یک بحران ساختگی هسته‌ای نیز در این منطقه وجود می‌داشت، چه می‌شد؟
به صراحت اعلام می‌کنم جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری نخواهد بود که برجام را نقض کند ولی در مواجهه با نقض آن عکس‌العمل متناسب و قاطع خواهد داشت. اگر این توافق به دست «نااهلان عرصه سیاست» از بین برود، مایه تاسف خواهد بود و دنیا فرصت بزرگی را از دست خواهد داد اما چنین اقدامی هرگز قادر نخواهد بود جمهوری اسلامی ایران را در مسیر پیشرفت و تعالی خود متوقف کند.
دولت جدید آمریکا با پیمان‌شکنی و نقض تعهدات بین‌المللی، فقط اعتبار جهانی خود را می‌شکند و اعتماد دولت‌ها و ملت‌ها نسبت به هرگونه مذاکره و تعهدات آینده خود را از دست می‌دهد.
جمهوری اسلامی ایران مبتکر اتحاد جهانی برای مقابله با خشونت و افراطی‌گری است و گفت‌وگو و مذاکره برمبنای برد- برد را تنها مسیر حل‌وفصل بحران‌های جهانی و منطقه‌ای می‌داند. تعمیق پیوندها با کشورهای همسایه و منطقه و افزایش سطح همکاری با کشورهای دوست، انتخاب آگاهانه ماست و عبور از تهدیدات خطرناک و تحولات پیچیده دوران گذار فعلی جز با افزایش تماس‌ها و مراودات و نهادینه کردن گفت‌وگو از سوی دولت‌ها و ملت‌ها امکان‌پذیر نیست.
ادبیات جاهلانه، زشت، کینه‌توزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بی‌پایه‌ای که دیروز از زبان رییس‌جمهور آمریکا علیه ملت ایران در این مجمع محترم شنیده شد، نه‌تنها در شان سازمان ملل نبود بلکه در تقابل با خواسته امروز ملت‌ها از این اجلاس- یعنی اتحاد دولت‌ها برای مقابله با جنگ و تروریسم- قرار داشت.در همین جا اعلام می‌کنم که توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران از جمله توانمندی‌های موشکی تنها جنبه دفاعی و بازدارندگی داشته و برای حفظ صلح و ثبات در منطقه و جلوگیری از ماجراجویی بی‌خردان هدف‌گذاری شده است. مردم شهرهای مختلف ما در جنگ تحمیلی هشت‌ساله قربانی موشک‌های دوربرد رژیم صدام بودند و ما هرگز اجازه تکرار چنین جاه‌طلبی‌های فاجعه‌باری را نخواهیم داد.
بی‌ثباتی و خشونت‌ورزی در منطقه ما با مداخله نظامی قدرت‌های فرامنطقه‌ای تشدید شد؛ همان قدرت‌هایی که اکنون با هدف مداخله بیشتر و فروش سلاح‌های مرگبارشان ایران را به ایجاد ناامنی متهم می‌کنند. من به صراحت اعلام می‌کنم که مداخله خارجی و تعیین‌تکلیف برای مردم منطقه نتیجه‌ای جز تداوم و گسترش بحران برجای نخواهد گذاشت. بحران‌های سوریه، یمن و بحرین راه‌حل نظامی ندارند و تنها از طریق توقف خشونت و پذیرش رای و نظر مردم پایان‌پذیر است.
دولت آمریکا باید برای مردم خود توضیح دهد که چرا با صرف صدها میلیارد دلار از دارایی‌های ملت خود و ملت‌های منطقه به جای آنکه به ثبات و امنیت کمک کند موجب قتل و فقر و ویرانی و رشد تروریسم و افراطی‌گری شده است.
اقتصاد ایران در چهار سال اخیر به خوبی نشان داد که از ظرفیت‌های کم‌نظیر رشد و توسعه برخوردار است. تحریم‌های اقتصادی نه‌تنها مایه توقف ایران نشد بلکه عزم ملی را بر تقویت تولید ملی راسخ‌تر کرد. دستیابی به بالاترین نرخ رشد جهانی در سال گذشته نیز نشان داد که اقتصاد ایران می‌تواند با پتانسیل رشد یک تریلیون دلاری در 20 سال پیش‌رو، امیدبخش‌ترین اقتصاد نوظهور جهان شود. سیاست راهبردی ما برای تحقق این رشد پایدار و متوازن، تعامل گسترده با جهان است. باور ما این است که توسعه و امنیت، دست در دست هم ارتقا می‌یابد و منافع مشترک می‌تواند ضامن امنیت منطقه‌ای و جهانی شود.
ایران با برخورداری از بزرگ‌ترین ذخایر گاز و نفت در جهان آمادگی دارد در یک همکاری بلندمدت به امنیت انرژی جهانی کمک کند و با سرمایه‌گذاری مشترک در زیرساخت‌های حمل‌ونقل دریایی، ریلی و جاده‌ای، ظرفیت کریدورهای ترانزیت بین‌المللی را ارتقا بخشد. تقویت زیرساخت‌های اقتصادی در حوزه‌های گازرسانی، شبکه‌های برق و ارتباطات ریلی و جاده‌ای، امکان تولید ارزان با دسترسی به بازار بزرگ ملی و منطقه‌ای را برای پروژه‌های متنوع صنعتی فراهم کرده است. اینک با فراهم آمدن فضای حقوقی مساعد، هیات‌های متعدد سرمایه‌گذاران خارجی به ایران گسیل شده‌اند که به امضای روزافزون قراردادهای بزرگ سرمایه‌گذاری مشترک و تامین مالی در حوزه‌های مختلف منجر شده است.
سیاست دولت در ایران بر آن است که با بهبود مستمر فضای کسب‌وکار، حمایت از حقوق مالکیت فکری، اصلاح مداوم قواعد حکمرانی شرکت‌ها و مبارزه جدی با پولشویی، فضای حقوقی مساعد برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های دانش‌بنیان و حوزه‌های مختلف فنی و اقتصادی را بیش از پیش فراهم کند.
عزم ملت ایران بر ساختن ایرانی آزاد و پیشرو و مشارکت در توسعه منطقه‌ای امن و آرام، برمبنای اخلاق و احترام به حقوق بین‌الملل جدی است و در این راه از مشارکت و همکاری همه سرمایه‌گذاران و صاحبان اندیشه و ابتکار در سراسر جهان استقبال می‌کند. من در این جایگاه جهانی به سخنگویی از ملت مهمان‌نواز ایران از همه آنها که صلح و امنیت و پیشرفت را در سایه مشارکت و همکاری ملت‌ها جست‌وجو می‌کنند برای سفر به ایران و مشارکت در این آینده پرامید، دعوت می‌کنم.
ما می‌توانیم با باور به تصمیم چهار سال قبل خود در این مجمع عمومی، برای ایجاد جهانی عاری از خشونت و افراط، گفتمان تحمیل، یکجانبه‌گرایی، ارعاب و جنگ را به منطق گفت‌وگو، هم‌افزایی و صلح تبدیل کنیم تا صدای اعتدال، تنها صدای غالب در جهان باشد.