انتظار رای‌دهندگان چه می‌شود؟

نادر کریمی‌جونی- اگرچه حقوق شهروندی و منزلت ایرانیان در اولویت‌های عمومی دولت روحانی ذکر شده و حسن روحانی وزرا را به طور عمومی به رعایت این حقوق ملزم دانسته است اما در اولویت‌های تخصصی و ماموریت‌های راهبردی هریک از وزرا، وظایف و فعالیت‌های تخصصی‌ای که هر وزارتخانه برای دفاع از حقوق مدنی شهروندان ایرانی باید انجام دهد، ذکر نشده و مورد بی‌توجهی قرار گرفته است. البته این وظایف آنقدر روشن و مبرهن است و از سوی شهروندان ایرانی تقاضا شده که گمان می‌رود بی‌توجهی به این‌گونه اهداف و وظایف، عمدی و آگاهانه بوده باشد.مثلا در حوزه مخابرات و ارتباطات رادیویی سال‌هاست نسبت به پخش پارازیت که تاثیرهای منفی بر سلامت ایرانیان داشته، اعتراض می‌شود و علاوه بر آن، شهروندان ایرانی از کیفیت نازل اینترنت و قیمت گران آن شکایت می‌کنند. همچنین درباره معیارهای فیلترینگ و مسدود ساختن سلیقه‌ای سایت‌ها و پایگاه‌های اینترنتی نارضایتی‌های زیادی وجود دارد. ایرانیان گاهی مسدود یا فیلتر بودن پایگاه اطلاع‌رسانی خبری بین‌المللی را مشاهده می‌کنند و نمی‌دانند که علت این رفتار سلیقه‌ای در حوزه ارتباطات مجازی کشور چیست و قرار است چه موقع کیفیت شبکه جهانی اینترنت بهبود و قیمت گزاف آن کاهش یابد. جالب است که هیچ‌یک از این حقوق و تقاضاهای ملی در ماموریت‌هایی که روحانی برای وزارت ارتباطات تعریف کرده، ذکر نشده است.جز دفاع حقوقی، هیچ ماموریتی درخصوص ایرانیان خارج از کشور برای هیات وزیران تعریف نشده در حالی که هنگام رای‌گیری، دولت جمهوری اسلامی ایران با افتخار به جانب ایرانیان خارج از کشور می‌شتابد و از آنان رای می‌ستاند. البته در دولت پیشین، روحانی وعده داد که زمینه بازگشت ایرانیان خارج از کشور و تردد آسان ایرانیان مقیم کشورهای دیگر به وطن را فراهم آورد و تسهیل کند اما این وعده در دولت گذشته محقق نشد و در این دولت هم روحانی و همکارانش به طور کلی هموطنان‌مان را که در خارج از مرزها زندگی می‌کنند، فراموش کردند. در این ماموریت‌ها و اولویت‌های کاری نیز توجهی درخور به این هموطنان نشده و روشن نیست که این بی‌توجهی آشکار چرا صورت گرفته است؟درباره تقویت فرهنگ سنتی و بومی و زیرشاخه‌های فرهنگ ایرانی نیز هیچ ماموریتی برای وزارتخانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی یا آموزش و پرورش تعریف نشده است. واقعا معلوم نیست که آیا جمهوری اسلامی ایران از تقویت فرهنگ‌های ترک، کرد، بلوچ، لر و... هراس دارد یا تقویت اقوام ایرانی را به طور عمومی، مغایر راهبرد اصلی حکومت سراسری می‌داند؟ در غیر این صورت چرا هیچ اولویت و ماموریتی در جهت تقویت فرهنگ اقوام و عامه کشور و حفظ میراث فرهنگی در این‌باره تعریف و ابلاغ نشده است.در امور اقتصادی و صنعتی، روحانی و همکارانش باید به خاطر آورند که طی ماه‌های نخست سال چند بنگاه اقتصادی قدیمی و کارخانه کهنسال مانند ارج به علل گوناگون عمرشان خاتمه یافت و حیات‌شان متوقف شد. در حالی که در کشورهای پیشرفته زنده ماندن واحدهای تولیدی و حفظ کارخانه‌های کهنسال مورد توجه دولت‌ها و مقامات تصمیم‌گیر کشور است، در ایران مرگ کارخانه‌های قدیمی به عنوان امری عادی و محتوم مورد تایید قرار می‌گیرد. مثلا در ایالات متحده و هنگام بحران اقتصادی سال‌های 2007 و 2008 مقامات واشنگتن با دادن وام و کمک‌های مالی به جنرال‌موتورز و لاکهید مارتین دو کارخانه بزرگ و قدیمی را از خط ورشکستگی دور کردند تا این دو واحد کهنسال و معظم همچنان به حیات خود ادامه دهند در حالی که این موضوع از سوی وزیر پیشین صنعت، معدن و تجارت امری عادی و معمول تلقی شد و حفاظت از برندهای معتبر ایران، هیچ جایگاهی در اولویت‌های کاری و ماموریتی حسن روحانی برای همکارانش در هیات وزیران پیدا نکرده است.در عین حال بررسی ماموریت‌های ابلاغی حسن روحانی به همکارانش این پرسش را به وجود می‌آورد که آیا روحانی از ظرفیت‌های اقتصادی ایران و توانی که دولتش می‌تواند برای انجام ماموریت‌ها هزینه کند، آگاه نیست؟ آیا سنگ بزرگ علامت نزدن است