روزنامه ایران
1396/06/23
تنبور به <خانه> رسید
ندا سیجانیقدردانی کلهر و علیزاده
از سفر اعتراض‌آمیز خانواده مشهدی
سه شنبه شب کیهان کلهر و حسین علیزاده با خانواده مشهدی که در اعتراض به لغو کنسرت‌ها پیاده‌روی
۶۰ روزهای را به دور ایران آغاز کرده‌اند، دیدار و گفت‌و‌گو کردند. حسین علیزاده و کیهان کلهر برای افتتاح خانه تنبور به روستای بانزلان از توابع کرمانشاه رفته‌اند و همانجا با این خانواده دیدار کرده‌اند. آنها در این دیدار ضمن ابراز خرسندی از ملاقات با این خانواده، از حرکت جالب آنها در حمایت از اهالی موسیقی و فرهنگ ایران قدردانی کرده و با آنها عکس یادگاری گرفتند.
خانه «تنبور» همزمان با اختتامیه نخستین جشنواره «کهن آواهای تنبور» عصر سه‌شنبه 21 شهریور ماه در روستای بانزلان شهرستان دالاهو (کرمانشاه) افتتاح شد.
با عبور از شهر کرمانشاه، بنرهای قرار گرفته در جاده‌ای سرسبز که به روستای بانزلان منتهی میشود، مسیر «جشنواره کهن آواهای تنبور» هم آغاز میشود. جاده‌ای که با گذر از ایلات مختلف در کنار دریاچه‌ای زلال که آن را «سد آزادی» می‌نامند در دامنه کوهای دالاهو به پایان می‌رسد. اینجا خانه «تنبور» است؛ خانه‌ای در دل خنیاگران تنبور. خانه‌ای که بعد از 12 سال با تلاش و همت استاد علی اکبر مرادی نوازنده پیشکسوت تنبور به بار نشست. کلنگ این خانه دردوران اصلاحات به زمین زده شده اما با ممانعت دولت نهم و دهم راه‌اندازی این مرکز متوقف وسرانجام دردولت حسن روحانی افتتاح شد.
به گزارش «ایران»؛ در جشنواره «کهن آواهای تنبور» که در
سه گروه سنی (الف، ب وج) در روزهای 20 و21 شهریور،در دو بخش تکنوازی و گروه‌نوازی با نظارت علی‌اکبر مرادی، علیرضا فیض بشی‌پور، حیدر کاکی و بهزاد مرادی داوران(بخش تکنوازی) وعلی‌اکبرمرادی، علیرضا فیض‌بشی‌پور، آرشام خرسندپور و فرزاد شهسواری(بخش گروه‌نوازی) با اعضای هیأت علمی که متشکل از استادانی همچون شهرام ناظری، علی اکبر مرادی، کیهان کلهر، علیرضا فیض بشی‌پور و حیدر کاکی سرانجام با دو روز رقابت این جشنواره با معرفی برگزیدگان خود به کار خود پایان داد. جشنواره‌ای که به گفته برگزار‌کنندگان آن در سال‌های آینده نیز برپا خواهد ماند. «محمدرضا درویشی» نیز گفت: شهادت می‌دهم که
12 سال است آقای علی اکبرمرادی با جان ومال شخصی خود دراین برهوت به ساختن این مکان اقدام کرد بدون هیچ کمک و حمایت ازهیچ نهادی. در دولت‌های پیشین کارشکنی‌های بسیاری در مورد ساخت خانه تنبور صورت گرفت تا جایی که تصمیم به تخریب این ساختمان داشتند اما خوشبختانه این درک به وجود آمد که اینجا یک مرکز فرهنگی برای ساز تنبوراست نه محلی برای فعالیت سیاسی. «شهرام ناظری» هم از همه دست اندرکاران این برنامه که دست به دست هم درساخت این مرکز فرهنگی و هنری اقدام کرده‌اند تشکر کرد و گفت: این حمیت وغیرت علی‌اکبرمرادی و بهروز بیات است و از آنها تشکرمی کنم. بعدها تاریخ درمورد این اتفاق بزرگ قضاوت خواهد کرد و نام کسانی که برای این کار مساعدت کردند به نیکی برده خواهد شد و برای کسانی که قصد تخریب این مرکز را داشتند روسیاهی‌اش خواهد ماند. شهرام ناظری در ادامه قطعاتی به زبان فارسی و کردی خواند که بسیار مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. «کیهان کلهر» نیز در این مراسم ساخت خانه تنبور را تحقق یافتن یکی از آرزوهای علی اکبر مرادی عنوان کرد و افزود: سال 1381 علی اکبر مرادی در مورد بنای این خانه با من صحبت کرد و امروز بسیار خوشحال هستم که این اتفاق بزرگ به سرانجام رسید. احداث این خانه به شهرگوران که خانه تنبوراست مرکزیت داده است. «حسین علیزاده» دیگرسخنران این مراسم، علی اکبرمرادی را از دوستان قدیمی خود خواند وگفت: نام علی اکبرمرادی نیازی به هیچ عنوانی ندارد. به عقیده من اتفاق امروزیکی ازبهترین اتفاقات برای ایران است نه فقط تنبور و موسیقی. ملت ایران همیشه نشان داده وقتی برای عشق دورهم جمع می‌شوند هیچ تشنج و اتفاقی وجود ندارد و نیاز به هیچ حفاظتی ندارد. ما ایرانی هستیم و تنبور به همه ما تعلق دارد و حتی به شخص خود من که تنبورنواز نیستم نیز تعلق دارد همان‌طور که هرساز ایرانی وهر فرهنگ ایرانی به همه ایرانیان تعلق می‌گیرد. وی افزود: کشور ایران دارای موسیقی بسیار غنی است و اگر چه مردم ایران و دنیا این مسأله را نمی‌دانند. سالیان بسیاری است که به موسیقی کم لطفی شده است اما موسیقی به لطف کسی نیاز ندارد و در قلب همه وجود دارد و مانند نفس کشیدن همیشه درجریان است. دراطراف ما موسیقی به‌طور طبیعی وجود دارد و تنها با ساز نواخته نمی‌شود به مانند یک تابلو نقاشی شده ازتصویر یک طبیعت. این آهنگسازدرادامه گفت: نخست مسأله شوالیه است که نمی‌دانم چرا اینقدر به این کلمه تکیه میشود آیا شهرام ناظری به تنهایی گویا نیست؟! وقتی اسم شهرام ناظری برده میشود قلب همه برای او می‌لرزد و نیازی به پسوند شوالیه ندارد.عنوان شوالیه برای هنرمند بزرگ کشورمان باب خنده خود فرانسوی‌ها شده است. ما باید افتخار کنیم شهرام ناظری یک هنرمند ایرانی یا کرمانشاهی است و من شخصاً برای اینکه ایرانی بمانم و حسین علیزاده باشم نشان شوالیه را قبول نکردم. هنرمندان دیگری هم قبل و بعد از شهرام ناظری بودند که عنوان شوالیه را گرفتند اما هیچ گاه به دنبال اسم خود آن را اضافه نکردند. مثلاً هیچ‌کس به آقای شجریان نمی‌گوید شوالیه و او را محمدرضا شجریان خطاب می‌کنند. دومین موضوع کیهان کلهراست که درهمه جا عنوان این هنرمند را کمانچه نواز جهانی می‌نامند. چرا هرزمان که می‌خواهیم جهانی باشیم نام ایران را حذف می‌کنیم.کیهان کلهرهنرمند، آهنگساز و کمانچه نواز بزرگ، یک ایرانی است و نباید با عناوین برتر دادن غیر ایرانی باعث تمسخردیگران شویم. این جوایزحق این هنرمندان است ومبارکشان باشد. علی‌اکبر مرادی نیز در بخش دیگری از این مراسم گفت: کسی که در تمام این دوران یار ما بوده، محمود بیات معمار این بناست. اینجا (خانه تنبور) مرکزی برای هنر است. اینجا جایی برای هنر والاست. پس به ما اجازه خدمت بدهید. همه ما بدون هیچ توقعی کار می‌کنیم. اینجا خانه تنبور گوران یا کرمانشاه هم نیست؛ اینجا خانه تنبور است.
سایر اخبار این روزنامه
سرمایه‌گذاری در بازار ارز به صرفه نیست
ناشران از مشکلات گفتند، وزیر قول حل آنها را داد
فضای جامعه باید امن باشد،نه امنیتی
غول کشی به سبک «کولاکوویچ» و شاگردانش
دیگر صفحه‌ها
مجمع باید انقلابی فکر و عمل کند
8 شاخص انتخاب استانداران
۸۰ کارشناس امور خلع سلاح: ترامپ به برجام پایبند بماند
برجام، غیرقابل مذاکره است
تنبور به <خانه> رسید
7 استاندار جدید منصوب شدند
برنامه هسته‌ای و موشکی ایران شبیه وضعیت کره‌شمالی نیست
تخلیه 20 هزار نفر از 30 نقطه پر رفت و آمد مسکو
