ابراز تاسف برای رای نیاوردن بیطرف





آنچه که درباره عملکرد مجلس درباره بررسی وزرا در روز گذشته باید گفت این مطلب است که نگاه کارشناسی مجلس به موضوع صلاحیت وزرا نسبت به ادوار گذشته مجلس کمتر بود، به عبارتی خلا صحبت‌های تخصصی در برخی از نطق‌های نمایندگان دیده می‌شد و دیدگاه‌های کارشناسی در آن وجود نداشت. اما به هر روی این مجلس به تمام وزرای روحانی غیر از یکی، رای داد؛ نکته‌ای که می‌تواند مسئله‌ای مطلوب برای دولت دوازدهم باشد.


درباره رای آوری وزرای کشور و ارتباطات نیز باید گفت که هیچ‌گاه نگاه تشکلی و فراکسیونی بر اصلاح‌طلبان برای حذف این دو وزیر حاکم نبوده است. پس نباید اکنون از رای‌آوری آنها متعجب شویم.
اما در میان همه بی‌تعارف باید گفت، رای نیاوردن آقای بیطرف بسیار جای تاسف و ابهام دارد. چگونه است که بیش از 140 نفر به عنوان موافق آقای بیطرف برای نطق دفاع از او نام‌نویسی می‌کنند اما به یکباره کل آرای او در زمان رای اعتماد به زیر 140 رای می‌رسد؟
این موضوع نشان از حادثه‌ای در مجلس است و باید بررسی شود که چه اتفاقی افتاده است؟ اتفاقی که با هیچ یک از شواهد مجلس تطابق ندارد. مجلس و نمایندگان باید حقیقت را برای مردم شفاف توضیح دهند. در بین وزرای نیرو، بیطرف جزو موفق‌ترین‌ها بود و این امر نشان می‌دهد که مجلس رای کارشناسی نداده است. به هر حال 16 نفر از وزرای پیشنهادی روحانی رای آورده‌اند، هر چند توقع بیشتری از حسن
روحانی برای معرفی کابینه‌اش می‌رفت.
از این پس منطقی آن است که مجلس ملاکش را
روی عملکرد وزرا بگذارد و این آینده است که نشان می‌دهد هر وزیر چقدر در شان جامعه و رئیس‌جمهور و تحقق وعده‌ها و مطالبات
گام برمی‌دارد. چه بسا کسانی که با آرای
لب مرزی تایید صلاحیت شده‌اند بتوانند عملکرد
مثبتی از خودشان نشان دهند و بالعکس وزرایی با رای بالا در آینده در معرض استیضاح قرار بگیرند. ارزیابی روز گذشته مجلس بیشتر از آنکه دقیق و کارشناسی باشد همدلانه با دولت بود. این موضوع ایرادی ندارد اما نکته مهم‌تر آن است که مجلس در کنار این همدلی نظارت دقیق بر عملکرد وزرا داشته باشد تا ان‌شاءالله وزرا برنامه‌های خود را اجرا کنند.