روزنامه قانون
1396/05/08
خاطره ای فراموش نشده از دیروز
خبر درگذشت مدیا کاشیگر، شوک بزرگی بر اهالی قلم وارد کرد. مرگ او بسیار ناگهانی بود و خبر درگذشتش برای کسی قابل باور نبود. او یکی از فعال‌ترین مترجمان و نویسندگان ایرانی بود که اتفاقا به تازگی یکی از کتاب هایش رونمایی شده بود. کاشیگر در تهران متولد شده بود و تا مقطع دیپلم در فرانسه تحصیل کرد اما تحصیل در دانشگاه را در رشته‌های معماری و اقتصاد در ایران نیمه تمام گذاشت.از مهم‌ترین ترجمه های کاشیگر می توان به آثار ولادیمیر مایاکوفسکی، فرناندو ارابال و اوژن یونسکو اشاره کرد. بسیاری از ما با ترجمه های کاشیگر با مایاکوفسکی و بسیاری دیگر آشنا شدیم. ترجمه «ابر شلوارپوش» مایاکوفکسی، از جمله شناخته شده ترین ترجمه های کاشیگر محسوب می شود. همچنین رمان «وقتی مینا از خواب بیدار شد» از سوی نشر قصه منتشر شده است که توانست جایزه شورای کتاب کودک را از آن خود کند.
متاسفانه این نویسنده و مترجم فعال به گونه‌اي ناگهانی ظهر روز گذشته (7مرداد) در بخش آی سی یو بیمارستان امام خمينی(س) در حین سی پی آر درگذشت.
غلامحسین سالمی (مترجم) که از دوستان نزدیک مرحوم کاشیگر بود، یادداشتی در اختیار قانون قرار داده است که در ادامه می خوانید:
روح بزرگ و همیشه عاشق دوست خوب، شاعر و مترجم توانا مدیا کاشیگر این دنیا را تنگ و پلشت دید و به ملکوت خدا رفت. سخن گفتن درباره دوستی که همواره در لحظه‌های غم‌زدگی و درماندگی در کنارت بود و تمام هراس‌ها و دلتنگی‌ها در کنار او به شجاعت و شادمانی تبدیل می شد، آسان و ساده نیست. مدیا دوستی بود برای تمام فصل‌ها. نخستین بار او بود که «مایاکوفسکی» را به ما شناساند و هم او بود که «اوژن یونسکو» را خیلی بهتر از دیگران شناخت و به ما معرفی کرد. مدیا کاشیگر به رغم شغلش، هرگز از ادبیات و فرهنگ و هنر جدا نشد و بیش از 200 عنوان کتاب ترجمه کرد. دل‌مشغولی‌اش همواره شعر و ترجمه پاک و پاکیزه بود و در این راه بسیار زحمت کشید. او علاوه بر کمک به نوقلم ها و کسانی که تازه به ترجمه آثار ادبی روی آورده بودند، دبیر جایزه ادبی «یلدا» و بنیانگذار و دبیر سه دوره جایزه ادبی «روزی روزگاری» بود.
آثار «مایاکوفسکی»، « فرناندو ارابال » و «اوژن یونسکو» که توسط او ترجمه شده بسیار پاکیزه و شسته و رفته است. همچنین ترجمه اش از کتاب «تکنیک کودتا» اثر «کورتسیو مالارپارته» نویسنده «ترس جان» یا «پوست» همیشه به یادماندنی است. به قول «می شی ما» نویسنده ژاپنی، عمر دراز چیز خیلی بدی است چرا که آدم همواره شاهد از دست شدن عزیزان و آشنایان است و چه تلخ است نوشتن و گفتن از مدیا کاشیگر که نازنین بود و صمیمی. ذهن و دستم یاری‌ام نمی‌کنند تا آنچه را که دلم می خواهد درباره اش بگویم و بنویسم. هنوز در بهت و سرگشتی هستم.
یاد و خاطره اش همواره گرامی باد.
سایر اخبار این روزنامه
