عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان ایران هشدار داد؛

گروه جامعه- باز هم کودکان کار و این بار مافیای کسانی که از این کودکان کار می‌کشند و کودکان مهاجری که وارد ایران شده و به بردگی کشیده می‌شوند و اما در میان آسیب‌های روحی و جسمی که می‌بینند، وضعیت درمانی و زندگی آنها به میزان شرایطشان اسف‌بار است. جامعه هم که آنها را نمی‌پذیرد و دستگاه‌های مسوول هم با تبعیض قائل شدن بین کودکان کار ایرانی و مهاجر به هیچ عنوان به حقوق آنها توجه و رسیدگی نمی‌کنند. چندی پیش عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به معرفی سه بیمارستان سینا، امام‌خمینی (ره) و بهارلو به منظور ویزیت و درمان رایگان کودکان کار و خیابان از سوی وزارت بهداشت از عدم همکاری این بیمارستان‌ها برای درمان این کودکان و برخورد سلیقه‌ای در پذیرش آنان خبر داد.
طاهره پژوهش در گفت‌وگو با ایسنا عنوان کرده: این بیمارستان‌ها در درمان کودکان کار یاری نمی‌کنند و درحالی که انتظار می‌رود درمان این کودکان رایگان باشد اما تعرفه‌های درمان اتباع بیشتر است.
برخی کودکان کار دچار بلوغ دیررس شده‌اند
کودکان کار به‌خصوص اتباع، آگاهی از شناخت بیماری خود ندارند و سلامتی کودک در چنین خانواده‌هایی در درجه آخر اهمیت قرار دارد به طوری‌که حتی کودک ۱۷ ساله‌ای تحت پوشش یکی از انجمن‌هاست که بعد از ۱۷ سال سن برای اولین بار توسط انجمن به یک مرکز درمانی برای معاینه مراجعه کرد. اینها گفته پژوهش است. وی در ادامه خاطرنشان کرد: پیش از این با پدیده بلوغ زودرس در میان کودکان مواجه بودیم اما اکنون در بین کودکان کار پسر مواردی از بلوغ دیررس دیده شده است. این امر ممکن است علاوه بر مسایل پزشکی به نحوه و شرایط زندگی این کودکان که اغلب زباله‌گردی می‌کنند نیز مربوط شود. بسیاری از بیماری‌های کودکان کار و خیابان به دلیل عدم رصد و پیگیری ناشناخته مانده‌اند. تنها تعداد کمی از کودکان تحت پوشش NGOها نسبت به تعیین تکلیف وزارت بهداشت برای پذیرش کودکان توسط سه بیمارستان یادشده به منظور درمان رایگان، اطلاعات دارند.


آمار واقعی از تعداد کودکان کار کارگاه‌های زیرزمینی و بازار تهران وجود ندارد
کودکان تحت پوشش شبکه یاری کودکان کار و خیابانی 12 هزار نفر عنوان شده است. اما آمار واقعی کودکانی که در کارگاه‌های زیرزمینی و بازار تهران مشغول به کار هستند در دست نیست.
همچنین این انتقاد از اداره کل اتباع وزارت کشور به دلیل عدم رسیدگی مناسب به کودکانی که در ایران زندگی می‌کنند، وجود دارد. پژوهش یکی از مشکلاتی که با آن مواجه هستند را، ورود غیرقانونی کودکان اتباع به کشور آن هم تنها و بدون حضور خانواده و والدین به این امید که کار و مخارج خانواده را در افغانستان تامین کنند، بیان می‌کند.هفته گذشته ۱۷ کودک کار اتباع را پس از دستگیری برای بازگشت به کشور خود رد مرز کرده‌اند این در حالی است که به گفته خود مسوولان، آنها پس از خروج از ایران دوباره توسط قاچاقچیان وارد کشور ما می‌شوند.
پژوهش با بیان اینکه باید خانواده‌های اتباع شناسایی و پرونده مددکاری برای آنها تشکیل شود، یادآور شد: وقتی ایران پیمان‌نامه حقوق کودک را پذیرفته یعنی آنکه دولت موظف است تمام کودکانی که در خاک کشور زندگی می‌کنند اعم از اتباع و ایرانی، مهاجر و غیرمهاجر را تحت حمایت قرار دهد.
لازم به ذکر است اغلب این کودکان به صورت غیرقانونی از مرزها وارد کشور می‌شوند و در کارگاه‌های زیرزمینی به عنوان نیروی کار ارزان به کار گرفته می‌شوند؛ این به آن معناست که بخشی از اقتصاد زیرزمینی روی دوش این کودکان است.
کودکانی که دوست داشتن و دوست داشته شدن را یاد نمی‌گیرند
کودکان کار مهاجر به دلیل عدم وجود والدین در کنار خود، به ناچار مجبورند در کنار بزرگسالان غیروالد و در مکان‌های بعضا زیرزمینی یا انباری مغازه‌ها زندگی کنند که به علت حضور زودهنگام در بازار کار و نبود خانواده، دوست داشتن و دوست داشته شدن را یاد نمی‌گیرند که همین امر در آینده آنها را با مشکلات زیادی مواجه می‌کند.
پژوهش با بیان اینکه با انگشت‌نگاری از کودکان اتباع فاقد برگه هویت می‌توان به راحتی با صدور برگه هویت، ورود و خروج و بعضا جرم‌هایی که صورت می‌گیرد را رصد کرد ادامه داد: چنین اقدامی برای حفظ امنیت این کودکان و امنیت کشور ضروری است.
چرا صدای مشاوره‌ ۱۲۳ مشمول کودکان اتباع نمی‌شود
عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودک ادامه داد: تلفن ۱۲۳ را به کودکان کار اتباع معرفی کردیم اما آنها عنوان کردند که پس از تماس با این سامانه، مددکار به آنها گفته که خدمات مشاوره‌ای تنها دربرگیرنده کودکان ایرانی می‌شود. این خود نوعی تبعیض است. این کودکان هم در ایران زندگی و کار می‌کنند و آسیب می‌بینند.به گفته پژوهش ۶۲ درصد کودکان کار را اتباع بیگانه تشکیل می‌دهند این در حالی است که تعداد کودکان پاکستانی در میان آنها زیاد نیست.عضو هیات‌مدیره انجمن حمایت از حقوق کودک، ترک‌تحصیل، شرایط بد اقتصادی خانواده‌ها، تعطیلی کارخانه‌ها و کارگاه‌های کوچک و خرد، اعتیاد، نبود سرپرست و... را از علل مهم افزایش تعداد کودکان کار خواند. متاسفانه مدارس ما دوستدار کودک نیستند به همین دلیل شاهدیم آمار ترک تحصیل به‌خصوص از مقطع دوم متوسطه نسبت به سایر مقاطع بسیار بیشتر است. بنابراین رسیدگی مددکاری به وضعیت دانش‌آموزان دبیرستانی در مدارس امری ضروری است.
ضرورت حضور بیشتر مددکار در مدارس سه منطقه پرخطر تهران
پژوهش با تاکید بر اینکه مدارس مناطق محروم و پرخطر بالاخص ۱۲، ۱۵ و ۲۰ ، ۲ (فرحزاد) و مناطق حاشیه‌نشین تهران نیازمند حضور قوی و جدی‌تر مددکار در مدارس هستند، گفت: براساس گزارش‌های دریافتی از ۲۴۰ دانش‌آموز مدرسه ابوذر غفاری منطقه ۱۲، ۱۴۰ دانش‌آموز بعد از ساعت مدرسه کار می‌کنند یا دختران مدرسه حضرت زهرا (س) در منطقه ۱۲ نیز بعد از اتمام ساعت درس، وارد خیابان شده و کار می‌کنند. در واقع سازمان‌های مسوول می‌توانند با استخدام مددکاران کودک در مدارس به راحتی خانواده‌هایی که به دلیل نیاز مالی، کودکان خود را به خیابان می‌فرستند، شناسایی کنند و پس از رفع نیاز خانواده، کودک را به چرخه تحصیل بازگردانند. به این ترتیب با شناسایی خانواده‌های نیازمند باندهای مافیایی کودک نیز به راحتی شناسایی و تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.
به گفته وی، براساس تحقیقات ۹۰ درصد کودکان کار و خیابان دارای خانواده هستند، هرچند ممکن است یکی از سرپرستان خانواده خود را از دست داده باشند. کمتر از ۱۰ درصد کودکان به صورت باندی و مافیایی
مشغول کارند.