دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران مطرح کرد؛

مهر- دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به اینکه در هفته‌های اخیر موجی از گرما شهرهای کشور را در برگرفته و مشکلاتی را برای زندگی مردم پدیدآورده است، گفت: اگر با عینک شهری به این داستان نگاه کنیم دو مساله مهم را می‌توانیم ارزیابی کنیم.
محسن طباطبایی مزدآبادی با بیان اینکه از یک‌سو بخشی از این گرما ناشی از تغییرات اقلیمی به دلیل عدم توجه به الگوهای توسعه پایدار است، عنوان کرد: از سوی دیگر زیرساخت‌های شهری نیز باید به گونه‌ای طراحی شود که در شرایط بروز بحران گرما بتواند کیفیت زیست شهری را تضمین کند.
وی با اشاره به اینکه توافقنامه پاریس با تمام انتقاداتی که به آن وارد است یک سند مهم و حاکی از چالش جدی تغییر اقلیم و عزم جهانی برای مدیریت آن است، گفت: در این سند دولت‌ها پذیرفته‌اند که با برخی محدودیت‌ها در زمینه مصرف سوخت‌های فسیلی تا دو درجه دمای جهان را کاهش دهند.
طباطبایی با اشاره به اینکه بر اساس گزارش‌ها میانگین درجه گرمای زمین با نرخ 76/0 درجه سانتیگراد نسبت به دوران قبل از صنعتی شدن در حال افزایش است، گفت: متاسفانه ۷۵ درصد خسارات و آسیب‌های ناشی از گرما نیز شهرهای در حال توسعه جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد که تا پنج درصد می‌تواند تولید ناخالص داخلی آفریقا و جنوب آسیا را کاهش دهد.


دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران به آثار زیانبار اقتصادی گرمای هوا برای شهرها اشاره و بیان کرد: افزایش دمای هوا منجر به کاهش توانایی و تحلیل رفتن شبکه‌های زیرساختی شهرها همچون، آب، برق، انرژی، حمل‌و‌نقل و‌... می‌شود؛ برای مثال در سال ۲۰۱۳ موج گرما در هند سبب شد برای ۷۶۰ میلیون نفر خاموشی رخ دهد.
طباطبایی تعطیلی ادارات، سازمان‌ها و شرکت‌ها و همچنین کاهش فعالیت مردم در شهر را نیز دارای آثار زیانبار اقتصادی دانست و تصریح کرد: با مدیریت هوشمند ضمن توجه به ابعاد توسعه پایدار باید تاب‌آوری زیرساخت‌های شهری در برابر گرما را نیز افزایش داد.وی با بیان اینکه کلانشهر تهران نیز در تابستان با چالش‌های مربوط به افزایش دمای هوا روبه‌رو بوده است، گفت: پایتخت طی ۳۰ سال گذشته 9/0 درجه افزایش دما داشته است که از نرم افزایش دمای جهان بیشتر است و ضرورت دارد مدیران شهری و شورای شهر با پیاده‌سازی الگوی مدیریت هوشمند شهری این موج افزایش دما و بحران‌های بعدی آن را کنترل کنند.