روزنامه همدلی
1396/04/18
روایت آیتالله موسوی خوئینیها از توقیف «سلام» بعد از 18 سال نامه معاون وزیر اطلاعات محرمانه نبود
همدلی | آیتالله موسوی خوئینیها فعال سیاسی جریان چپ جمهوری اسلامی، فعالیتهایی همچون رهبری دانشجویان پیرو خط امام در تسخیر لانه جاسوسی، دادستانی کل کشور، نایب رئیسی مجلس را در کارنامه سیاسی خود دارد. فقط این دست از فعالیتهای سیاسی نبوده که از او برندی در جریان اصلاحطلب ساخته است. او بین سالهای 70 تا 78 روزنامه اصلاحطلب «سلام» را منتشر کرد. روزنامهای که برخی افراد سرآغاز وقایع 18تیر سال 78 و کوی دانشگاه را تعطیل شدن این روزنامه میدانند. سلام بعد از وقایع قتلهای زنجیرهای نامه محرمانه معاون وزیر اطلاعات را منتشر کرد و همین منجر به توقیف این رسانه شد. حالا موسوی خوئینیها درباره روزهای 18سال گذشته توضیحاتی در کانال تلگرامی خود منتشر کرده است که در آن میگوید نامه معاون وزیر اطلاعات محرمانه نبوده است.آیتالله موسوی خوئینیها با اشاره به یکی از پرسشهای متداول درباره روزنامه سلام که «چاپ نامه محرمانه معاونِ وزیر اطلاعات یک انتحار سیاسی نبود؟» نوشته: شاید بعضی از خوانندگان از وقایع آن سالها باخبر نباشند و متوجه موضوع این سوال نشوند. به نوشته جماران، موسوی خوئینیها در این باره توضیح میدهد: اصل قضیه این بود که در مجلس پنجم، برای بیشتر محدود کردن مطبوعات، طرحی در دستور کار و مورد بررسی قرار گرفته بود. همزمان با بررسی این طرح، روزنامه سلام نامهای را چاپ کرد؛ محتوای آن نامه -که سعید امامی، معاون وزیر اطلاعات، همراه با گزارشی از وضع مطبوعات، برای جناب وزیر وقت تهیه کرده بود- از این واقعیت پرده بر میداشت که وزارت اطلاعات در آن زمان در پی آن بوده که مطبوعات را هر چه بیشتر محدود کند و به این نتیجه رسیده بوده که، برای نیل به این هدف، نیاز به تصویب قانونی در مجلس دارد. این نامه هماهنگى برخى نمایندگان را با وزارت اطلاعات افشا میکرد.
پس از چاپ نامه، دادگاه روزنامه سلام را تعطیل کرد. یکی از اتهامات سلام -و شاید مهمترین آنها- چاپ همین نامه بود، به این بهانه که روزنامه سلام نامهای محرمانه را افشا کرده است!
لازم است توضیح دهم که آن نامه محرمانه نبود و شاکی (وزارت اطلاعات)، برای ارائه سند به دادگاه، پس از طرح شکایت مهر محرمانه بر آن نامه میزند! من با اطلاع از این کار -که میتوان گفت حداقل کاری غیراخلاقی بود- از رئیس دادگاه درخواست کردم که با هزینه من مهر محرمانه روی نامه را به آزمایشگاه بدهند تا معلوم شود که جدید است یا مربوط به همان زمان ارسال نامه از اتاق معاون به اتاق وزیر! دادگاه با این درخواست موافقت نکرد، درحالیکه حق مسلّم یک متهم است که برای رفع اتهام و دفاع از خود چنین درخواستی بکند و دادگاه هم مکلف است که درخواست وی را بپذیرد؛ در غیر این صورت، دادگاه از وظیفه تحقیق برای دست یافتن به حقیقت سر باز زده است. اما تصمیم گرفته شده بود که روزنامه سلام بسته شود و تشکیل دادگاه فقط بهانه بود.
نکته دیگری که نشان میداد این نامه مهر محرمانه نداشته است این بود که این نامه در واقع گزارشی بود از وضعیت مطبوعات که همراه آن یک پیشنهاد مطرح شده بوده و یکی از معاونتها آن را برای ارائه به وزیر اطلاعات جهت تصمیمگیری تهیه کرده بود؛ بدیهی است که بر روی چنین نامهها و گزارشهایی که در گردش بین معاونان و یا میان یک معاونت با وزیر است، آن هم درون یک وزارتخانه، مهر محرمانه نمیزنند. پس آن نامه محرمانه نبود؛ با این حال، اگر من میدانستم که انتشار آن را بهانهای برای بستن سلام میکنند، هرگز این بهانه را به دستشان نمیدادم؛ البته در آن صورت هم به بهانه دیگری متوسل میشدند، چراکه سلام در خلاف جهت تکصدایی حرکت میکرد و، همانطور که گفتم، تصمیم گرفته بودند سلام را تعطیل کنند.
خدا را شکر که شاکی روزنامه سلام مردم نبودند و نهادهای حکومتی در جایگاه شاکی بودند، نهادهایی از قبیل وزارت اطلاعات، شورای نگهبان، بعضی از وزرای دولت سازندگی، بعضی از نیروهای نظامی و یا انتظامی و شاید برخی نمایندگان مجلس که نماینده کانونهای قدرت بودند. البته در میان آنها یک استاندار هم در جایگاه شاکیان ایستاده بود که با طرح شکایت از سلام بختش باز شد و پس از آن پلههای ترقی را به سرعت طی کرد و به ریاست جمهوری رسانده شد؛ اما... از قضا سرکنگبین صفرا فزود، روغن بادام تلخی مینمود.
سایر اخبار این روزنامه
جهانگیری: ایرانهراسی را به ایراندوستی تبدیل کردهایم
پای صحبت معلمها؛ کنکور سراسری یعنی رشته تجربی! کابوسهای ناتمام کنکور
متهم ردیف دوم درجلسه رسیدگی به پرونده متهمان نفتی: زنجانی با وزیر نفت دوستی داشت
صحبتهای متفاوت وزیر نفت زنگ زنگنه
گفتوگوی همدلی با فعالان سیاسی درباره انتخاب کابینه دوازدهم: ادعای سهمخواهی اصلاحطلبان، توهم اصولگرایان تندرو
روایت آیتالله موسوی خوئینیها از توقیف «سلام» بعد از 18 سال نامه معاون وزیر اطلاعات محرمانه نبود
شیرزاد عبداللهی حرفهایی که بوی نفت نمیدهد
هنوز دیر نشده است!
جهانگیری: ایرانهراسی را به ایراندوستی تبدیل کردهایم
صحبتهای متفاوت وزیر نفت زنگ زنگنه