فراکسیون مستقلین وارد بررسی زود هنگام کابینه می‌شود

فراکسیون مستقلین که به علی لاریجانی نزدیک است و توسط جلالی اداره می‌شود، پیش از سایر فراکسیون‌ها وارد سهم‌خواهی از کابینه آینده در دولت دوازدهم شده است. سخنگوی فراکسیون مستقلین مجلس گفته است که این فراکسیون در هفته‌های آینده در مصادیق و گزینه‌های پیشنهادی دولت برای کابینه دوازدهم، ورود خواهد کرد.
مهرداد لاهوتی که با ایسنا گفت‌وگو می‌کرد، بیان می‌کند: «ما می‌خواهیم کمک کنیم که بهترین‌ها وارد کابینه آینده شوند و معنای این، تایید همه گزینه‌های پیشنهادی دولت نیست». او گفته است که فراکسیون‌شان «در مورد مصادیق و گزینه‌های پیشنهادی دولت برای کابینه آینده ورود خواهد کرد».
معنای کلی اظهارات سخنگوی فراکسیون نزدیک به لاریجانی چیزی غیر از این نیست که آن‌ها به دنبال سهم‌خواهی از حسن روحانی در کابینه دوازدهم هستند. اما سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا آن‌ها پیش‌دستانه وارد این عرصه شدند و به صورت علنی سهم‌خواهی را کلید زده‌اند؟ از دو منظر این رفتار قابل بررسی است. اول، وزنی که در مجلس دارند و دوم، وزارتخانه‌هایی که مدنظرشان است.
از میزان رایی که این فراکسیون در مجلس دراختیار دارد، هیچ آمار دقیقی نمی‌توان داد. چراکه آن‌ها بیشتر در قالب نزديك شدن به یکی از دو فراکسیون اصلی (امید و مستقلين) فعالیت می‌کنند. اما یک نکته مهم ديگر در مورد آن‌ها وجود دارد.


این فراکسیون از سوی لاریجانی مورد حمایت است. در واقع فراکسیون را می‌توان محل دریافت نظرات علی لاریجانی ارزیابی کرد که از سوی کاظم جلالی مدیریت و اجرایی می‌شود. تمام اهمیت حرفی که این فراکسیون می‌زند نیز در همین بخش خلاصه می‌شود. اینکه لاریجانی از کدام وزیر حمایت کند، بي‌شك می‌تواند در رای‌گیری کابینه موثر باشد. اگرچه نمی‌توان انکار کرد که در مرتبه‌ای بالاتر، لاریجانی در یک اتحاد راهبردي با حسن روحانی به سر می‌برد. او در این چهار سال سعی نکرد هرگز با دولت وارد تقابل و تخاصم شود.
اهمیت نظر و رای لاریجانی و فراکسیون مستقلین در واقع به میزان تاثیرگذاری آن‌ها در مجلس باز می‌گردد که باتوجه به جایگاهی که در هیات ريیسه دارند، قابل کتمان نیست. از سوی دیگر به این نکته باید توجه کرد که اگرچه آن‌ها با فراکسیون (اصولگرایان) زاویه دارند، اما در موقع حساس نزدیکي‌شان به آن‌ها بیشتر از فراکسیون امید است. براي مثال وقتی قرار است بین یک نیروی اصلاح‌طلب و غیراصلاح‌طلب انتخاب انجام شود، فراکسیون مستقلین به سمت فراکسیون اصولگرايان چرخش و از گزینه آن‌ها حمایت می‌کند. همچنان که وقتی پای چنین انتخابی در میان باشد، می‌بینیم که حتی پایداری‌های مجلس نیز به لاریجانی نزدیک شده و در مقابل نیروی اصلاح طلب قرار می‌گیرند(انتخاب میان عارف و لاریجانی). با همین پیش‌زمینه نیز از حالا و حتی زودتر از سایر فراکسیون‌ها وارد بحث کابینه شده و به دنبال سهم‌خواهی رفته است. از سوي ديگر دراین میان به نظر می‌رسد لاریجانی سعی می‌کند خودش را از این سهم‌خواهی با دو هدف مشخص دور نگه‌دارد. 1- او تصور می‌کند می‌تواند از امتیازات حقیقی و حقوقی برای سهم‌خواهی بیشتر استفاده کند. به این معنا که می‌خواهد در مرتبه اول در رایزنی شخصی (حقیقی) از روحانی امتیاز گرفته و از ناحیه شخصیت حقوقی فراکسیون مستقلین حق خود را دریافت کند. 2- لاریجانی سعی می‌کند مانند همه سال‌های اخیر در سیاست‌ورزی دامنش را از برخی موارد دور نگه دارد تا مسائل به پای او نوشته نشود. او به خوبی می‌داند واکنش جامعه به این سهم‌خواهی‌ها تاچه حد منفی است.
موضوع بعدي وزارتخانه‌هایی است که در نظر دارند. در این رابطه مهم‌ترین وزارتخانه‌هایي که می‌توان از آن نام برد، وزارت کشور است که به نظر می‌رسد رفتن رحمانی فضلی از آنجا قطعی شده است. فراکسیون مستقلین و لاریجانی به دليل اهمیت این وزارتخانه در کشور می‌خواهند جایگزین او را انتخاب کنند. اما در عین حال اصلاح‌طلبان روی این وزارتخانه نظر متفاوتی دارند.
فراموش‌نشود یکی از مهم‌ترین انتقاداتی که سعی شد در این انتخابات به گوش روحانی نيز برسد این بود که بسیاری از مدیران دولتی‌اش در استانداری‌ها و فرمانداری‌ها، دل‌شان با دولت روحانی نیست. به همین دلیل انتخاب وزیر کشور آینده برای هر دو طرف اهمیت بسیار زیادی دارد. در حال حاضرغیر از وزارت کشور نمی‌توان به طور دقیق گفت که آن‌ها چه پست‌های دیگری را هدف‌گذاری کرده‌اند و اخباری که در آینده منتشر می‌شود، می‌تواند خط کلی و رایی که درباره وزرا به صندوق‌ها ریخته می‌شود را مشخص کند.