کولبری مولود بیکاری است غم نان زیر بار و بهمن

گروه اقتصادی- ژوبین صفاری: بیکاری، فقر، محرومیت و نبود امکانات اقتصادی را باید با مناطق مرزی عجین بدانیم. کولبری مجاز و در برخی موارد قاچاق، سهم نان آوری این مردم بر سفره هایشان است. طی دو روز گذشته اما سهم تعدادی از این افراد مرگ شد. ریزش بهمن در حوالی روستای «بیوران علیا» در 10 کیلومتری سردشت منجر به جان باختن 4 تن از کولبران و وارد آمدن جراحات و آسیب‌هایی به شماری دیگر از آنان شد. بر اساس این گزارش شورای هماهنگی مدیریت بحران سردشت، با تلاش نیروهای امدادی و شماری از مردم با کنار زدن آوار بهمن پیکر 4 کولبر را به دست آوردند. خبری که در بطن خود نشان از سختی معاش در این مناطق دارد. نبرد برای به دست آوردن نان از زیر خروارها سختی و از میان جاده هایی که اگر سنگینی وزن بار نباشد شاید سقوط بهمن پای رفتنشان را بگیرد. حادثه دو روز گذشته اما شاید نهیبی باشد برای هرمسئولی شاید برای این مردم اقدام اساسی انجام دهد. مشکلات این مناطق نبود زیرساخت های اقتصادی لازم است. به طور قطع ناچاری اقتصادی، مردم شهرهای مرزی را وادار به تحمل این سختی ها می کند. ایجاد اشتغال پایدار هر چند سخت و زمان بر است اما شدنی است. شاید باید برایش عزم جدی تری داشت. به طور قطع تبعات اجتماعی بیکاری و نبود زیرساخت های اقتصادی فراوان است. نمی توان از ساکنان این مناطق انتظار داشت دست به قاچاق نزنند در حالی که جایگزینی برای امرار معاش خود ندارند. محسن بیگلری نماینده مردم سقز و بانه در مجلس شورای اسلامی در این خصوص به «ابتکار» می گوید: «آن طور که باید به مردم این مناطق توجه نشده است. هیچ کس به دنبال این نبوده که به صورت زیربنایی موضوع اشتغال در مناطق مرزی را مورد توجه قرار دهد. امروز مردم ما از روی ناچاری به کولبری روی آورده اند. کولبری شغل نیست. چرا باید یک جوان یا پیرمرد از روی ناچاری سه برابر وزن خود را کیلومترها حمل کند تا ماهی یک میلیون تومان درآمد داشته باشد؟» فراموشی مدیریت جان حادثه سقوط بهمن اما این سوال را ایجاد می کند که در شرایط نامساعد آب و هوایی و نبود جاده مناسب چرا باید اجازه عبور و مرور به افراد داده شود. بیگلری نماینده مردم سقز و بانه در این خصوص به «ابتکار» می گوید: این کولبرها باید مسیر روستا تا مرزشان حدود 15 کیلومتر باشد ولی روستاهایی که فاصله بیشتری دارند برای امرار معاش آرزوی کولبر شدن دارند. این یک درد بسیار بزرگی است که در سردشت هم وطنانمان به خاطر در آوردن نان خود زیر بهمن جان خود را از دست دادند. اگر مدیریت درست بود در همین بازارچه سردشت در حالی که جاده درستی ندارد و شرایط جوی نا مساعد بود اجازه نمی دادند این افراد به کولبری بروند. ارزش جان انسان بیشتر از آن است که نخواهیم مدیریت صحیح داشته باشیم. وی می افزاید: در این شرایط نباید اجازه ورود و خروج به افراد داده شود. این کولبرها فعالیتشان مجاز است اما باید برای شهرهای مرزی مثل کرمانشاه، آذربایجان غربی کردستان و سایر مناطق فکر زیربنایی و اساسی شود. باید حداقل گاری های موتوری یا جاده مناسب داشته باشند. اشتغال پایدار به جای کولبری به طور قطع کولبری و مشکلات آن ناشی از نبود امکانات اقتصادی و اشتغال پایدار در این مناطق است. شهرهایی که می توانند تبدیل به مراکزی برای تولید صنایع مونتاژی و تبدیلی شوند. هر چند دولت باید تنها برای این کار فضای مناسب جذب سرمایه گذار را فراهم کند اما سایر نهاد های ذیربط نیز باید برای ساماندهی اقتصاد این مناطق دست به کار شوند. بدون شک پتانسیل های فراوانی برای ایجاد اشتغال در این شهرها وجود دارد. بیگلری در این خصوص می گوید: «این همه کالایی که وارد شهرهای مرزی می شود را اگر دولت سرمایه گذاری کند و پیش قدم شود مونتاژ ال سی دی و پوشاک و ... را در این شهرها انجام دهد اشتغال برای مردم ایجاد می شود. هم بیمه می شوند و هم شغل پایدار ایجاد می شود متاسفانه بی برنامه هستیم و هیچ اقدامی برای این شهرها نمی شود.» قاچاق و دیگر هیچ... به طور قطع یکی از مبادی ورودی کالاهای قاچاق به کشور مناطق مرزی است. هر چند قاچاق در کشور به نسبت گذشته کاهش یافته اما شبکه های قدرتمند این معضل اقتصادی همچنان به فعالیت مشغول اند. به طور قطع مردم مرزنشین تنها واسطه هایی برای این شبکه ها هستند و اگر مجبور نباشند دست به این کار نمی زنند. پیش از این نماینده مردم لنجان در مجلس شورای اسلامی به «ابتکار» گفته بود:« لازم به ذکر است کولبرهایی که کالا به کشور قاچاق می کنند فاقد اشتغال هستند و دولت باید برای موضوع اشتغال این افراد برنامه ریزی کند. اگر شغل مناسبی داشته باشند هیچ گاه دست به چنین کاری نمی زنند. این افراد اجیر شده اند و مزدی بابت حمل این کالا ها دریافت می کنند.» عضو کمیسیون اقتصادی مجلس افزوده بود:« در رابطه با ته لنجی ها هم به همین صورت است و اگر بار کامل یک کشتی را ته لنجی به حساب نیاوریم حجم زیادی را در بر نمی گیرد. قطعا حجم بالای قاچاق دست هایی را پشت پرده دارد که از این حجم خرد خارج است.» قابلیت های مناطق مرزی برای ایجاد اشتغال پایدار پیش از این نیز شهاب نادری نماینده اورامانات در گفت وگو با کردپرس گفته بود: کشور ما همواره بر مسیر نفت حرکت کرده و اقتصاد مملکت وابسته به نفت بوده، ولی الان با توجه به شرایطی که در چند سال گذشته پیش آمده بودجه کشور کمتر از 30 درصد اتکا به نفت دارد و بقیه از منابع دیگر از جمله اماکن گردشگری و واردات و صادرات و منابع دیگر تامین می شود لذا ما باید بتوانیم از ظرفیت های طبیعی و ذاتی در مناطق محروم برای ایجاد اشتغال استفاده کنیم. وی درباره قاچاق در مناطق مرزی گفت:ما مخالف پدیده قاچاق و همچنین ورود کالاهایی هستیم که به صنعت داخلی ضربه وارد می کنند و باید سعی کنیم اجناسی که وارد کشور می شوند، اجناس مصرفی نباشد. وی تاکید کرده بود: به فرض مثال اگر قرار است کالایی وارد مملکت شود،تبدیل و تولید قطعاتی باشد که در صنایع تبدیلی و یا مونتاژی باعث اشتغالزایی می شوند و نوآوری ایجاد می کنند. وی یادآور شده بود: من معتقدم صنایع بسته بندی و صنایع تبدیلی در مناطق مرزی مانند مناطق غرب کشور خوب جواب می دهد. رئیس فراکسیون گردشگری مجلس به موضوع کولبران اشاره و اظهار کرده بود: تعداد زیادی به کار کولبری مشغولند و مقام مقام معظم رهبری هم تاکید فرمودند که کولبر قاچاقچی نیست بلکه باید از قاچاقچیان و قاچاق های سازمان یافته جلوگیری کنیم.