روزنامه ایران ورزشی
1396/03/27
برنامه کی‌روش: 7 اردو تا جام جهانی
صعود زودهنگام ایران به دومین جام جهانی متوالی در روسیه 2018 باعث شد تا کارلوس کی‌روش برنامه‌ای که از مدت‌ها قبل برای آماده‌سازی تیم ملی برای حضور مقتدرانه در مرحله نهایی این رقابت‌ها تدوین کرده بود را آماده کند. برنامه‌ای کامل با هدف اردوی آماده‌سازی که در مجموع 99 روز از 365 روز باقی مانده تا روسیه 2018 را به خود اختصاص می‌دهد.
این اردوها که از ماه آینده شروع خواهد شد بار دیگر همزمان خواهد بود با لیگ برتر در دور هفدهم تا فشردگی برنامه‌های ملی مد نظر کارلوس کی‌روش با برنامه‌های باشگاهی بار دیگر زمزمه‌های دلخوری و انتقادات اهالی فوتبال را رقم بزند. برنامه فشرده مد نظر سرمربی تیم ملی برای جام جهانی از زوایای مختلف قابل بررسی است. برنامه فشرده تیم ملی در برنامه‌ای که کارلوس کی‌روش منتشر کرد به این شرح است:
کمپ یک: از یکم شهریور تا 14 شهریور 96
کمپ دو: از 5 مهر 96 تا 18 مهر 96
کمپ سه: از 10 آبان 96 تا 24 آبان 96
کمپ چهار: از 17 آذر 96 تا 19 آذر 96
کمپ پنج: از 23 اسفند 96 تا هفتم فروردین 97
کمپ شش: از 15 اردیبهشت 97 تا 10 خرداد 97
کمپ هفت: از 11 خرداد 97 تا 23 خرداد 97
با نگاهی به این برنامه‌ریزی و تاریخ‌های در نظر گرفته شده این سوال پیش می‌آید فشردگی و فشاری که در فصل پیش رو بر روی دوش بازیکنان، مربیان و باشگاه‌ها قرار می‌گیرد را چه کسی باید مدیریت کند؟ از یک سو کارلوس کی‌روش حق دارد چنین برنامه‌ای برای تیم ملی تدارک ببیند تا شانس خود را برای صعود به دور دوم جام جهانی آن هم برای اولین بار در تاریخ ملی ایران امتحان کند از سوی دیگر باشگاه‌ها و بازیکنان نیز حق دارند که نسبت به بازی‌های فشرده و چند روز یکبار آن هم با سیستم حاکم بر آماده‌سازی در فوتبال ایران معترض باشند.
در این میان سازمان لیگ هم بعد از مصوبه اخیر هیات رییسه خود در قبال تکرار سهمیه باشگاه‌ها در جذب بازیکن بزرگسال به اندازه 18 بازیکن همچنان روی افکار و عقاید خود برای تحت فشار گذاشتن تیم‌های لیگ برتری پافشاری می‌کند در حالی که هیچ کجای دنیا پیدا نمی‌کنید که باشگاه‌ها اینگونه در راه خرید و فروش در منگنه قرار بگیرند و در فصلی سخت و دشوار با کمترین تجهیزات در پی مقابله با فشارها و استرس‌ها باشند.
لزوم استفاده از 18 بازیکن در یک فصل فشرده از جمله قوانینی بود که می‌شد حداقل برای یک فصل آن هم در آستانه جام جهانی تغییر کند تا به این شکل قدرت مانور تیم‌ها و مربیان برای استفاده چرخشی از بازیکنان بیشتر شود.
قطعا سازمان لیگ می‌توانست با تفکر بیشتر و تعامل سازنده‌تر با باشگاه‌ها و کادر فنی تیم ملی گامی بلند و اساسی در راه پایان دادن به نگرانی‌ها و استرس‌های موجود بردارد اما از این نکته کلیدی بار دیگر غافل شد تا کمی اوضاع پیچیده‌تر از همیشه شود چون اردوهایی که تیم ملی در حین لیگ برتر، جام حذفی و پلی آف و مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا در نظر گرفته می‌تواند تنور اختلافات احتمالی را شعله ورتر از سال گذشته و سال‌های قبل‌تر از آن کند. از همه بدتر درصد آسیب دیدگی مهره‌های کلیدی و بعضا ملی‌پوش در آستانه جام جهانی نیز بالاتر خواهد رفت چون تحمل فشار 30 بازی لیگ برتر، 6 بازی احتمالی در جام حذفی، 6 تا 8 بازی احتمالی در لیگ قهرمانان آسیا برای نماینده‌های ایران در این مسابقات و متعاقب آن 9 تا 13 بازی ملی مد نظر کی‌روش برای هیچ بازیکن و ستاره فوتبال ایران آسان نخواهد بود آن هم با این وضعیت از بدنسازی و تمریناتی که بر فوتبال باشگاهی ایران حاکم است. پس چه خوب بود سازمان لیگ برتر و سران این سازمان که همواره برای هر سوالی یک پاسخ دارند این بار به این ابهامات با تفکر بیشتری پاسخ داده و راهکار خود را ارائه بدهند.
