حضور فرمایشی زنان در ورزشگاه!

باز هم ایران میزبان لیگ جهانی والیبال شد، آن هم به لطف حضور نمایشی و فرمایشی زنان دستچین‌شده‌ای که به سفارش فدراسیون والیبال در ورزشگاه آزادی برای تشویق می‌آیند که به‌عنوان نمونه می‌توان به بازی با بلژیک اشاره کرد.
نمایش حضور زنان برای فریب دادن لیگ جهانی و عدم محرومیت از میزبانی کشورمان، نه‌تنها توهین به زنان این سرزمین است بلکه زیر سوال بردن بسیاری از ارزش‌های فرهنگی و ورزشی است که زنان این مرز و بوم برای ایران به ارمغان آورده‌اند.
بلیت‌فروشی نمی‌شود اما به ظاهر این امر انجام شده و باز هم به ظاهر حقوق مردان و زنان برابر است و باز هم به ظاهر به زنان اهمیت داده می‌شود.
کاش این‌گونه از نمای حضور زنان سوء‌استفاده نمی‌شد که در نهایت، نتیجه فقط محرومیت از میزبانی بود اما چه باک برای کاری که نکردند و حقی که ضایع می‌شود تاوان باید داد در حالی که مسوولان محترم فقط به فکر راه‌اندازی کار خود هستند.


چگونه است که بانوان ایرانی در صحنه ورزش داخلی و بین‌المللی افتخارآفرینی می‌کنند و همین مسوولان از این افتخار حظ وافر برده و همین زنان، افتخار و غرور ملی به حساب می‌آیند اما اگر همین قهرمان ورزشی بخواهد والیبال یا فوتبال یا هر رشته ورزشی دیگر را از نزدیک و در ورزشگاه تماشا کند یا پشت دروازه‌های آزادی زیر پایش علف سبز می‌شود یا اینکه باید در هیبت و پوشش مردانه ظاهر شود تا مجوز حضور بیابد. تازه پس از برملا شدن هویت زنانه خود باید با آبروریزی تاوان پس بدهد!
اینجا یک سوال پیش می‌آید، آیا حضور زنان تاثیری بر روند مسابقات و دلایل غیرمنطقی و همچنین غیرقابل قبول مسوولان ذی‌ربط دارد؟ اصلا کم یا زیاد بودن تماشاگران زن چه فرقی در اصل قضیه ایجاد می‌کند، هنگامی که عزم و اراده بر نادیده گرفتن بانوان قرار می‌گیرد، دیگر چه فرقی می‌کند که حضورشان سبزتر باشد یا اصلا نباشد؛ حضور سبزی که سراسر تقلبی بوده و فقط و فقط برای حفظ ظاهر و گرفتن میزبانی که ارزش اندکی برای زنان سرزمین‌مان ندارد، زمانی که چشم بر بودن‌شان می‌بندیم.
کاش مردان هم همتی می‌کردند و برای حمایت از حضور بانوان در ورزشگاه، قدمی برمی‌داشتند، هیچ‌گاه یک دست صدا نداشته و نخواهد داشت.