یک صدا ایستاده‌ایم

علیرضا کیانپور| قرار بود یکی از معمولی‌ترین روزهای پارلمان را گزارش کنم، هنگامی که وارد مجلس شدم! نیم‌ساعتی که از آغاز به کار مجلس گذشت و نمایندگان همچنان مشغول بررسی طرح الغای قوانین دهه‌های 30 و 40 هجری خورشیدی بودند، ناگهان صدای چند شلیک در راهروی پارلمان پیچید و بعد از لحظه‌ای سکوت، یک نفر فریاد زد و کمک خواست و خبرنگاران به سمت منشأ صدا هجوم بردند. دقایقی بعد مشخص شد این فریادها ناشی از حمله تروریستی داعش به مجلس بوده اما تا پیش از آن، تنها گزاره قطعی، ابهام بود و سردرگمی. هرکس به سمتی می‌دوید و از هرگوشه صدایی شنیده می‌شد. الیاس حضرتی که زمانی فرمانده جنگ ایران و عراق بود و اکنون سال‌هاست لباس رزم از تن به درآورده، به‌عنوان شاهد لحظات اولیه به خبرنگارانی که از او علت این سردرگمی‌ها را پرسیدند، گفت که مجلس هدف حمله تروریستی داعش قرار گرفته است. او در همان لحظات ابتدایی حتی تعداد تروریست‌ها را نیز به‌ دقت اعلام کرد و به «شهروند» گفت: چهار مهاجم مسلح وارد ساختمان شده‌اند. خبری که البته در آن لحظه آن‌قدرها جدی گرفته نشد، اما ساعتی بعد بارها ازسوی منابع خبری مختلف نقل و بازنشر شد.
از آن‌سو خبرنگارانی که در همان لحظات اولیه یعنی حدود ساعت 10 و 30 دقیقه خود را به راهرویی که صدای اولین تیراندازی‌ها از آن‌جا آمده بود، رساندند با دو مجروح مواجه شدند. دو مامور سپاه که مسئول حفاظت از مجلس بودند و یکی دچار خونریزی سطحی و دیگری از ناحیه دست راست دچار آسیب‌دیدگی نسبتاً شدید شده بود. ماموری که دچار آسیب‌دیدگی سطحی شده بود، بی‌قرار این‌سو و آن‌سو می‌رفت و از همکارانش می‌خواست اسلحه‌اش را بیاورند. او دربرابر ژرسش خبرنگاران از ماوقع گفت: بلافاصله پس از شنیدن صدای تیراندازی وارد راهرو شده و هدف گلوله تروریست‌ها قرار گرفته است. هنوز این مکالمه کوتاه به پایان نرسیده بود که پیراهن سبز سپاهی‌اش، از خون خیس شده بود. دقایقی بعد هنگامی که خبرنگاران به جایگاه خود بازگشته بودند، این محل مورد اصابت چند گلوله نیز قرار گرفت.
ساعت 11 نشده بود که ماموران حفاظت مجلس همه خبرنگاران را از محل حادثه دور کرده و دقایقی بعد نیز همه را به امن‌ترین نقطه ساختمان یعنی صحن اصلی هدایت کردند. از این لحظه به بعد، اجازه عبورومرور از همه کسانی که داخل ساختمان بودند، سلب شد و پس از آن خبر آمد، تروریست‌ها خود را به ساختمان هفت‌طبقه یا همان دفاتر نمایندگان که محل اصلی مراجعه‌کنندگان عادی است، رسانده‌اند و این درحالی بود که نمایندگان همچنان بی‌توجه به آنچه بیرون از صحن می‌گذشت، مشغول رسیدگی به دستور روز پارلمان بودند. بماند که تشنج و ناآرامی کاملا در لابه‌لای صندلی‌های نمایندگان مشهود بود و با وجود این‌که هیچ‌کدام در لابه‌لای مذاکرات و نطق‌های خود اشاره‌ای به این حادثه نکردند، هر لحظه گروهی درگوشه‌ای از صحن گعده کرده و در رابطه این حمله تروریستی صحبت می‌کردند و در مقاطعی حتی تا 70 نفر از نمایندگان گوشه‌ای جمع می‌شدند. بماند که بعضی از نمایندگان نیز سعی می‌کردند با کنترل وضع روحی خود، به دیگران روحیه بدهند. نمایندگانی همچون غلامرضا تاجگردون که ازقضا نوبت نطق میان‌دستورش نیز بود، این گوشه و آن گوشه صحن با دیگر نمایندگان سلفی می‌انداخت و پس از آن نیز عکسی از تجمع خبرنگاران در اینستاگرامش گذاشت که بارها بازنشر شد. همین‌طور علی ادیانی‌راد که از عکاسان خواست از او عکس بگیرند و هنگامی که عکاسان شاتر می‌زدند، به شوخی گفت، زیر عکس بنویسید آخرین عکس ادیانی پیش از شهادت!
در این میان اما بازار اخبار ضد و نقیض هم داغ بود. هر لحظه خبری می‌آمد و لحظه‌ای بعد تکذیب می‌شد، اما خبری که هرگز تکذیب نشد، همان اصل خبر این حمله بود. حمله‌ای که بیش از 10 شهید و ده‌ها مجروح به ‌جای گذاشت.


همزمان خبرهایی از بیرون صحن از زندانی‌شدن تعداد زیادی از کارکنان و مراجعه‌کنندگان در اتاق‌های طبقه چهارم ساختمان محل دفاتر نمایندگان حکایت داشت. این درحالی بود که درمیان محبوسان نام یک نماینده مجلس نیز وجود داشت؛ محمدمهدی افتخاری نماینده معمم فومن که لحظاتی پیش از ورود تروریست‌ها صحن را ترک کرد و به دفترش مراجعه کرد و تا حدود ساعت 14 و دقایقی پیش از اتمام عملیات در اتاقش محبوس ماند و هنگامی که از درِ پشتی مجلس به کمک ماموران حفاظتی خارج می‌شد، حال و روز خوشی نداشت. علاوه بر او، همسر دونفر از نمایندگان زن مجلس نیز ساعت‌ها در اتاق‌شان محبوس بودند. همسران زهرا سعیدی نماینده مبارکه و سمیه محمودی نماینده شهرضا که آزادی‌شان درحدود ساعت 14 موجب احساساتی‌شدن این دو نماینده زن مجلس نیز شد.
اما پیش از آن، نمایندگان در صحن مجلس در چند مورد واکنش‌هایی غیرمستقیم نسبت به این حادثه تروریستی داشتند. واکنش‌هایی که البته در اخبار بازتاب نداشت و شاید مهمترین واکنش مربوط به کوروش کرم‌پور حقیقی نماینده این روزهای مردم فیروزآباد در مجلس و از فرماندهان سپاه سال‌های دور بود. کرم‌پور که ازجمله نخستین نمایندگانی بود که از این حمله باخبر شد و از قضا مسلح به یک قبضه سلاح کلت‌کمری هم بود، بلافاصله پس از شنیدن صدای اولین تیراندازی، به سمت تروریست‌ها حمله‌ور شد و به جز او، واکنش حسینعلی حاجی‌دلیگانی نیز جالب‌توجه بود. این نماینده اصولگرای مجلس هنگامی که نمایندگان مشغول رسیدگی به گزارش حادثه معدن یورت بودند، به بهانه اظهارنظر در رابطه با دستور روز، از مسعود پزشکیان نایب‌رئیس اول مجلس که ریاست جلسه پرحاشیه دیروز را برعهده داشت، تقاضای نطق کرد اما هنگامی که میکروفنش روشن شد، شعار «مرگ بر آمریکا» سرداد و بر «رژیم آل‌سعود که نوکری رژیم صهیونیستی را می‌کند» لعنت فرستاد. اتفاقی که باعث نگرانی پزشکیان شد و با قطع‌کردن سخنانش از او پرسید: مگر اتفاق خاصی افتاده؟! حاجی‌دلیگانی اما به جای رفع نگرانی آقای رئیس جلسه، با حالتی عجیب سخنانش را ادامه داد و هنگامی که شعارهایش تمام شد، گفت: «و اما ماجرای حادثه‌...» و پس از لحظه‌ای سکوت گفت: «حادثه معدن یورت». ساعتی پس از اتمام عملیات اما این نماینده از شهادت کارمند و مسئول دفترش درجریان این حمله تروریستی خبر داد و شاید عصبانیتش در صحن نیز ناشی از آگاهی از این اخبار ناخوشایند بوده!
با همه این حواشی، بالاخره صحن به پایان رسید و علی لاریجانی رئیس مجلس نیز در نطقی کوتاه برای نخستین‌بار از تریبون مجلس به بروز این حادثه اشاره و آن ‌را شدیدا محکوم کرد، اما پس از این نطق کوتاه و شعار مرگ بر آمریکای نمایندگان، لاریجانی دوباره و این‌بار به صورت غیرعلنی نطق کرد و از خبرنگاران خواست از این لحظه خبری مخابره نکنند. رئیس مجلس همچنین از نمایندگان و خبرنگاران خواست که به توصیه‌های امنیتی برای خروج از پارلمان توجه کنند و از اقدامات انفرادی پرهیز کنند و همچنین تأکید کرد تا پایان عملیات، درکنار آنها خواهد ماند. دقایقی بعد مقدمات خروج نمایندگان و خبرنگاران فراهم شد و مسئولان با تعبیه یک نردبان در گوشه صحن، خبرنگاران را به داخل صحن منتقل کرده و سپس از درِ پشت صحن خارج کردند. گروهی از نمایندگان نیز بلافاصله پس از اتمام نشست علنی مجلس، به امامت احمد سالک نماینده اصفهان به نماز ایستادند. در ادامه لاریجانی مقابل درِ خروجی با یکایک نمایندگان و خبرنگاران صحبت و آنها را بدرقه کرد. بماند که نمایندگان و چند نفر از خبرنگاران تا ساعتی پس از خروج از صحن، محل پارلمان را ترک نکرده و منتظر ماندند تا عملیات به پایان برسد. در این بازه زمانی یک‌ساعته اما هر از گاه صدای تیراندازی از داخل ساختمان و در مواردی خبرهای خوش و ناخوش به بیرون ساختمان می‌آمد. خبرهای خوشی چون آزادی نماینده محبوس و خبرهایی ناخوشایند همچون شهادت کارکنان حراست و خدمات مجلس که منجر به تضرع و زاری بسیاری از کارکنان مجلسی شد، در حیاط پشتی منتظر اتمام عملیات
بودند.
با این همه، بالاخره این حادثه تروریستی نیز پس از یک عملیات حدودا 5ساعته به اتمام رسید و هر 4 مهاجم به هلاکت رسیدند.