روزنامه همدلی
1396/03/11
چمران گفت به شورا نمیآید، تقیپور به سالاری اتهام زد و دوستی به حقانی روزهای دوزخی ساکنان بهشت
همدلی | آساره کیانی: هرچه به روزهای پایانی عمر شورای چهارم شهر تهران نزدیک میشویم، بحثهای جنجالی آن، دعواهایش و تهمتهایی که افراد نثار هم میکنند، بیشتر میشود. دعواهایی که به نظر میرسد تا آغاز به کار شورای پنجم ادامه داشته باشد؛ از دعوای میان دو اصولگرا با هم تا بحث و جدل میان دو اصلاحطلب؛ و نیز دعواهای همیشگی میان اصولگراها و اصلاحطلبها که حالا و با راهیافتن لیست امید (به طور کامل) به شورا، شکل تازهای به خود گرفته است. از سوی دیگر از زمان ارائه لیست امید، که از اصلاحطلبهای شورای کنونی تنها نام دو نفر در آن بود، نوعی دلخوری و عدم انسجام هم میان اصلاحطلبها شکل گرفت؛ عده اندکی که در لیست نبودند انصراف دادند اما تعداد زیادی ماندند و در رقابت با لیست اصلی، پس از اصولگراهای لیست خدمت قرار گرفتند.به این ترتیب، همه شرایط موجود برای بروز خشم و عصبانیت اعضاء فراهم شده تا یک روز عباس جدیدی و علیرضا دبیر، دو عضو کشتیگیر در صحن با هم گلاویز شوند و روز دیگر اسماعیل دوستی، به حقانی( که به او پدر مدیریت شهری میگویند و از جمله افرادی بود که از کاندیداتوری استعفاء داد) حمله کند که تو پدر باغات تهران را درآوردی!
سالاری که در لیست بوده و رایآورده درباره لیست امید و گرایش مردم به این لیست و کمبودهای شهرداری نطق میکند که تقیپور بلند میشود، حرفش را قطع میکند و می گوید که «ما مثل شما نه مسجد آتش میزنیم و نه مردم را توی خیابان میکشیم»؛ او مثل سایر دوستهای اصولگرای لیست خدمتیاش معتقد است به این دلیل که آنها رای نیاوردهاند، تقلب شده ودر دعوای دوستی و حقانی، حافظی میخواهد صحبت کند که مورد حمله و اتهامات رئیس شورا قرار میگیرد که« شما میانه این دو را به هم زدید؛ شما پوپولیست و عوامفریب هستید و همه مردم شما را میشناسند و خبرنگارها هم عقل دارند و اینقدر فحش ندهید!»
و عضو منتقد سیاستهای شهرداری، تنها نگاه می کند و از چمران هیچ توضیحی بابت فحشدادن نمیخواهد.
سیصد و چهل و نهمین نشست شورای شهر تهران، شاهد چند بگومگو و درگیریهای لفظی شدید همراه با عصبیترین حالتهای اعضایش بود؛ خشمی که شاید شورا را تا نیمه مرداد رها نکند.
تقیپور به سالاری اتهام زد؛ کشتن مردم در خیابان و سوزاندن مسجد
اگر با سبقه تاریخی به انتخابات مختلف و حضور جریانهای متفاوت در عرصه رقابت نگاه کنیم، به نظر میرسد، آنها که به انتخاب لیست امید توسط مردم اعتراض دارند، چنانچه خودشان رای آورده بودند، نه تنها شبههای به انتخابات وارد نمیدانستند که چنین اعتراض در این موارد را لایق سرکوب هم تشخیص میدادند. پیش از نطق محمد سالاری، در شورا، اقبال شاکری رییس کمیته عمران که او هم در لیست خدمت قرار داشت، در مورد نتایج انتخابات شورای شهر تهران گفت:« قبل از ثبت نام نامزد ها اعلام می شد که قرار است یک لیست مخفی رای بیاورد دیگر سه هزار نفر ثبت نام نمیکردند.» از نظر او «این انتخابات ناعادلانه و غیر تخصصی برگزار شده است.»
سالاری در نطق خود گفت: «بنده به عنوان منتخب شورای پنجم نتایج انتخابات شورا را بیانگر این میدانم که مردم در این انتخابات از میان دو فکر و اندیشه موجود به گفتمان اصلاحات و اعتدال اعتماد کردند و نشان دادند که خواهان تداوم تصمیمگیری مبتنی بر عقلانیت و تدبیر توام با تعامل و گفتوگو هستند. رای مردم تهران حکایت از نارضایتی از وضع موجود و مطالبه تغییر در شیوه اداره این کلانشهر داشت.»
او سپس به انتقاد از شرایط موجود و سیاستهای شهرداری پرداخت و گفت: «همه ما میدانیم که مدیریت شهری آینده روزهای بسیار سختی را پیشرو دارد، چراکه شهر تهران با چالشهای اساسی روبرو است و از بین رفتن باغات، افزایش میزان آسیبهای اجتماعی، گستردگی وحشتناک بافت فرسوده و ناپایدار جزئی از آن محسوب میشود؛ گزارشهایی مبنی بر انعقاد قراردادهایی در برخی مناطق به ویژه تصمیم به آغاز چندین پروژه بزرگمقیاس علیرغم محدودیتهای مالی جدی رسیده است.»
اما بعد از صحبتهای سالاری، رضا تقیپور از جای خود برخاست و با عصبانیت گفت: «سالاری باید از اعضای شورای شهر عذرخواهی کند. ما حق خود را میخواهیم و خواهیم گرفت، این آرزو به دلتان میماند که ما فتنه کنیم. شما کسانی بودید که در سال 88 مسجد آتش میزدید. شما تاوان صحبتهایی که گفتید را خواهید پرداخت.»
مجتبی شاکری دیگر عضو «خدمتی» شورا هم با عصبانیت در واکنش به سخنان سالاری اظهار کرد: «اگر شهردار مشکلی داشت، چرا در این چهار سال سکوت کردید و الان به حرف آمدهاید. اگر میتوانستید او را استیضاح میکردید و تذکر می دادید اما عرضهاش را نداشتید!»
چمران خطاب به حافظی: تخلف شهرداری کار دوستان شما بوده!
اما پس از فرونشستن بگومگوهای نخست جلسه، در ساعت پایانی آن و ضمن بررسی طرح صیانت باغات بار دیگر آتش دعوا شعلهور شد.
موضوع دعوا، ماده نهم این طرح بود که بر اساس آن تامین پارکینگ در احداث بنا در باغات صرفا در طبقه همکف و یا طبقات فوقانی آن صورت میپذیرد و ایجاد هر گونه رمپ و لوپ ممنوع خواهد شد.
اسماعیل دوستی عضو(اصلاحطلب) کمیسیون حمل و نقل شورای شهر با بیان اینکه این چه تبصرهایست، چرا که هیچ کس حاضر نیست در طبقات فوقانی پارکینگ بسازد گفت: «وقتی افراد میتوانند در محدوده سطح اشغالشان پارکینگ بسازند چرا آنها را مجبور میکنید که در طبقات فوقانی این کار را انجام بدهند و این ملک که پارکینگ در طبقات آن ساخته میشود ارزش ندارد و با این تبصره مالک باید هلیکوپتر بخرد و با هلیبرد وارد خانهاش
شود.»
مخالفتهای دوستی موجب اعتراض حقانی شد و او خطاب به دوستی گفت: «خوشحالم که شما استاندار نشدید و گرنه همه جنگلها را نیز خشک میکردید؛ چرا هر وقت که بحث درختها پیش میآید شما گارد میگیرید.»
او با بیان اینکه تا حرف باغ میشود شما مخالفت میکنید و بحث حفظ باغات است نه آسمان آبی و زمین پاک، خطاب به دوستی که مدعی شده بود مصوبات حقانی سبب نابودی باغ شده بود، گفت« من از سالها قبل از شما ، شهردار منطقه بودم و اگر شما یک سند آوردی که من برای نابودی باغ امضاء کردهام از این دنیا استعفاء خواهم داد.»
احمد مسجدجامعی برای آرام کردن حقانی کنار او نشست و دوستی باز هم خطاب یه حقانی ادامه داد«هر جا رفتی گفتی که این شورا اینطور و آنطور است و پشت سر شورا حرفهای بدی زدی.»
در این میان، اصولگراها میخندیدند و به نظر خوشحال میرسیدند؛ چمران، گفت که «حالا همدیگر را لو ندهید.»
در این میان؛ حافظی نیز خطاب به چمران گفت: «مصوبات شما در مورد ساخت برجهای 15 طبقه، باغات را نابود کرد که چمران با عصبانیت حرف او را قطع کرد و با فریاد، گفت: «آن 15 طبقهها را فراموش کنید و مردم حرفهای پوپولیستی شما را میدانند. چه کسی مجوز ساخت
15 طبقه در باغات را داد؟ بروید ببینید مجوز بلندمرتبهسازی را چه کسی میدهد.»
حافظی نیز در پاسخ به چمران گفت: «شما باید اول بپذیرید که مصوبه برج - باغ بد بوده» که چمران گفت: «این مصوبه بد نبوده است» که حافظی گفت دلیل تخریب باغات تهران همین مصوبه برج - باغ بوده است و شما مجوز ساخت برج در باغات را دادید و یک طبقه هم تشویقی و یک طبقه هم تخلف در شهرداری سبب شد که مالکان، ساختمانهای بلند در باغات بسازند.» چمران گفت:« یک طبقه تشویقی را قبول دارم اما یک طبقه دیگر را که شما مدعی هستید با تخلف ساخته شده را دوستان خوب شما در شهرداری که تخلف کردند دادهاند نه ما.»
چمران احساساتی میشود!
اما در این میانه، چمران به نوعی احساساتی میشود و با بغض میگوید که نمیخواهد به شورا بیاید و دیگر او را نکوبند؛« من در شورا نمیآیم و دیگر مرا نکوبید چرا که دیگر اصراری بر آمدن شورا ندارم.»
در پایان جلسه مهدی چمران به سمت رحمتالله حافظی رفت و درحالی که حبیب کاشانی نیز در میان آنها قرار داشت بار دیگر بگو مگو کردند.
به این ترتیب و با نیامدن چمران به شورا، چنانچه یکی از اعضای شورا به عنوان شهردار انتخاب شود، نفر بعدی که در صف انتظار است، علیرضای دبیر است که غایب کوچک این روزها اما پرزور شورا است؛ آثار ضرب و شتم هنوز روی صورت جدیدی
هویداست.
سایر اخبار این روزنامه
اعلام شماره حساب از سوی دفتر احمدینژاد به من عاجز کمک کنید
بعد از ادعای ولایتی درباره وجود فساد در دانشگاه آزاد میرزاده ولایتی را به مناظره علنی دعوت کرد
واکنش عجیب برخی فعالان سیاسی و رسانهای اصولگرا به یک نتیجه ورزشی عقدهگشایی اصولگرایانه به باخت استقلال
ولیالله شجاعپوریان نامادری به سبک اصولگرایان
تهمت پراکنی مخالفان دولت شدت گرفت پایداری بر دروغ
نظر علوم ریاضی و سیاست درباره نامزد شکست خورده اصولگرایان کاریزمای رئیسی زیر سوال
هرچه فراکسیونها در چنته داشتند امروز رو میشود تشدید رایزنی برای انتخاب صدر بهارستان
چمران گفت به شورا نمیآید، تقیپور به سالاری اتهام زد و دوستی به حقانی روزهای دوزخی ساکنان بهشت
واکنش عجیب برخی فعالان سیاسی و رسانهای اصولگرا به یک نتیجه ورزشی عقدهگشایی اصولگرایانه به باخت استقلال