حسین علیزاده برنده جایزه موسیقی جهانی آسیا شد:

دومین جایزه موسیقی جهانی آسیا توسط مرکز موسیقی جهان در کره‌جنوبی به حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده مطرح کشورمان تعلق گرفت.
به گزارش مهر، دومین جایزه موسیقی جهانی آسیا توسط مرکز موسیقی جهان در کره‌جنوبی به حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده مطرح کشورمان تعلق گرفت.
این بنیاد که با عنوان مرکز موسیقی جهان فعالیت می‌کند هر دو سال یک بار طی مراسمی از هنرمندانی که باعث ارتباط کشورشان با دیگر نقاط جهان به ویژه کشورهای آسیایی شده‌اند، تقدیر می‌کند.
پیش از این در سال ۲۰۱۴ این جایزه به یویوما تعلق گرفت و ۴ خرداد ۹۶، مصادف با ۲۶ می‌۲۰۱۷ جایزه این بنیاد به مسوولان فرهنگی سفارت ایران در کره به نمایندگی از حسین علیزاده اعطا شد.


حسین علیزاده هم در نامه‌ای خطاب به مسوولان این بنیاد نوشت:
«به نام آنکه عشق را آفرید...
از دوران کودکی هنگامی که روح و جانم را به موسیقی می‌سپاردم، ندایی به گوشم می‌رسید که می‌گفت: می‌دانی خوشبختی چیست؟ و من با دلی روشن می‌گفتم: خوشبختی یعنی شنیدن نغمه‌هایی که از دل فرشتگان تاریخ، جاری است؛ نغمه‌هایی که طنین‌انداز عشق، صلح، دوستی، برادری و برابری‌ است. از آن دوران همیشه آرزوهای بزرگ در دلم جوانه می‌زد تا نغمه‌هایی که از دل مردمان وطن عزیزم ایران در جانم کاشته می‌شد، آن را در قلبم جای داده تا به گوش عاشقان دنیا برسانم.
بیش از 50 سال فراز‌ونشیب زیبایی طی شد تا من به این افتخار نائل شوم که نه تنها در ایران بلکه در جهان سفیر عشق و دوستی بوده و از ثمره آن، هم‌راز مردمانی با هر رنگ و هر نژاد باشم. من قدردان مردمان عزیز ایران هستم که مرا تا به امروز در دامان‌شان پروراندند تا به افتخار کسب این جایزه نائل شوم.
سپاسگزارم از : World Music Center – WMC، سپاسگزارم از ریاست محترم آقای Mr. Kang Sun-dae ، سپاسگزارم از دانشگاه هنگ یانگ Mr. Lee Hee-su و کلیه بانیان و دست‌اندرکاران این مراسم و همچنین سپاسگزارم از مسوولان محترم سفارت ایران در سئول- کره که قبول زحمت نموده به نمایندگی از طرف اینجانب این جایزه با ارزش را دریافت می‌نمایند. با درود و سپاس و با عشق
حسین علیزاده /دوم خردادماه یکهزارو سیصد و نود و شش شمسی / بیست و سوم می دو هزار و هفده میلادی»
علیزاده سال ۱۳۳۰ در منطقه سید‌نصر‌الدین بازار تهران از پدری اهل ارومیه و مادری اهل اراک متولد شد. پس از تحصیل در هنرستان موسیقی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به یادگیری و اجرای کنسرت پرداخت. او نزد هوشنگ ظریف، حبیب‌الله صالحی، محمود کریمی، علی‌اکبر شهنازی، داریوش صفوت، نورعلی برومند، سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله دوامی موسیقی آموخته است و در سال‌های آغازین دهه ۱۳۶۰ خورشیدی در دانشگاه آزاد برلین نیز تحصیل کرده است.
علیزاده در سال ۱۳۴۷ عضو ارکستر رودکی بود. دو کنسرت او در جشن هنر شیراز آغاز راه او به عنوان یکی از وزنه‌های موسیقی ایرانی بود.
او با عضویت در کانون چاووش همراه با دیگر استادان موسیقی ایران از جمله محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان آثار جاودانه‌ای در موسیقی ایران به نام مجموعه آلبوم‌های چاووش اجرا کرد و نیز با آموزش به هنرجویان موسیقی تاثیر مهمی در تربیت موسیقیدانان و نوازندگان پس از انقلاب گذاشت. علیزاده در اوایل دهه 70 ریاست هنرستان موسیقی را برعهده داشت.
وی تا سال ۱۳۸۴ با محمدرضا شجریان در قالب گروهی چهار‌نفره همراه با کیهان کلهر و همایون شجریان به برگزاری کنسرت و اجرای برنامه در کشورهای مختلف مشغول بود.
حسین علیزاده دارای دو فرزند به نام‌های صبا (نوازنده کمانچه) و نیما (نوازنده رباب و تار) است که هم‌اکنون در گروه هم‌آوایان زیر نظر علیزاده فعالیت دارند.
حسین علیزاده تا به حال سه بار برای آلبوم‌های فریاد، بی‌تو به سر نمی‌شود و به تماشای آب‌های سپید نامزد جایزه گرمی در بخش «بهترین آلبوم سنتی جهان» شده است. جوایز گرمی معتبرترین جایزه صنعت ضبط و پخش موسیقی در آمریکا محسوب می‌شوند.
حسین علیزاده چهار بار جایزه بهترین موسیقی فیلم را از جشنواره فیلم فجر برای فیلم‌های «گبه»، «زشت و زیبا»، «آواز گنجشک‌ها» و «ملکه» به‌دست آورده است.
همچنین جایزه بهترین موسیقی متن برای فیلم آسمان زرد کم عمق در جشن انجمن منتقدان سینمای ایران در سال 1392 را دریافت کرده است.
وی در هفتم آذر ۱۳۹۳، در نامه‌ای، بدون ذکر دلیل روشن، از دریافت «نشان شوالیه هنر و ادب فرانسه» اعلام انصراف کرد و نوشت که «خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی» می‌داند. علیزاده در عین حال گفته است که هدیه ملت بافرهنگ فرانسه را ارج می‌نهیم. او در نامه خود گفت: «اگر سفیر سیاسی و فرهنگی کشور فرانسه هدیه ملت بافرهنگ فرانسه را به سینه هنرمندان بزرگ ما نصب می‌کند، آن را ارج می‌نهیم و ما نیز ستایش می‌کنیم ستارگان پرافتخار تاریخ خود را.» علیزاده با این حال با لحنی انتقادآمیز اضافه کرد که «شاید اگر در دیار ما توجه و درک از هنر والای موسیقی نزد مسوولان می‌بود، یک هدیه و عنوان غیرخودی این همه انعکاس نداشت.
وقتی در فضای هنری نور کافی نباشد، چراغی کوچک خورشید می‌شود.» او در پایان‌نامه خود نوشت: «ضمن قدردانی از مسوولان کشور و سفارت فرانسه به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده تا آخر عمر به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود.» حسین علیزاده در نامه خود دلیل روشنی برای این اقدام ذکر نکرد.
بنیاد موسیقی کره‌جنوبی جایزه بهترین موسیقیدان سال خود را به حسین علیزاده اهدا کرد. این جایزه شامل پلاک ویژه و مبلغ ۱۰ هزار دلار، به سفیر ایران در سئول به نیابت از علیزاده اهدا شد.