روزنامه بهار
1396/02/28
ایرانمان را به که می‌سپاریم؟
29 اردیبهشت در همین نزدیکی است و کمتر از 24 ساعت تا روز انتخاب باقی مانده است. می‌توانیم دست روی دست بگذاریم و با خیال راحت در گوشه‌ای بنشینیم و با بهانه‌های رنگارنگ خود را از این حق حداقلی رای دادن که برایمان باقی مانده است محروم کنیم و یا به میدان بیاییم و آینده ایران را از تباهی دور کنیم.بسیاری از آنان که بیشتر از مدعیانِ امروز آسیب دیده‌اند و در محدودیت و فشار قرار گرفته‌اند اعلام کرده‌اند که برای آینده ایران به میدان خواهند آمد تا کشور بار دیگر به دورانی که از آن عبور کرده است بازنگردد، برخی اما همچنان بر تداوم روش‌های دولت‌های سابق مصرند.
واقعا امروز عدم مشارکت در این انتخابات به معنای یاری رساندن مستقیم به کدام جریان است؟ تندرو یا معتدل؟ واقعا قرار است ایران را به چه کسی بسپاریم؟
یک سوی میدان تفکری است که در همه این سال‌ها جز محدودیت و افراط در کارنامه اش نداشته است. از فشار اقتصادی و معیشتی تا فشارهای روحی و روانی ناشی از ایجاد محدودیت‌های فراوان، از بی‌کفایتی‌هایی که سبب ساز تحریم‌های گسترده‌ای شد تا افکندن سایه جنگ بر کشور. آنان یک بار دیگر با تمام قوایشان به میدان آمده‌اند تا جریان میانه رو را از میان بردارند. منشور حقوق شهروندی را انشا‌ء می‌خوانند و معتقدند حقوق زنان، اقلیت ها، اقوام و. . . را خدا داده است. معنای دیگر چنین نگاهی آن است که دیگر نیازی به برنامه ریزی برای احقاق حق این گروه‌ها نیست زیرا این حق را خدا به آن‌ها داده است.
بسیاری از کسانی که در شصتمین روز بهار به پای صندوق‌های رای می‌روند و به جریان میانه رو رای می‌دهند شاید دل خوشی هم از دولت مستقر نداشته باشند و بر این اعتقاد باشند که دولت یازدهم می‌توانست قدم‌های بلندتری را در حوزه‌های مختلف بردارد اما آن‌ها به خوبی نمی‌دانند با عدم مشارکت جدی در انتخابات آیا معیشت روزمره مردم دچار آسیب‌های جدی خواهد شد، سیاست خارجی همچون تجربه گذشته به نقطه‌ای خواهد رسید که دوست و دشمن تحریم هایی شدید علیه ملت ایران را اجرایی کنند و آزادی‌های حداقلی موجود نیز به خط پایان خود خواهد رسید؟ قرار است فرهنگ کشورمان را به چه کسانی بسپاریم؟ آنان که سخت گیری‌های نابجایشان حتی گاهی فریاد اعتراض همفکرانشان را درآورده است یا آنان که معتقد به اعتماد به اهل فرهنگند؟ و معیشت و سفره مردم را قرار است به چه کسانی بسپاریم؟ جماعتی که مدعی بودند «نفت را بر سر سفره مردم می‌آورند» اما در نهایت بدترین کارنامه چهل سال اخیر در حوزه اقتصادی را بنا بر آمار‌های خودشان به جا گذاشته‌اند و یا کسانی که توانستند ثبات و آرامش را به اقتصاد کشور بازگردانند؟ قرار است ایرانمان را به کسانی بسپاریم که عزت ملی را لگد مال کردند و کار را به جایی رساندند که مجبور بودیم نفت کشور خودمان را تنها به کسانی که خارجی‌ها می‌گفتند بفروشیم و یا افرادی که عزت را به این کشور بازگرداندند و جایگاه ایران را در بازار نفت باز پس گرفتند؟ بهداشت و درمان و داروی بیماران را قرار است به کدام مسیر هدایت کنیم؟ مسیری که نتیجه آن بحرانی دوباره باشد و یا ادامه مسیری که هزینه پرداختی از جیب مردم را به کمترین میزان ممکن کاهش داد؟ در محصولات کشاورزی انتخابمان چیست؟ واردات هفت میلیون تن گندم و یا صادرات گندم؟ در قاچاق کالا قرار است به کجا برویم؟ افزایش قاچاق از سه میلیارد دلار به 25میلیارد دلار و یا کاهش آن از 25 میلیارد دلار به 12 میلیارد دلار؟ در فرهنگ قرار است کدام مسیر را انتخاب کنیم؟ مسیری که انتهای آن بسته شدن خانه سینما و ایجاد محدودیت برای اهل فرهنگ است و یا ایجاد فضایی باز و اعتماد آفرین؟ قرار است به تحریم‌ها و بازگشت سایه جنگ آری بگوییم و یا تلاش و برنامه ریزی برای استفاده از ظرفیت‌های برجام و رفع تحریم‌های غیر هسته‌ای؟ انتخابمان کدام است؟ ایرانی پرتنش و یا ایرانی مبتنی بر گفتگو و مدارا؟
