اعتدال سازنده یا تندروی نافرجام

گروه سیاسی- تندروی‌های دولت نهم و دهم در سال‌های بین 84 تا 92 علت روی کارآمدن دولت روحانی بود. روحانی با مشی اعتدال‌گرایانه و با سیاست‌های به دور از جنجال‌های سیاسی مرسوم اصولگرایان پا در کارزار انتخاباتی گذاشت. روحانی از میان گروه‌های معتدل و میانه‌روی ایران سر بر آورده بود تا گرد و خاک هیاهوی دولت گذشته را از چهره زخم‌خورده مردم پاک کند. بنابراین با تحقق وعده‌هایی در سال 92 پا به میدان رقابت گذاشت که اجرای آنها در هشت سال پیش از آن مغفول مانده بود. عملکرد روحانی طی چهار ساله گذشته در حوزه‌های سیاست خارجی و اقتصادی نشان داد که او تمام توان خود را برای تحقق وعده‌هایش به کار بسته است هرچند دولت او در این راه تنها بود چرا که دو قوه قضاییه و مقننه برای اجرای برنامه‌هایش با او همکاری نکردند. اما روحانی برای تکمیل اقدامات خود نیازمند چهار سال دیگر است و این یکی از دلایل انتخاب جریان‌های اعتدال گرا و اصلاح‌طلب برای حمایت اوست.
تعامل کلید دیپلماسی دولت روحانی
روحانی با به کارگیری سیاست‌های تعامل گرایانه به جای سیاست‌های خصمانه نسبت به جهان توانست دوباره احترام به ایران و ایرانیان را که در هشت سال دولت نهم و دهم از چهره بین‌المللی کشورمان رخت بربسته بود، دوباره بازگرداند. بهبود وضعیت سیاست خارجی یکی از مهم‌ترین وعده‌های روحانی در انتخابات سال 92 بود که آن را تحقق بخشید. شاهد مثال آن حضور مهم‌ترین چهره‌های سیاسی عرصه بین‌المللی در ایران است. هرچند این تعامل از سوی گروه‌های مخالف دولت تهدیدی علیه امنیت ملی ایران است. رقبای روحانی با آنکه در شعارهای خود بر ارتباط با کشورهای جهان تاکید می‌کنند اما همان شعارهای دولت نهم و دهم را در عرصه سیاست خارجی می‌دهند، شعارهایی که ایران را در عرصه بین‌المللی منزوی و گوشه‌گیر می‌کند.
آرامش اقتصادی در دولت یازدهم


کاهش میزان تورم و رشد اقتصادی را باید مهم‌ترین دستاورد روحانی دانست. اگرچه رقبای دولت با بداخلاقی سیاسی این مساله را انکار می‌کنند اما واقعیت آن است که دولتمردان روحانی توانستند تورم را از ۳۵‌درصد به هشت درصد کاهش و رشد اقتصادی را از منفی ۶/۸ به مثبت پنج ارتقا دهند و ثبات و آرامش اقتصادی را در جامعه برقرار کنند. به همین دلیل بود که 163 اقتصاددان با نوشتن نامه‌ای حمایت خود را از روحانی اعلام کردند. این اقتصاددان‌ها در نامه خود به این نکته اشاره کردند که دولت یازدهم ویرانه‌ای اقتصادی با نهادهای سیاستگذاری و کارشناسی فروپاشیده، انبوه تعهدات و بدهی‌ها، خزانه‌ای خالی، تورمی بالا، تحریم‌هایی سنگین و رکودی کمرشکن را تحویل گرفت و بعد از چهار سال رشد و شکوفایی را در اقتصاد رقم زدند. از این رو است که روحانی برای بهبود وضعیت خود نیاز به استمرار دولت تا چهار ساله آینده دارد تا بتواند دستاوردهای خود را در عرصه اقتصادی تکمیل کند.
تحول فرهنگی کشور
فضای باز سیاسی و آزادی بیان دستاورد مهم دولت روحانی بود. براساس آمار معاونت مطبوعات در دولت یازدهم برای ۶٣٠٠ رسانه مجوز صادر شده است که از این تعداد یک درصد مربوط به روزنامه‌ها، هشت درصد هفته‌نامه‌ها، هفت درصد دوهفته‌نامه‌ها و باقی متعلق به رسانه‌های برخط، ماهنامه‌ها و فصلنامه‌هاست. دو هزار عنوان از مجوزهای صادر شده در دولت یازدهم مربوط به پایگاه‌های خبری است. این ارقام نشان می‌دهد که دولت روحانی تا چه اندازه بر نقش رسانه‌ها برای اطلاع‌رسانی اهمیت قائل است. اما این فضای باز نه تنها برای مطبوعات که در کل حوزه فرهنگی ایران جریان داشت. ناشران، مترجمان و مولفان کشور برای دریافت و انتشار کتاب با مشکلات کمتری مواجه شدند. تئاتر، سینما و موسیقی و دیگر عرصه‌ها نیز کمتر شاهد دخالت دولتمردان برای سانسور بودند. از همین رو است که جامعه هنری و فرهنگی ایران با قاطعیت رای خود را برای روحانی نگاه داشته است. شوخی نیست که شش هزار نفر از هنرمندان و فعالان عرصه فرهنگ و هنر حمایت رسمی خود را از روحانی اعلام کردند.
همراهی مجلس با دولت
دستاوردهای اقتصادی و سیاسی دولت روحانی در همان سه سال‌ نخست ریاست جمهوری مردم را قانع کرد تا در انتخابات دهم مجلس شورای اسلامی در سال 94، آرایش مجلس دهم را تغییر دهند و نیروهای تندرو خانه ملت را در پشت درهای مجلس نگه دارند و به جای آن با اکثریت آرا به لیستی رای دهند که بتواند وحدت بیشتری میان قوه مقننه و قوه‌مجریه ایجاد کنند.
نتیجه این وحدت حضور نیرو‌‌های اصلاح‌طلب و طرفدار دولت بود تا بتوانند با قدرت بیشتری برنامه‌های خود را در کشور اجرا کنند. علاوه بر آن حمایت 160 نماینده مجلس شورای اسلامی از رییس‌جمهور نتیجه حضور مردم در پای صندوق‌های رای است.
نزدیکان رییسی همان نزدیکان احمدی‌نژاد هستند
بر کسی پوشیده نیست که رقبای دولت همچون گذشته قشر ضعیف و کم‌درآمد جامعه را هدف تبلیغات انتخاباتی خود قرار داده‌اند چرا‌که وعده‌های اقتصادی دور از واقعیت آنها برای قشر ضعیف جامعه جذاب‌تر و وسوسه‌کننده‌تر است.
این روزها رقیب اصلی روحانی، ابراهیم رییسی است که بیشتر نزدیکانش در ستاد انتخاباتی او از اعضای کابینه احمدی‌نژاد هستند؛ فردی که اقتصاد، سیاست، فرهنگ و... ایران را در هشت سال ریاست‌جمهوری خود به تباهی کشاند.
حالا بر عهده مردم ایران است که میان نگاه اعتدال‌گرایی روحانی و نگاه افراط‌گرایی رقبای او یکی را انتخاب کنند.
مردم می‌توانند نگاهی را انتخاب کنند که عزت و سربلندی را برای ایران به همراه دارد یا نگاهی را برگزیند که تحریم را فرصتی برای سربلندی مردم ایران می‌داند. ‌