چرا مشاوران اقتصادی دولت سکوت کرده‌اند

غلامرضا کیامهر - در هفته‌هایی که از مبارزات دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری می‌گذرد، از آن همه مشاوران اقتصادی و اقتصاددان‌هایی که در رسانه‌هایی خاص به ارائه رهنمودها و مشاوره‌های اقتصادی نئولیبرالی به دولت می‌پرداختند و بی‌اعتنا به مسایل ساختاری تنها راه‌حل مشکلات اقتصادی کشور را در کاهش مداوم ارزش پول ملی در برابر دلار خلاصه می‌کردند، کمترین حرف و سخنی در دفاع از برنامه‌های اقتصادی دولت یازدهم نشنیدیم و نخواندیم. بحث دفاع از یا مخالفت با برنامه‌های اقتصادی دولت یازدهم و اینکه آیا در چهار سال گذشته این دولت دستاوردی در حوزه‌های خرد و کلان اقتصادی داشته یا نداشته در میان نیست بحث بر سر سکوت معناداری است که در این بزنگاه حساس مشاوران اقتصادی دولت و اقتصاددان‌های همفکر آنها در برخی رسانه‌ها در این‌باره پیشه کرده‌اند و روحانی و معاون اول او را در دفاع از برنامه‌های اقتصادی آن دولت در برابر رقبای انتخاباتی تنها گذاشته‌اند.
این اصلا رسم درستی نیست که عده‌ای در مقام مشاور و نظریه‌پرداز اقتصادی دولت تنها همراه و همکار دوران پس از پیروزی باشند و با پوشیدن لباس عافیت حاضر نباشند در ازای آن همه مزایایی که طی چهار سال استقرار دولت یازدهم خود و دستیاران‌شان از آن برخوردار بوده‌اند، کمترین هزینه‌ای بپردازند و به مردم نگویند نیک و بد برنامه‌هایی که دولت روحانی طی این مدت در حوزه اقتصاد انجام داده، حاصل مشاوره‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و رهنمودهایی است که آنها به مدیران اجرایی دولت یازدهم ارائه داده‌اند و مسوولیت آن را هم می‌پذیرند. وقتی مخالفان دولت و رقبای انتخاباتی در مناظره‌های تلویزیونی و در اجتماعات انتخاباتی مدعی می‌شوند که تنها دستاورد اقتصادی دولت یازدهم کاهش نرخ تورم بوده اما در زمینه حل مشکل رکود اقتصادی و کاهش مشکلات معیشتی مردم موفقیتی نداشته است، چرا آن همه مشاور و نظریه‌پرداز اقتصادی دولت پا به صحنه نمی‌گذارند و با استناد به اصول و مبانی علم اقتصاد و واقعیت‌های جاری در بستر جامعه و نیز با تبیین و تشریح راه‌بندان‌های پنهان و آشکاری که در ارتباط با مسایل اقتصادی پیش‌روی دولت یعنی قوه مجریه قرار دارد، توضیحاتی قانع‌کننده به مردم نمی‌دهند و اعتراف نمی‌کنند که ما تحت تاثیر تفکرات اقتصادی نئولیبرالی خود که هیچ‌گونه همخوانی با ماهیت و ساختار اقتصادی ایران ندارد، عمده عوامل پیش‌برنده و توسعه‌دهنده اقتصاد کشور را در سبد کاهش ارزش پول ملی در برابر دلار قرار دادیم و عمدا یا سهوا برای سایر عوامل که کوچک‌سازی ساختار تشکیلات دولت، کاهش هزینه‌های دیوانسالاری و حل معضل کسری بودجه‌های سالانه هنگفت دولت بهای لازم را قائل نشدیم؟ چرا با رسانه‌ها مصاحبه نمی‌کنند و نمی‌گویند که شعارها و وعده‌های رقبای انتخاباتی روحانی و معاون اول او در ارتباط با چند برابر کردن یارانه‌های نقدی یا ایجاد میلیون‌ها شغل جدید در یک بازه زمانی کوتاه از عهده هیچ دولتی ساخته نیست و چرا برای اثبات نظرات خود تاثیرات مخرب چند برابر شدن یارانه‌های نقدی در اقتصاد کشور را با زبان اعداد و ارقام برای مردم توضیح نمی‌دهند و با زبان علم اقتصاد به مردم نمی‌گویند که تا شرایط مساعد برای سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی در فضای کسب‌وکار کشور ایجاد نشود و تا زمانی که تمام تصدی‌گری‌ها و فعالیت‌های اقتصادی موجود در کشور در حیطه نظارت و فرماندهی قوه مجریه و روی ریل واحد برنامه‌های راهبردی اقتصادی آن قرار نگیرد، امکان تولید اشتغال‌های چند میلیونی در کشور به وجود نخواهد آمد؟ وقتی یکی از رقبای انتخاباتی و منتقدان سرسخت دولت یازدهم این دولت را به ناتوانی در بهره‌برداری از میوه‌های درخت برجام متهم می‌کند و به مردم وعده می‌دهد در صورت پیروزی در انتخابات و تشکیل دولت به گفته خودش چک برجام را نقد خواهد کرد، اگر مشاوران و نظریه‌پردازان و بهره‌مند شدن از خوان نعمات دولت یازدهم گفته‌های آن رقیب انتخاباتی و کاندیدای ریاست‌جمهوری را قبول ندارند، چرا شجاعانه پا پیش نمی‌گذارند و دلایل عدم توفیق دولت یازدهم در بهره‌برداری کامل از مواهب برجام و نقد کردن چک برجام برای مردمی که اقتصاددان نیستند ولی درد اقتصاد را احساس می‌کنند را برای مردم بازگو نمی‌کنند یا برعکس.اگر بر این باورند که مدیران اجرایی دولت یازدهم به دلیل بی‌توجهی به رهنمودها و مشاوره‌های آنها موفق به نقد کردن چک برجام نشده‌اند لباس عافیت از تن درآورند و همه حقایق را با مردم در میان گذارند. چرا این آقایان مسوولیت تمام توضیح دادن‌ها درباره دستاوردها یا ناکامی‌های اقتصادی دولت یازدهم را به شخص روحانی و معاون اول او واگذار کرده و خود در گوشه‌ای به نظاره‌گر بی‌تفاوت و این جر و بحث‌ها و کارزارهای انتخاباتی تبدیل شده‌اند. این همه سکوت و خاموشی را به چیزی جز عافیت‌طلبی نمی‌توان تعبیر کرد. مشاوران و نظریه‌پردازان اقتصادی همکار و همراه دولت یازدهم که در این روزها به جای حضور فعال در صحنه و ایفای نقش تاثیرگذار در رفع شبهه‌ها و سوءبرداشت‌ها سکوت اختیار کرده‌اند، به‌طور منطقی نباید و نمی‌توانند در دولت آینده از هر جناحی که باشد، نقش و جایگاهی داشته باشند. حداقل این انتظاری است که مردم از دولت دوازدهم در دوری جستن از چنین مشاوران و یاران و رفیقان نیمه‌راه و عافیت‌طلب دارند.
Kiamehr_gh@yahoo.com