روزنامه ایران ورزشی
1396/02/26
دو روی سکه انتخاب نکونام
آرمن ساروخانیان
خبر غیرمنتظره بود؛ جواد نکونام جدی‌ترین گزینه مربیگری تراکتورسازی است. پیش از این هیچ خبری از مذاکره طرفین شنیده نشده بود، ولی با توجه به رابطه خوب مدیریت باشگاه و نکونام از زمان همکاری در پاس تهران، توافق سریع آنها اصلا عجیب نیست. بحث ورود نکونام به چرخه مربیان لیگ برتر دیروز واکنش‌های متفاوتی داشت و ما تلاش کردیم جنبه‌های مختلف این انتخاب احتمالی را بررسی کنیم.
1-برای مخالفان این تصمیم نکونام انتخاب مناسبی برای تراکتورسازی نیست، چرا که سابقه مربیگری‌اش به دوره کوتاه دستیاری کی‌روش در تیم ملی خلاصه میشود. با این حال نباید فراموش کرد که نکونام یک بازیکن معمولی در فوتبال ایران نبوده. او رکورددار بازی در تیم ملی است و سابقه شش فصل حضور در لالیگا و همچنین لیگ‌های امارات و قطر را دارد. او به لطف بازی در بالاترین سطح و کار کردن با چند مربی مطرح تجربه بی‌مانندی برای موفق شدن در حرفه جدیدش دارد. او می‌تواند ناآشنایی با فضای مربیگری را با انتخاب کادر فنی مناسب تا حدودی جبران کند. با این حال انتخاب نکونام یک ریسک است که مدیریت باشگاه تراکتورسازی تصمیم گرفته آن را بپذیرد و مثل هر تصمیم پرخطر دیگری می‌تواند به نتیجه دلخواه منتهی نشود.
2-انتظار هواداران تراکتورسازی در فصول اخیر فقط قهرمانی بوده، ولی با توجه به محرومیت از نقل و انتقالات تابستانی و کمبود بازیکن نمی‌توان این تیم را در میان مدعیان اصلی قهرمانی لیگ هفدهم قرار داد. انتظارات پایین‌تر از تراکتور برای نکونام کم‌تجربه یک امتیاز محسوب میشود. اگر قرار بود تراکتور با تیمی پرستاره وارد لیگ شود، نکونام از هفته اول محکوم برای نتیجه‌گیری تحت فشار بود، ولی با یک تیم جوانتر فرصت بیشتری برای پیاده کردن برنامه‌هایش دارد و می‌تواند در یک دوره دو سه ساله (اگر شرایط مهیا باشد) به نقطه اوج دلخواهش برسد.
3-در دوره‌ای که رویکرد فوتبال جهان استفاده از مربیان جوان است، ورود نکونام به چرخه مربیگری اتفاق مثبتی محسوب میشود. در شرایطی که تعدادی از ملی‌پوشان سابق با وجود ابراز علاقه به مربیگری هنوز برای شروع تردید دارند، شجاعت نکونام برای قبول این ماموریت سخت ستودنی است. برای شروع کار همیشه نمی‌توان منتظر بهترین فرصت نشست و کسانی که توانسته‌اند به مدارج بالای مربیگری برسند، از کوچکترین فرصت‌ها برای نشان دادن توانایی‌شان استفاده کرده‌اند، حتی به قیمت ریسک و احتمال ناکامی.
4-ویژگی مربیان جوانی که این روزها در لیگ‌های مختلف به موفقیت رسیده‌اند، نوآوری و استفاده از ابزار و روش‌های مدرنی است که کوچینگ را به یک علم تبدیل کرده. لازمه موفق شدن در این فضا سختکوشی و آنالیز جزیی‌ترین اطلاعاتی است که به بهبود کیفیت تیم و خلع سلاح حریف کمک می‌کند. باید دید نکونام می‌خواهد از کدام دسته از مربیان باشد؛ آنها که زمان زیادی از شبانه‌روز را وقف فوتبال می‌کنند یا گروهی که با تکیه بر شهرت زمان بازیگری می‌خواهند در صحنه باشند. گروه اول موفق شده‌اند روی نیمکت‌ها ستاره شوند و گروه دوم راهی جز فراموشی نداشته‌اند. انتخاب با جواد است. او پتانسیل این را دارد که یکی از مربیان خوب فوتبال ایران باشد.
