برخیز که امید طلوعیده به آفاق - بر منتظران مهدی (عج) و نور بصر آمد

ترجمه: جواد نوائیان رودسری - ولادت حضرت صاحب‌الامر(عج) در نیمه شعبان سال 255 (هـ.ق) و ورود آن حضرت به دوران غیبت تا امروز، دستمایه شبهه‌افکنی‌های بسیاری بوده است؛ شبهه‌هایی که عموماً از سوی مخالفان راه حق مطرح شده و می‌شود. در این بین، رسالت علمای شیعه، پاسخگویی مناسب و به موقع به این شبهه‌هاست. در خجسته سالروز ولادت باسعادت منجی عالم بشریت، مهدی موعود(عج) و مصادف شدن سالروز شهادت مظلومانه آیت‌ا... سیدمحمد باقر صدر با این ایام، فرازی از کتاب ارزشمند و البته کمتر شناخته شده «بحث حول المهدی(عج)» را که نوشته آن شهید سعید است، به شما دوستداران اهل‌بیت(ع) تقدیم می‌کنیم. این کتاب مختصر، با موضوع پاسخگویی به برخی شبهات در مورد غیبت امام زمان(عج) به رشته تحریر درآمده است.
چگونه بپذیریم که مهدی(عج) زنده و حاضر است؟
برخی می‌گویند: بیایید فرض کنیم که وجود امام منتظر، ممکن است و این فرض را با تمام شرایط عمر طولانی، امامت در خردسالی و غیبت مطلق باور داشته باشیم؛ اما فرض این امکان به حدی نیست که عینیت یافتن چنین شخصی را در دنیای واقعی برای ما اثبات کند. پس چگونه می‌توانیم به وجود خارجی و عینی امام زمان(عج) ایمان بیاوریم؟ آیا وجود چند روایت در کتاب‌های حدیثی، از رسول‌خدا(ص)، کافی است که ما را به این مسئله معتقد کند؟ اصلاً چگونه می‌شود ثابت کرد که مهدی(عج)، واقعاً در تاریخ وجود دارد؟ در جواب می‌گوییم: این اصل که امام زمان(عج)  منجی عالم بشریت است، به صورت عام در روایات نبوی و به شکل خاص در احادیث ائمه اهل بیت(ع) وجود دارد و در این زمینه شکی باقی نمی‌گذارد. فقط برادران اهل‌سنت، 400 روایت در این زمینه نقل کرده‌اند که در کنار روایات شیعه، به حدود شش هزار روایت بالغ می‌شود؛ درباره بسیاری از مسائل بدیهی اسلام که همه مسلمانان به آن اعتقاد دارند، این قدر روایت و حدیث منقول نداریم.
در مورد تجسم این اندیشه هم، دلایل کافی موجود است که می‌توان آن ها را در دو دسته نقلی و علمی ارائه کرد. دلیل نقلی ما صدها روایت از پیامبراکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است که به ما می‌گوید مهدی(عج) واجد این خصوصیات است: از اهل‌بیت(ع) است؛ از فرزندان فاطمه زهرا(س) است؛ از نسل امام حسین(ع) و نُهُمین نسل آن حضرت است. همین‌طور روایاتی وجود دارد که می‌گوید جانشینان پیامبر(ص)، 12 نفر هستند و مهدی موعود(عج) را در دوازدهمین جانشین، مشخص و منحصر می‌کند. بعضی از علمای حدیث، تعداد این روایات را تا 270 مورد می‌دانند که در کتاب‌های معتبر شیعه و اهل‌سنت وجود دارد. مسئله ویژه و قرینه مهمی که می‌تواند در اثبات نقلی این مسئله به ما کمک کند، این است که بخاری، از علمای حدیث اهل‌سنت و روایت‌کنندگان این حدیث، از معاصران امام نهم، دهم و یازدهم بوده‌است و این می‌رساند که نقل این حدیث، انعکاس یک پدیده خارجی نبوده‌است. دلیل علمی ما، مبتنی بر تجربه‌است؛ یک تجربه 70 ساله که در دوران غیبت صغری اتفاق افتاد .... در این مدت چهار تن از پاک‌ترین و باتقواترین مؤمنان، نیابت و جانشینی آن حضرت را برعهده داشتند ... و هر یک وفات می‌کرد، دیگری به دستور امام زمان(عج) جانشین او می‌شد. نایب با شیعیان ارتباط داشت و پرسش‌های آنان را به امام(عج) می‌رساند و پاسخ شفاهی یا کتبی را به سوال‌کنندگان ابلاغ می‌کرد و مردم با شنیدن جواب، آرامش می‌یافتند. آن ها می‌دیدند که در این مدت 70 سال، همه پیام‌ها و پاسخ‌های امام(عج) با یک بیان و یک اسلوب واحد نوشته یا گفته می‌شود و به دستشان می‌رسد ... اگر وجود آن حضرت واقعیت نداشت، آیا ممکن بود یک دروغ، 70 سال دوام بیاورد و این چهار نفر به گونه‌ای نقششان را بازی کنند که کسی متوجه نشود؟! منطق حکم می‌کند که یک دروغ نمی‌تواند چنین دوام پیدا کند ... به این ترتیب، در می‌یابیم که غیبت صغری، به عنوان یک آزمون علمی، می‌تواند دلیل بر واقعیت خارجی یک موضوع داشته‌باشد و آن موضوع، وجود، زندگی و سپس غیبت حضرت مهدی(عج) است.
منبع:


بحث حول المهدی(عج)؛ دارالتعارف للمطبوعات؛ بیروت: 1410 (صص 51-47 با تلخیص)