بیمارستان‌های ایران چند ساله ساخته می‌شوند؟

چینی‌ها ۱۰ روزه بیمارستانی ۱۰۰۰ تخت‌خوابی را برای بستری و نگهداری از بیماران مبتلا به کرونا ویروس جدید ساختند. البته این اولین بار نیست که چین در یک بازه زمانی کوتاه اقدام به ساخت بیمارستان می‌کند و در سال ۲۰۰۳ و در بحبوحه شیوع بیماری سارس نیز یک بیمارستان ۱۰۰۰ تختخوابی در مدت شش روز و هفت شب در پکن ساخته شد. با شنیدن این خبر بود که این سوال در ذهن بسیاری شکل گرفت که در کشور ما چقدر امکان ساخت فوری بیمارستان‌های بزرگ در مواقع بحران وجود دارد و آیا چنین پتانسیلی در ایران داریم؟با وجود همه برنامه‌ریزی‌ها برای ساخت پروژه‌های بهداشتی و درمانی در کشور، اما در عمل می‌بینیم که ساخت‌و ساز مراکز بهداشتی و درمانی، به‌ویژه بیمارستان‌ها در کشورمان بسیار زمان‌بر است و سال‌هاست که پروژه‌های بر زمین مانده‌ای در این حوزه
وجود دارد.
پیگیری‌های ایسنا از وزارت بهداشت حاکی از آن است که پروژه‌های نیمه تمام زیادی هستند که حتی برخی از آنها قدمت چندین ساله دارند و هنوز به دلایلی از جمله کمبود منابع مالی، به سرانجام نرسیده‌اند؛ از جمله این پروژه‌های بیمارستانی می‌توان به بیمارستان ولیعصر(عج) بهبهان اشاره کرد که کلنگ‌زنی آن به سال ۱۳۶۴ بازمی‌گردد و البته گفته می‌شود دو بلوک از این پروژه‌ بیمارستانی بالاخره به مرحله نهایی و بهره‌برداری نزدیک شده است. همچنین یکی دیگر از این پروژه‌های بیمارستانی در قلب پایتخت حدود هفت سال است که نیمه تمام مانده است و اخیرا وزیر بهداشت در بازدید از این پروژه بر لزوم تسریع ساخت و ساز آن
تاکید کرد.
شاید در ایران جدی‌ترین تجربه ساخت بیمارستان‌های فوری برای امدادرسانی در بحران به زمان جنگ هشت ساله عراق علیه کشورمان و طی دفاع مقدس برمی‌گردد؛ به طوری که طی جنگ برای امدادرسانی به مجروحان بیمارستان‌هایی ایجاد شد که از مجروحان مراقبت و آنها را درمان می‌کردند. حتی در این بیمارستان‌ها و زیر گلوله‌باران دشمن، جراحی‌های سنگین نیز انجام می‌شد. به گفته بسیاری از پزشکانی که در جنگ تحمیلی حضور داشتند، گاهی بیمارستانی زیر خاکریز و در یک منطقه جنگی، با چند صد تخت و در شرایط جنگی خدمت ارائه می‌کرد، اما متاسفانه این بیمارستان‌ها به شکل مناسبی نگهداری نشدند یا از سوی دشمنان بمباران شده و قسمت قابل توجهی از آنها تخریب شد. هرچند که برخی از این بیمارستان‌ها طی سال‌های اخیر بازسازی شده‌اند، اما شاید اگر این تجربیات مستند می‌شد، می‌توانست در سوانح طبیعی مانند سیل، زلزله و... و حتی برای مقابله با بیماری‌های واگیر نوپدید و بازپدید به داد ایرانیان و بیماران نیازمند برسد. به نظر می‌رسد در دنیایی که هر چند سال یکبار یک ویروس ناشناخته جدید سربرمی‌آورد و در کشوری مانند ایران که حادثه‌خیز بوده و در هر فصل با بلایای طبیعی چون سیل، زلزله و... مواجه می‌شویم که زیرساختی هم برای مقابله با آن‌ها فراهم نیست، وزارت بهداشتی‌ها باید فکری اساسی کنند تا همانطور که در قالب شبکه بهداشت توانستیم به خوبی اپیدمی‌ها را کنترل کنیم، در حوزه درمان و بیمارستان‌سازی هم به نقطه‌ای برسیم که در صورت بروز این حوادث ناگهانی با مسائلی چون کمبود تخت و فضا برای بیماران مواجه نشویم.البته در سال ۱۳۹۳ و با آغاز طرح تحول نظام سلامت، اقداماتی در راستای افزایش تخت‌های بیمارستانی انجام شد؛ به‌طوری که به گفته دکتر ایرج حریرچی- معاون کل وزارت بهداشت در انتهای سال ۱۳۹۷ مجموعا ۱۴۰هزار و ۸۵۹ تخت فعال در کشور وجود داشت که شاخص تخت بیمارستانی را در کشور به ۱.۷تخت به ازای هر ۱۰۰۰ نفر رساند. از این تعداد تخت‌ ۶۹ درصدش یعنی ۹۷هزار و ۲۰۵تخت در دانشگاه‌های علوم پزشکی قرار دارد، ۱۲.۷۳درصد یعنی ۱۷ هزار و ۹۲۵تخت در بخش خصوصی، ۸.۲۱ درصد یعنی ۱۱هزار و ۵۷۰تخت در سازمان تامین اجتماعی، ۴.۲۴درصد یعنی پنج هزار و ۹۷۰تخت در نیروهای مسلح، ۳.۲۴ درصد یا چهار هزار و ۵۶۴تخت در حوزه خیریه‌ها قرار دارند. سایر سازمان‌ها هم مجموعا سه هزار و ۶۲۵ تخت یا ۲.۵۷درصد تخت‌ها را در اختیار دارند. همچنین معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت گفته است: تا پایان سال، ۶۰ پروژه بیمارستانی با ۶هزار و ۹۶۲تخت بیمارستانی در قالب توسعه و احداث به بهره‌برداری می‌رسانیم. همچنین ۶۲پروژه بیمارستانی با ظرفیت ۷هزار و ۶۲۴تخت تا سال۹۹ تکمیل خواهند شد و درعین حال از امروز تا پایان سال ۹۹، ۱۲۲پروژه با ۱۴هزار و ۷۰۰ تخت به بهره‌برداری خواهیم رساند.حال باید دید که اولا اعتبار لازم برای اتمام و بهره‌برداری از این پروژه‌ها برای وزارت بهداشت تامین خواهد شد و دوما این پروژه‌ها در موعد اعلام شده به بهره‌برداری می‌رسند و سوما بعداز افتتاح، این پروژه‌ها چقدر می‌توانند به مراقبت و درمان ایرانیان در زمان بحران، کمک کنند.