ژوبین صفاری بنشانیم «انصاف»

طی روزهای گذشته، مهدی نصیری مدیرمسئول سابق کیهان در توئیتی همزمان با بیست‏و‏پنجمین سالروز درگذشت مهندس مهدی بازرگان، نخست‌وزیر دولت موقت انقلاب اسلامی نوشت: «احساس می‌کنم در تمام این سال‌ها در نقد نظری و معرفتی او جانب انصاف را رعایت نکرده‌ایم.» نصیری که زمانی منتقد سرسخت وی بود، اما حالا و در دورانی که احتمالاً از هیجان جوانی فاصله گرفته است؛ لب به اعتراف بر بی‌انصافی‏اش در گذشته گشود. در همین حال یوسفعلی میرشکاک، که در طول چهار دهه اخیر در زمینه‌های گوناگونی از سرودن شعر و نگارش نقدهای ادبی تا نوشته‌های طنز و مقالات سیاسی و مذهبی و عرفانی فعال بوده ‌است؛ در برنامه تلویزیون در خصوص حمله‌هایی که به برخی از روشنفکران می‌کرد گفته بود که این مقالات برای دوران جوانی او بوده است. این دو اظهارنظر در کنار هم یک وجه مشترک دارد و آن هم هیجان‏زدگی دوران جوانی است که حال با ته‏نشین شدن آن وجهی از نگاه منطقی به خود گرفته است. نگاهی که حالا در برابر تندروی‏های دوران شباب به مقابله برخاسته است.
از زوایه دیگر، اما باید گفت که در فضای هیجان‌زده کنونی، بسیاری هنوز در کنش‌ها و واکنش‌های تند خود اصرار دارند هرچند که سال‌های عمر انگار هنوز جانب انصاف را بر افکار آنان به ارمغان نیاورده است،‏ تندروی‌هایی که عموماً در فضای سیاسی کشور و در هر جریان فکری نیز قابل مشاهده است. چه این جریان فکری در گفتمان نظام تعریف شود و چه در آن سوی ماجرا رخت دگرگونی بر تن داشته باشد؛ همه در دایره‌ای از هیجان‏زدگی رفتاری گرفتار شده‏اند. آنجا که حتی مبانی صلح‏طلبی با هزار توجیه تئوری و غیرتئوری و منطقی، زیر سوال می‏رود و عجالتاً هدف‏شان انگار هر وسیله‏ای را توجیه می‌کند.
ناگفته پیداست که در این فضای پرهیاهو، صدای تندروی‌های ناشی از هیجان و گاه بدون انصاف از زبان افرادی در حاشیه امن نیز بیش از هر زمان دیگر شنیده می‌شود و این البته چیزی جز رودروی هم قرارگرفتن جامعه و به محاق رفتن تسامح و پذیرش عقاید دیگری به ارمغان نیاورده است.
شاید نمونه عینی این عصیان‌زدگی خام را بتوان را در شبکه های اجتماعی به وضوح دید آنجا که ناسزا جای بیان عقاید را می‌گیرد و آنجا که یک کتاب علمی به جای پاسخ علمی و استدلالی، آتش می‌گیرد. در این شرایط است که منطق و استدلال به محاق می‌رود و از قضا روشنفکران جامعه یا جامه سکوت بر تن می‌کنند و یا برخی با نمایش روشنفکری بر آتش این هیجان‏زدگی می‌دمند.


تاریخ معاصر سیاسی کشور اما برای همه مردم یک درس بزرگ دارد. آنجا که چهره‏های معتدل و عاقل، با انواع تهمت‌ها و تندروی‌ها به حاشیه رانده شدند و گاه هیجان عمومی به واسطه سکوت عاقلان، پشت سر آن قرار گرفت و خسارت‌های فراوان و بلندمدتی بر پیکر سپهر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی وارد آمد.
درنهایت اما در این شرایط که استعداد اوج گرفتن هیجان‌زدگی زیاد است، ای کاش همه همچون نصیری و میرشکاک در هر سنی که هستند از شور و هیجان جوانی‌شان فاصله گرفته و راه انصافِ استدلالی و منطقی را پیش بگیرند. چنان‏که دود آتش تندروی همواره به چشم مردم رفته است.
سایر اخبار این روزنامه
جدال توئیتری ظریف و ترامپ تصمیم‌هایت را بر مبنای واقعیت پایه‌گذاری کن ژوبین صفاری بنشانیم «انصاف» مسئولیت زهرایی در جامعه اسلامی «ابتکار» تبعات اقصادی ویروس جدید چین را بر اقتصاد ایران بررسی کرد اقتصاد زیر تیغ کرونا؟ «ابتکار» دلایل و پیامدهای توافق نهایی بریگزیت را بررسی می‌کند فصل جدید مناسبات لندن با اتحادیه اروپا با واگذاری اراضی در محدوده طولانی‌ترین غار نمکی جهان به مرکز پرورش میگو قشم از یونسکو اخراج می‌شود! مدیرکل هنرهای نمایشی درحاشیه نشست خبری سی و هشتمین دوره جشنواره تئاتر فجر در پاسخ به «ابتکار»: تورم فعلی در طول 100 سال اخیر در اقتصاد ایران بی‌سابقه است عصر سیاه تورمی سپاه پاسداران علیه سخنان حسن عباسی: برداشت شخصی و خلاف واقع بود مدعیان خالی از معنی پاسخ روحانی به اقدام رئیس قوه قضائیه در صدور بخشنامه در حوزه فضای مجازی این امور مرتبط به شورای عالی فضای مجازی است سخنگوی ستاد انتخابات کشور: نظارت مستمری بر تبلیغات زودرس انتخاباتی وجود دارد معاون وزیر کشور: مسیٔولان برای افزایش رضایتمندی و رفاه مردم تلاش کنند نقد منتقدان نظام مسئولیت زهرایی در جامعه اسلامی