اجازه دهید لطفا!

این روزها فراتر از آنکه دقیقا چه کسی در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی مقصر است کاسه‌های داغ‌تر از آشی هستند که جلوتر از مقامات و پیش‌روتر از آنان، چشم در چشم مردم می‌کنند و اصطلاحا ماله می‌کشند و بعضا شکوه دارند که چرا مردم عزادارند و یا انتقاد دارند. هیهات.
طی چند روز گذشته برخی هنرمندان کشورمان در جمع‌بندی‌های خودشان به این نتیجه رسیدند که یا نمایش و کنسرت و یا حضور خود در فستیوال‌های مختلف از جمله جشنواره فجر را ملغی نمایند تا بتوانند قدری با جامعه ابراز همدردی کنند و از التهاب جامعه بکاهند. در مقابل، برخی هنرمندان هم در جمع‌بندی خود به این نتیجه رسیدند که حضور و ظهور لازم است و هنر ولو برای یک ساعت نباید خاموش شود. کما اینکه دیروز کیهان کلهر هنرمند نامی‌کشورمان استدلال آورد و برخلاف جریان موجود
تصمیم گرفت؛ مانند بسیاری دیگر از
هنرمندان نیز شاید تصمیم گرفته‌اند به نوعی


دیگر با مردم همدردی کنند و بنای‌شان حضور است. از نظر نگارنده هم آنان که انصراف دادند قابل احترام هستند و هم آنان که ترجیح می‌دهند به شیوه‌ای دیگر با مردم همراهی کنند. چه کسی گفته و یا حکم داده که همه باید به یک شکل فکر کنند و تصمیم بگیرند؟ متاسفانه در چنین شرایطی عده‌ای تریبون‌دار که مدام دم از اصول و ارزش می‌زنند به آن دسته هنرمندانی که ترجیح داده‌اند این روزها کنار بکشند حمله‌ور می‌شوند و انواع و اقسام توهین‌ها را روانه آنان می‌کنند. استدلال‌شان جالب است: «چون ما همدردی نمی‌کنیم و ماله می‌کشیم پس شما هم باید یک ماله‌ دست بگیرید و بسم‌الله!» خجالت آور است.
چندی پیش در گزارشی از وزیر ورزش انتقاد کردیم و نوشتیم روند روبه رشد خروج نخبگان ورزشی از کشور ابعاد نگران کننده به خود گرفته و حتی از لزوم ورود مجلس به این مسئله گفتیم.
اکنون دقیقا مشخص است اگر فرض را هم بر این بگذاریم که وزیر و
وزرای مربوطه وظایف خود را مو به مو
اجرا نمایند اما برخی که احساس
«خودوکیل‌پنداری» دارند و فکر می‌کنند سخنگوی مردم هستند با موضع‌گیری‌های بغض‌آلود و تنفرآمیز باعث و بانی بریدن نخبگان حوزه‌های مختلف می‌شوند.
این مملکت قوه قضائیه، دادگاه، مدعی‌العموم، قاضی و وکیل دارد و هرجا لازم باشد ورود می‌کنند و نیازی نیست عده‌ای در جایگاه قضاوت بنشینند. حضور رانتی در پشت برخی تریبون‌ها نباید باعث شود این جایگاه ،
واقعی و حق آنان پنداشته شود و هرچه در مخیله شان است اظهار کنند تا باعث شقوق جامعه شوند.
این ملت همانطور که به احترام حاج قاسم به خیابان‌ها آمدند تا به دنیا اعلام کنند به سرداران و سربازان خود احترام می‌گذارند و حق‌شناس‌اند این حق را دارد که غمگین و ملول از واقعه اخیر باشند. اجازه دهید لطفا!