روزنامه جوان
1398/10/17
قیام سپاه قدس
سرویس سیاسی جوان آنلاین: در صدر اسلام رسم چنین بود که اگر خون کسی مظلومانه بر زمین ریخته میشد و به شکلی که باید و شاید، انتقام خون به ناحق ریخته او گرفته نمیشد، بر مزار یا سر در خانهاش پرچم قرمزی نصب میشد تا دانسته شود که هنوز انتقام خون صاحب این خانه گرفته نشده است. از همین رو است که پرچم اباعبدالله علیهالسلام سرخ است تا امام زمان (عج) بیاید و انتقام خون حضرت سیدالشهدا را بگیرد. دیروز در میان جمعیت میلیونی که برای وداع با سردار قاسم سلیمانی و یارانش آمده بودند، پرچمهای سرخ بسیاری به چشم میخورد. اینگونه این تشییع، وداعی سرخ بود که انتقام را فریاد میزد.عزاداری تهران در مسیر تشییع از شب قبل شروع شد. از میدان انقلاب و نیز از فرودگاه مهرآباد؛ وقتی نیروهای کنترل پرواز برج مراقبت فرودگاه مهرآباد، با ورود هواپیمای حامل سرداران مقاومت، پس از سلام به امام حسین علیهالسلام ورود سردار قاسم سلیمانی به فضای آسمان تهران را خوشامد گفتند و تأکید کردند که قدردان امنیتی هستند که مجاهدتهای سردار برای فضای ایران به ارمغان آورده است. اوج شکوه بدرقه و مشایعت سردار، اما از اذان صبح تهران شروع شد. کم کم خیابانها بسته شد. قطارهای مترو ترافیک را تجربه کردند. درهای اضطراری خروجی باز شد. ظرفیت تمام خیابان انقلاب و خیابان و میدان آزادی و دانشگاه تهران و خیابانهای اطراف پر شد. مرکز تهران انگار میخواست منفجر شود؛ نه فقط از جمعیت تشییعکنندگان، از خشم، از بغض، از گریه، از داغ، از مطالبه انتقام. به رسم دینمان در تشییع الله اکبر و لاالهالاالله گفته میشود، در این تشییع، اما یک فریاد دیگر هم شنیده میشد: «مرگ بر امریکا». راز پرچمهای سرخ ما در بدرقه سردار، همین مرگ بر امریکاهاست؛ مرگ امریکا در منطقه، انتقام خونی است که از ما بر زمین ریختند.
غسل سرباز در اشک فرمانده
رهبر که وارد دانشگاه تهران شد، جمعیت بغضآلودتر شد و مرتبتر، رو به قبله و نماز آغاز شد. با همان تکبیر اول بغضهایی شکست و با هر تکبیر، بغضهایی بیشتر و بیشتر، صدای بلند گریهها پس زمینه صدای اذکار و تکبیری شده بود که ولی فقیه برای نماز میخواند و رسید به «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤمِنینَ وَ الْمُؤمِناتِ وَ الْمُسْلِمینَ وَ الْمُسلِماتِ...» صدای گریهها بلندتر شد؛ نماز و گریه به هم آمیخته بود، اما آیتالله خامنهای انگار هنوز خودش را کنترل میکرد تا رسید به «اللَّهُمَّ انَّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ الا خیراً» همان بار اول بغض آقا ترکید، بار دوم و سوم را هم با بغض و گریه و اشک این جمله را تکرار کرد، بدین معنا که «خدایا ما از او جز نیکی ندیدیم.» صدای شکستن بغض رهبر، گریه جمعیت میلیونی حاضر در مراسم را بیشتر کرد. چه خونی از ما ریختند؛ اویی که جز خیر و برکت و نیکی از او ندیدیم. پرچمهای سرخ را باید بالاتر ببریم؛ انتقام اشکهای رهبرمان هم هست. اشکهایی که داغ دل یک فرمانده بود در فقدان قاسم سلیمانی، گویی فرمانده سربازش را در اشک چشمهایش غسل میدهد. در ادامه، حضرت آیتالله خامنهای که برای اولین بار بر پیکر یک فرمانده نظامی اقامه نماز میکردند، دعاهایی خاص سرداران مقاومت در بخش انتهایی نماز خواندند. عبارات خاصی که ایشان به کار بردند، به شرح زیر است:
اللهم ان هولاء المسجون قدامنا عبادک و ابن عبادک (خدایا این افراد در کفن پیچیده شده مقابل ما، بندگان تو و فرزندان بندگانت هستند) وابن إمائک، نزلوا بک، وانت خیر منزولٍ به (فرزند کنیز توست، نزد تو آمدهاند و تو بهترین کسی هستی که نزدش میروند) اللهم انهم محتاجون الی رحمتک وانت غنی عن تعذیب عبادک (خدایا آنها محتاج رحمت تو هستند و تو از عذاب بندگانت بینیازی) اللهم ان کانوا محسنین فزد فی احسانهم وان کانوا مسیئین فتجاوز عنهم (خدایا اگر نیکوکار بودند، به احسانشان بیفزا واگر گناهکار بودند، از آنان درگذر) اللهم انّا لا نعلمُ منهم الا خیرا (سه بار تکرار) وانت أعلم بهم منّا (پروردگارا، ما جز نیکی از آنان سراغ نداریم و تو از ما به آنان داناتری) اللهم صلی علی محمد و آل محمد؛ اللهم أدخلهم فی رحمتک و رضوانک (خدایا آنان را مشمول رحمت و رضوان خود بفرما). اللهم انک تَوَفّیتَهم مُتلطِخین بدمائهم فی سبیل رضاک؛ مستشهدین بین ایدیهم، مخلصین فی ذلک لوجهک الکریم، اللهم فاعلِ درجاتهم (خدایا تو وقتی جان آنان را گرفتی که آنان در راه رضای تو در خون خود غلتیده بوده و مخلصانه برای خاطر وجه کریمانه تو، به شهادت رسیده بودند. خدایا بر درجاتشان بیفزا) واحشرهم مع محمد وآله الطاهرین (آنان را با محمد وآل طاهر او محشور کن) والحقنا بهم وارزقنا الشهاده فی سبیلک یا مولای (و ما را به آنان ملحق و شهادت در راه خودت را روزیمان کن سرورم) الحمد لله الذی اکرم المستشهدین فی سبیله، شکر خدایی را که شهدای راه خود را گرامی داشت، الحمد لله الذی رزقنا الشهاده فی سبیله، شکر خدایی را که شهادت در راه خودش را روزی ما کرد، الحمد لله الذی رزقنا الجهاد فی سبیل الاسلام (الله اکبر)، شکر خدایی را که جهاد در راه اسلام را روزی ما کرد.
رهبری برای سرداران دعا میکرد و برای حاضران گویی روضه میخواند؛ گریهها بند نمیآمد.
جمعیت میلیونی وداع
نماز که تمام شد، گریهها و خشمها شد «مرگ بر امریکا». شد پرچمهای سرخ بر افراشته بر دست. جمعیت از میدان امام حسین تا میدان آزادی، یک تشییع میلیونی و بی نظیر برای سردار خود و سرباز اسلام و وطن را رقم زدند. جمعیتی که تهران تاکنون آنها را به این شکل متحد ندیده بود. این مراسم به علت جمعیت بی نظیر خود، تا عصر به طول انجامید و در نتیجه مراسم تشییع در قم با ساعتها تأخیر انجام گرفت.
یک برنامه تلویزیونی در برزیل توضیح داده که ایرانیان برای قاسم سلیمانی روی گنبد مسجدی در قم که شهر مذهبی اسلامی است، پرچم سرخ برافراشتهاند. پرچمی که در این برنامه توضیح داده شده که این پرچم نشانه انتقام است. این پرچم را ایرانیان مقدس میدانند و بعد از ریخته شدن خون امام حسین برافراشته شده است که معنایش این است که میخواهند انتقام بزرگی بگیرند.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه