نفی پیش ‌بینی‌های زودهنگام

با توجه به جدل میان قالیباف و دولت دراین روزها ممکن است بسیاری این سوال را بپرسند که با این شرایط قالیباف در آینده وقتی رئیس مجلس شد با دولت چگونه تا خواهد کرد و تقابل میان دولت و مجلس، کشور را به کجا خواهد رساند؟
در پاسخ باید گفت اولا چه کسی گفته است که آقای قالیباف در انتخابات بعدی رای می‌آورد و چه کسی گفته که به فرض رای آوری ایشان، او رئیس مجلس می‌شود؟
من معتقد نیستم که بتوانیم حتی تیم نئواصولگرایی و حامیان قالیباف را برندگان صددرصد مجلس آتی بدانیم که اکنون از تقابل مجلس یازدهم و دولت سخن می‌گوییم. به نظر می‌آید که این تلقین که قالیباف و تیم او پیروز این انتخابات
می‌شوند و در نهایت نیز شهردار اسبق تهران رئیس مجلس خواهد شد یک شو و یک بمباران تبلیغاتی است و اصلا چنین چیزی نیست. در جریان اصولگرایی به هیچ عنوان وحدت نظری که به قالیباف منتهی شود وجود ندارد. از سویی دیگر مجلسی که شکل نگرفته است چگونه رئیسش را تعیین کنیم و از کجا بدانیم که درآن مجلس هر چه رئیس گفت بقیه نمایندگان بگویند چشم؟ که از تقابل دولت و مجلس در صورت رئیس مجلس شدن قالیباف سخن بگوییم . این فرضیه‌هایی است که عده‌ای از پیش برای خود تعیین می‌کنند. هنوز تا آنکه قالیباف رئیس مجلس شود و بعد از آن بخواهد دولت را از کار بیندازد و ... زمان بسیار باقی است و کسی نمی‌داند در روزهای پایانی انتخابات چگونه معادلات تغییر می‌کند. همه مسائل انتخاباتی تماما احتمال است و حدس و گمان‌هایی است که مطرح می‌شود .


اگر قالیباف به مجلس آمد و رئیس مجلس شد، آن موقع باید فکر کرد که دولت چگونه باید با او برخورد کند. از سویی مگر اجازه می‌دهند که وقتی ایشان رئیس مجلس شد، صرفا به تقابل با دولت بپردازد؟ اینگونه نیست که آقای قالیباف و مخالفین روحانی تصور کنند روی باند فرودگاه و در حال پرواز به اوج هستند . من تصور می‌کنم که خیلی زود است تا در اینباره سخن بگویند .
از سویی معتقدم که کشور به قدر کافی مشکل داردکه اکنون نخواهیم از مشکلات دیگر سخن بگوییم از همین رو بهتر است تا ذهن مردم را درگیر جنگ قدرت جدید دیگری در آینده نکنیم .
در حال حاضر تنها، آیه یاس خوانده می‌شود. نیاز به آیه‌های یاس بیشتر نداریم . از سویی اگر می‌گوییم مجلس در کشور اثر ندارد پس زمان قالیباف هم اثری نخواهد داشت. اگر هم اثر دارد که خب بگذاریم مجلس کنونی کارش را انجام دهد .