روزنامه همدلی
1398/09/19
یک سال از مرگ احمدرضا دالوند گذشت «دال بزرگ» بدون تاریخ مصرف
همدلی| امروز یک سال از درگذشت احمدرضا دالوند،گرافیست، تصویر ساز، نویسنده و منتقد هنری می‌گذرد. دالوند از شاگردان مرتضی ممیز، صادق بریرانی و هانیبال الخاص و از تصویرگران و طراحان گرافیک شناخته شده کشورمان است که از قدیمی‌ترین تصویرسازان و منتقدان هنر تجسمی بعد از انقلاب نیز محسوب میشود.دالوند، طراح گرافیک، نویسنده و منتقد هنری در سال ۱۳۳۷ به دنیا آمد. او از نسل هنرمندان و روزنامه‌نویس‌هایی بود که جوانی‌اش مقارن با سال‌های پر التهاب انقلاب اسلامی بود و نگاه و جهان‌بینی‌اش متاثر از این رویداد اجتماعی بزرگ شکل گرفت؛ نگاهی که کانون آن «آزادی‌خواهی»، «رفع سانسور» و «گسترش آگاهی عمومی» بود. او در فاصله سال‌های دهه پنجاه تا هفتاد در فضا‌های مختلف رسانه‌ای به فعالیت پرداخت و به‌عنوان طراح گرافیک، مدیر هنری و نویسنده قلم زد، اما دوران اوج شکوفایی فعالیت این روزنامه‌نگار و طراح گرافیک همزمان با بهار آزادی مطبوعات در ایران شد و با پیوستن به روزنامه «جامعه» به سردبیری ماشاءالله شمس‌الواعظین طرحی دیگر در گرافیک مطبوعاتی ایران انداخت. البته او پیش از اینکه به دعوت ماشاءالله شمس‌الواعظین به‌عنوان «مدیر هنری» به تحریریه روزنامه «جامعه» بپیوندد، با کار کردن در مجله پرمخاطب «آدینه» به سردبیری سیروس علی‌نژاد نام و آوازه‌ای در فضای مطبوعاتی به هم زده بود.
نخستین شماره مجله «آدینه» آذرماه ۱۳۶۴ منتشر شد و احمدرضا دالوند 27ساله و جوان‌ترین عضو تحریریه بود. انتشار آدینه سیزده سال ادامه پیدا کرد تا اینکه با دستور سعید مرتضوی رئیس وقت دادگاه مطبوعات همراه شمار زیادی دیگر از نشریه‌های دوم خردادی از ادامه فعالیت بازماند، اما احمدرضا دالوند متوقف نشد، نه آن زمان و نه در ادوار دیگر. با توقیف نشریه‌هایی که با آنها کار می‌کرد، از رسانه‌ای به رسانه‌ای دیگر کوچ کرد. آوازه فعالیت احمدرضا دالوند به گوش شمس‌الواعظین رسید، سردبیر «جامعه» در زمستان ۱۳۷۶ از او خواست تا با عنوان «مدیر هنری» کارش را با او آغاز کند.
تا پیش از انتشار «جامعه» در روزنامه‌های ایران، «مدیر هنری» به معنای مرسوم کنونی وجود نداشت. بخشی از توفیق «جامعه» مدیون و مرهون خلاقیت و تلاش تیم هنری و طراح گرافیک روزنامه بود. شمس‌الواعظین سعی کرد تمام اعضای تحریریه را از زبده‌ترین و مجرب‌ترین روزنامه‌نگار‌های ایرانی انتخاب کند و برای انتخاب مدیر هنری روزنامه هم این مولفه مهم را ملاک انتخاب و عمل قرار داد. شمس‌الواعظین از احمدرضا دالوند به‌عنوان «همکاری خوب» یاد می‌کند. به گفته هادی حیدری، شمس‌الواعظین لقب «دال بزرگ» را به این هنرمند عرصه گرافیک داده بود.
بعد از توقیف «جامعه» در تیر‌ماه ۱۳۷۷ احمدرضا دالوند به همکاری با روزنامه‌های «نشاط»، «توس» و «عصر آزادگان» به سردبیری شمس الواعظین ادامه نداد. دالوند در آن زمان آتلیه هنری داشت و ترجیح داد کار در آتلیه را ادامه دهد، به‌رغم میل باطنی شمس‌الواعظین این همکاری خوب استمرار پیدا نکرد. نه تنها نسل پیشکسوت روزنامه‌نگاری ایران، بلکه جوان‌ها هم بر خلاقیت و تاثیرگذاری دالوند تاکید می‌کنند، علاوه بر این دو نشریه مهم و تاثیر‌گذار، احمدرضا دالوند با نشریه‌های مهم دیگری چون، «دنیای سخن» به سردبیری شاهرخ تویسرکانی، «ماهنامه صنعت حمل و نقل» به سردبیری عمید نایینی، «ایران فردا» به مدیر مسئولی عزت‌الله سحابی، «فیلم» به سردبیری هوشنگ گلمکانی، «گلستانه» به سردبیری مسعود شهامی‌پور و... هم کار کرد. حضور در روزنامه ایران نیز بخش دیگری از فعالیت‌های هنری این طراح گرافیک در نشریه‌های کشور بود.
دالوند در سال ۱۹۹۲ طراح برگزیده کتاب سال گرافیک اروپا، در سال ۱۹۸۹ طراح ممتاز سمپوزیوم بین‌المللی طراحی ژاپن، در سال ۱۹۹۰ طراح برگزیده روزنامه «یومییوری شیمبون» ژاپن و از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹ طراح مجله «ویتی ورلد» آمریکا بوده است.
این هنرمند علاوه بر فعالیت‌هایی که در حوزه آموزش و برگزاری ورک‌شاپ‌های تخصصی، چون اقتصاد هنر، بررسی‌های تخصصی در موضوعات متنوع هنر داشته، آرم‌های موسسه اعتباری توسعه، نشرثالث، نشرنکته، نشربرتر، نشر شهریار و لوگو‌های ماهنامه گلستانه، ماهنامه مدیریت ارتباطات، ماهنامه وب، روزنامه وقایع اتفاقیه (دوره نخست)، روزنامه حیات نو، روزنامه اقتصادپویا، روزنامه شهروند، هفته‌نامه آتیه، هفته‌نامه جوان را نیز طراحی کرده است.
توکا نیستانی درباره احمدرضا دالوند می‌آورد: «دالوند طراح بی‌نظیری است و قلمی عالی در نوشتن دارد که به همراه دانشش از هنر، منتقدی تیزبین از او ساخته‌است». مسعود خیام نیز می‌نویسد: «اکنون ما هر دو از آدینه بیرون آمده‌ایم. مقالات تو خوانده شد یا نشد، تاریخ مصرف خود را داشت و تمام شد. ایلوستراسیون‌های دالوند اما، با خلاصی از شر «داستان»، مفاهیم هنری خود را یافته و زندگی مستقل خود را آغاز کرده‌است». علی اصغر قره باغی نویسنده، مترجم و منتقد هنر می‌آورد: «دالوند یک جا طراح و نقاش است و جای دیگر گرافیست و تصویرساز. یک جا معمار صدا و گفتار است و جایی دیگر تصویرکننده بازتاب‌های فلسفی. اکثر طرح‌های دالوند به سبب ماهیت پرتوانی که دارند مستقل از ادبیات جلوه می‌کنند، در نهایت شکل قرائتی فردی از یک متن را دارند و آن قدر قائم به ذات هستند که بدون تاریخ مصرف در یک نگارخانه به عنوان آثار هنری مستقل به تماشا گذاشته شوند».
احمدرضا دالوند پس از یک دوره بیماری سخت سحرگاه دوشنبه نوزدهم آذرماه در 60 سالگی در خانه‌اش درگذشت. او که از اول آبان‌ماه به‌دلیل عارضه قلبی و دیابتی در بیمارستان سینا بستری شده بود، چند عمل جراحی سنگین را از سرگذرانده بود.
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
پس از انتشار تصاویر ماهواره ای از میزان خسارت ها به پایگاه نواتیم، دیروز نیز تصاویر ماهواره‌ای پایگاه رامون ارتش صهیونیستی منتشر شد که نشان می دهد علاوه بر آشیانه ها، مراکز تجهیزات نظامی نیز توسط موشک های بالستیک ایران هدف قرار گرفته است (خراسان) امیر واحدی: این‌بار با بمب‌افکن su ۲۴ پاسخ ویرانگر می‌دهیم / سردار حاجی‌زاده: صد در صد می‌زنیم (جوان) اخبار ویژه (کيهان) پیام صریح ایران به جنگ‌طلبان صهیونیست (تجارت)
سایر اخبار این روزنامه
خشایار اعتمادی به همدلی درباره خاطراتش با تورج شعبان‌خانی و دلیل خداحافظی‌اش با موسیقی می‌گوید
پروانه سلحشوری در میان اعتراض تعدادی از نمایندگان، در نطق اضطراری: من نماینده ملت هستم باید حرف آنها را بزنم
یک سال از مرگ احمدرضا دالوند گذشت «دال بزرگ» بدون تاریخ مصرف
یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگو با «همدلی»: اصلاح‌طلبان از «ناسازگاری‌های شناختی» رنج می‌برند
گزارش میدانی «همدلی» از کودکان و نوجوانانی که سهم‌شان از زندگی زباله‌گردی و هم‌نشینی با پسماندهای شهری است
ارزیابی «همدلی» از سند دخل و خرج99 با مقتضیات نامعلوم فروش نفت، افزایش درآمدهای مالیاتی و سهم شرکت‌های دولتی
عادل جهان‌آرای آقای روحانی فارسی سخن می‌گوید!
تورج شعبان‌خانی درگذشت اما افسوس تو رو خواستن دیگه دیره
شکل‌گیری رانت و فساد
مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری تهران: فقط ۱۴ درصد کودکان خیابانی، ایرانی‌اند
شهرام ناظری امسال در قونیه کنسرت برگزار نمی‌کند
