روزنامه ابتکار
1398/09/18
ژوبین صفاری زوال اندوهناک مدیریت
فسخ یکطرفه قرارداد مربی ایتالیایی با تیم استقلال نمونهای است از یک بحران در مدیریت کشور که زنگ خطر آن سالهاست به گوش میرسد. آندره استراماچونی مربی موفقی که آبیهای ناکام پس از 3 سال امید داشتند تا با او به روزهای اوج خود برگردند لابهلای چرخدندههای بی‌کیافتی مدیریت در کشور قربانی شد تا حالا در شرایطی که برنامه نودی نیز وجود ندارد تا به ابعاد این بیمسئولیتی بپردازد؛ نشانهای تازه از یک زوال بیمآلود در مدیریت کشور را به رخ بکشد. درحالیکه همین شرایط برای قرمزهای پایتخت در رفتن برانکو و ماجراهای پرابهام سرمربی تیمملی نیز رقم خورد. موضوعی که احتمالاً طی روزهای آینده مانند سایر تصمیم‌های اشتباه بین مقصران پاسکاری خواهد شد و هیچکس در نهایت مسئولیت آن را بر عهده نخواهد گرفت. با کنار هم گذاشتن پازل تصمیم‌های غلط به خصوص در دو سال گذشته می‌توان دریافت که نظام سیاسی و تصمیمگیری کشور با بحران مدیریت روبهرو است. درحالیکه مردم دلخوش به وعدههای رئیسجمهوری پای صندوق رای رفتند تا شاهد سلسله اشتباهات مدیریتی گذشته نباشند، حالا اما تنها با تکرار یاس و ناامیدی از بازگشت به دوران شکوه در همه عرصههای اقتصادی، ورزشی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی روبهرو شدهاند. در این میانه بدون چشمانداز، افکار عمومی تنها با انواع تهدیدها از سوی برخی مسئولان مواجه می‌شوند بیآنکه بدنه تصمیمساز و مدیران هیچگونه پاسخی برای این حجم از آشفتگی به مردم بدهند. در نهایت اما این مردم هستند که همواره توپ در زمین‌شان است و احتمالاً اعتراضی هم اگر دارند با دوربینهای مداربسته متعدد تهدید می‌شوند و اگر از مسئولان بخواهند که در خصوص مثلاً قرارداد سرمربی تیمملی که از بودجه خودشان برایش هزینه می‌‌شود شفافسازی شود با یک عبارت روبهرو می شوند که این قرارداد محرمانه است!در این شرایط که مردم با جابهجایی عجیب مرزهای دیدگاههای منتخبان خود قبل از انتخاب و بعد از آن، مواجه می‌شوند چگونه میتوانند با روحیه و امید به فردا، کنش سیاسی مطلوب در بزنگاههای حساس داشته باشند. بیتردید رفتن یک مربی موفق فوتبال از کشور همه دغدغه یک جامعه نیست، اما نمونهای است از سایر نمودهای عینی تشویش در مدیریت کشور.
با این همه، باید گفت که اقتصاد و سیاست کشور تنها به یک انقلاب مدیریتی نیازمند است. تحولی برخاسته از تغییر رویکرد در گفتمان غالبی که از هرگونه پاسخگویی منطقی به افکار عمومی فرار میکند و گاهی با پاسخ‌ها، خنده‌ها و واکنشهایش، اعصاب مردم را به بازی میگیرد. توسعه اقتصادی و سیاسی بیشک در گرو آزادی رسانههایی است که آنقدر مخاطب به آن اعتماد کند که تمام حرفهایش را از زبان آن بشنود. جایی که رسانه آزاد باشد و در خصوص هر مسئلهای مطالبهگر باشد بیتردید هیچ مدیر و مسئولی نمیتواند از عواقب کار خود فرار کند. معضل اصلی این روزهای کشور همین فاصلهای است که بین تصمیمسازان با مطالبات عمومی رخ داده است. جایی که حتی برنامه پرمخاطب و شریفی چون 90 را برنمیتابند مبادا که مجبور به پاسخگویی باشند.
سایر اخبار این روزنامه
سرمربی استقلال با صدور بیانیه‌ای به همکاری خود با این باشگاه خاتمه داد
وداع تلخ «استراماچونی» با آبی‌ها
ژوبین صفاری
زوال اندوهناک مدیریت
ابعاد مختلف حضور 14 هزار نفری در ثبت‌نام انتخابات مجلس بررسی شد
شوق خدمت یا حرص قدرت؟
ایجاد شبکه ملی اطلاعات در ایران چه تبعاتی در جامعه خواهد داشت؟
التهاب در انتظار روزهای بدون اینترنت!
کره‌شمالی از یک آزمایش موشکی منحصر‌به‌فرد خبر داد
مسیر ناهموار صلح در شبه جزیره کره
آیا سروش صحت کارگردان موفق روزهای آینده خواهد بود؟
پایان فوق‌لیسانسه‌های جذاب
استقبال آمریکا از سفر احتمالی روحانی به ژاپن
اما و اگرهای سند مالی دولت در سال بعد بررسی شد
بودجه ماراتنی 99
حفظ برجام یک مسئولیت جمعی است
از سوی رئیس دیوان عدالت اداری تشریح شد
آخرین وضعیت مصوبه «تعیین محل تجمعات»
خودزنی اصولگرایان؛ چالش اصلاحطلبان
توسط معاون اول رئیسجمهوری
مصوبه نظام رتبه‌بندی معلمان ابلاغ شد
حکومت چیست؟
کورش الماسی
