شاعر پرکار روزگار ما

محسن بوالحسنی    
خبرنگار
می‌گوید: «زندگی من شامل همین کلمات است و همین نوشتن‌ها. مسیرم را عوض نمی‌کنم و همیشه ادامه خودم هستم.» این‌ها روایت احمدرضا احمدی است از روز و روزگار خودش و آثاری که منتشر می‌کند: «می‌گوید زیاد می‌نویسم چون نویسنده حرفه‌ای هستم و وقتم را برای چیزی غیر صرف نمی‌کنم. زیاد هم منتشر می‌کنم چون نویسنده حرفه‌ای باید بنویسد و البته منتشر کند.» احمدی سه کتاب جدید منتشر شده به‌نام‌های «در پایان شب خاکستری»، «بادها بر بستر کلمات می‌وزند» و «با چتر شکسته در باران» دارد که اولی را نشر چشمه و بقیه را نشر اتفاق منتشر کرده است. شعر احمدرضا ساده، بی‌پیرایه اما ممتنع است و تمام این سال‌ها کسی نتوانسته مثل او شعر بنویسد که شعر نوشتن به شیوه او کار هر کسی نیست. قدرت جادویی خیال می‌خواهد و یدی طولا در دایره لغات و ترکیب‌سازی‌های فراوان در نحو زبان. او سال گذشته هم کتابی منتشر کرد به‌نام «تابستان و غم» که شرح تابستانی غم‌انگیز بود که برای شریک زندگی‌اش اتفاقی پیش آمده بود و احمدرضا را در اندوهی فرو برد که از تماشای رنجوری همسرش می‌آمد. آن روزها گذشت و حالا احمدرضا احمدی، روزگارش را همچنان با شعر نوشتن، رمان و نقاشی می‌گذراند و خودش می‌گوید تا هستم می‌خواهم از وقتم استفاده کنم. احمدی که این روزها در
79 سالگی عمر می‌گذراند تسلط بسیار به ادبیات کلاسیک دارد و همین پشتوانه او باعث شد تا بداند در ابتدای فعالیت حرفه‌ای خودش چگونه شاکله و ساختار شعر را به نحوی که می‌خواهد به هم بریزد تا شعری تصنعی و باسمه‌ای از آب درنیاید. او تجربیات زیستی‌اش را در شعر ورود می‌دهد و برای انتخاب و استفاده از هیچ کلمه و هیچ رؤیا و خیالی معذوریت ندارد. او از بیست سالگی به‌طور جدی شعر نوشت و نخستین مجموعه شعرش را با عنوان «طرح» سال 1340 منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه 40 را جلب کرد. احمدرضا نه فقط در حوزه شعر بزرگسال، شاعری مهم و تأثیرگذار بود بلکه سال‌ها فعالیت جدی‌اش در کانوش پرورش فکری کودکان از او شاعری ساخت که کودکان و نوجوان‌ها هم او را و داستان‌های کودکانه‌اش را بخوبی می‌شناسند. شاعری که بنیانگذار سبک موج نو در شعر معاصر فارسی است مدرن‌نویسی و ساده‌نویسی و رؤیا و خیالپردازی را به ادبیات هدیه داد و رهبر یک جریان تک نفره در شعر معاصر شد. نه که نمی‌خواست کسی شبیه‌اش بنویسد یا در ادامه او باشد؛‌ کسی نتوانست یا نداشت آن نبوغ و جنون خلاقه را که در کلمات شکلی بسیط پیدا کند و مخاطب را از چنین زاویه و وجه شاعرانه‌ای مشعوف کند. شاعر پرکار روزگار ما در این سال‌ها به‌جز شعر، داستان و نمایشنامه نوشت و تأثیری فراموش ناشدنی بر تئاتر، سینما و نقاشی و البته شعر گذاشت و خواندن این سه کتاب تازه از احمدرضا هم البته که چیزی جز لذت برای مخاطب نخواهد داشت.