پیام حال و احوال جامعه امروز چیست؟

براي پيشبرد يک نظريه در قالب ساختار کشورداري بايد ابعاد چند وجهي يک مکتب و نظريه و تناسب عرضه و تقاضا را درک کرد. نکته مهم اينکه جامعه امروز ايران متاثر از ادبيات و داده‌هاي دهکده جهاني شده است و کسي نمي‌تواند اين واقعيت را ناديده بگيرد؛ بنابراين آيا شرايط موجود زاييده واقعيت انگاري و يا عدم واقعيت انگاري تصميم‌سازان بوده است؟ جامعه امروز ايران آسيب پذير شده است و نسبت به هرگونه محرک دروني و بيروني واکنش متناسب و نامتناسب انجام مي‌دهد. وقتي جامعه به دليل نوع عملکردهاي اقتصادي و فرهنگي دچار بدبيني و بي‌اعتمادي شده است، مسئولان چطور و چگونه مي‌توانند آسيب‌هاي اينچنيني را ترميم کنند؟ به‌عنوان مثال نسبت به يک اظهار نظر رئيس‌جمهوري درباره عدم اطلاع از زمان اجراي طرح بنزين، هجمه گسترده‌اي در سطح جامعه و همچنين رسانه‌هاي دروني و بيروني ايجاد شد. بنابراين کلمه و جمله مي‌تواند باعث صعود و سقوط و... باشد. اکنون جامعه در مواجهه با انواع و اقسام اظهار نظرها قرار دارد و موثرين هردو جريان و همچنين موثرين بيروني نسبت به يک واقعيت واحد اظهار نظرهاي گوناگوني دارند! به‌عنوان مثال وقتي مسئولان پس از گراني بنزين صحبت از کنترل قيمت‌ها مي‌کنند و اکنون جامعه عکس آن اظهار نظرها را در بطن جامعه مي‌بيند، چطور و چگونه بايد باور کنند که مسئولان به فکر منافع ملي و... هستند! چرا اکثر مسئولان دست از سَر کلمات و جملات برنمي‌دارند و به‌گونه‌اي کودکانه با جامعه سخن مي‌گويند! پنجه در پنجه ابرقدرت‌ها انداخته‌ايم اما جامعه تحت تاثير اين تقابل در زمينه اقتصادي و فرهنگي و سياسي چه حال و روزي دارد؟ پيام حال و احوال جامعه امروز ايران چيست؟ آيا مسئولي مي‌تواند بگويد که حال جامعه خوب است؟ نکته مشترک هر دو جريان سياسي کشور اين است که نسبت به وضعيت موجود به مانند معترضان اعتراض دارند! اما ادبيات قدرت با مشاوره‌هاي گوناگون تصميم گرفته‌اند که سفت و سخت مقاومت کنند، چرا که احساس مي‌کنند ارزيابي‌هايشان داراي طول و عرض و ارتفاع مناسب است بر همين اساس مردم هم بايد گوش به‌فرمان باشند تا کشورهاي استعمارگر را شکست دهيم، اما متاسفانه به دليل مشکلات اقتصادي و معيشتي از قد و قواره اعتماد و باور جامعه کاسته شده است و به نوعي در حال آب رفتن هستند! چرا که عدم تثبيت قيمت‌ها و نرخ‌هاي مختلف اين پيام را به جامعه القا مي‌کند که وضعيت اقتصادي در کنترل نيست! شايد خنده رئيس‌جمهور حامل پيام است و به‌عنوان علامت و نشانه‌اي مبني بر اينکه رئيس‌جمهور فقط يک ضلع کوچک از اضلاع قدرت مي‌باشد!