آقای روحانی! شما چرا؟!

تا به امروز همه فسادها، میلیارد ریالی و میلیارد تومانی بود اما از امروز به بعد و با توجه به سخنرانی حسن روحانی در یزد، مردم با فسادهای میلیارد و میلیون دلاری نیز آشنا شدند! اعداد و ارقامی که برخی حتی نمی توانستند معادل ریالی آن را حساب کنند.
داشتیم از یاد می بردیم لیست مفسدان اقتصادی که در جیب رئیس دولت‌های نهم و دهم، ۸ سال تمام جا خوش کرد و هیچ کس در نهایت نفهمید که در آن لیست چه اسم‌هایی نوشته شده و چرا آن اسامی به رئیس قوه قضاییه تحویل داده نمی‌شود؟! چرا باید در همه سفرهای استانی و شهرستانی و در همه جمع‌هایی که رئیس‌ دولت‌های نهم و دهم در آن حضور داشت بخشی نیز به لیست مفسدان اقتصادی مربوط می‌شد اما لیستی که تنها در هوا چرخانده می شد و هرگز افشا نشد!
با آنکه مقامات ارشد قوه قضاییه بارها و بارها از رئیس دولت خواسته بودند تا آن اسامی را حتی بی هیچ ابایی علنی اعلام کندتا آن ها پیگیر این مسائل شوند؛ بازهم کسی در جایی نشنید که احمدی نژاد، نامی را برده باشد یا شخصی را افشا کرده باشد؟!
آقای روحانی!


باورکنید، شنیدن اعداد و ارقام بزرگ فساد هرگز مردم را خوشحال نمی‌کند! حتی افشای نام مفسدان و رقم فساد آن‌ها نیز برعکس کسانی که فکر می‌کنند باعث خوشحالی مردم می‌شود آن‌ها را خسته و ناامید و عصبانی می‌کند و صدها پرسش پیش روی آ نها قرار می دهد که چرا مسئولان زودتر از این‌ها به فکر مبارزه با فساد نیفتاده اند؟ با آن که فضا برای گفتن حقایق مهیا بود اما حسن روحانی با ذکر اعداد و ارقامی مبهم! بدون آنکه به اسامی اشاره کند باز هم برای مردم علامت‌های سوالی درست کرد و مردم حاضر در میدان امیرچخماق را‌هاج و واج راهی خانه کرد...
حرف ما یک کلمه بیشتر نیست و آن با عالی ترین مقام اجرایی کشور و مقام دوم کشور در ابعاد سیاسی و اجرایی است که به راستی هدف از این مبهم گویی‌ها، هدف از این اعداد و ارقام ردیف کردن‌ها چیست؟ این که معلوم نیست ریشه اسامی از کجا آب می خورد چه دردی از دردهای مردم را دوا خواهد کرد!؟ مگر رئیس قوه مجریه با رئیس قوه قضاییه تعارف دارد؟ یا خدای ناکرده گفتن نام مفسدینی که دست در جیب مردم و خزانه ی دولت و بیت‌المال کرده‌اند عواقبی می‌تواند در پی داشته باشد؟ اساسا مگر نه اینکه مردم محرمند و باید همه حقایق کشور را بدانند؟! پس چرا رئیس‌جمهور در فرصتی که پیش روی او قرار داده شده بود از گفتن واقعیت‌ها طفره رفت و تنها و تنها به سیاق قدیمی‌ها دست روی چند عدد گذاشت و نام‌هایی که حتی به آنها اشاره نکرد و نزدیک نیز نشد؟! و شاید هم در جلسات محرمانه گفته‌اند و ما خبر نداریم. اگر قرار باشد رئیس جمهور برای افشای فساد لکنت زبان بگیرد و اگر قرار باشد عالی ترین مقام اجرایی کشور در برابر بیان مفاسد دچار مبهم گویی و کلی‌گویی شود اگر قرار بر این باشد تا دومین مقام عالی سیاسی کشور برای افشای رازهای مگو دست و دلش بلرزد دیگر تکلیف مردم و رسانه‌ها و خبرنگاران روشن است، نیست؟! تلاش‌های قوه قضاییه و قوه مجریه برای شفاف‌سازی و مبارزه با فساد را به فال نیک می‌گیریم اما توقع داشتیم رئیس دولت پس از ۸ سال مبهم گویی آقای احمدی‌نژاد که یک کاغذ را از جیب خود بیرون می آورد و هر بار با ذکر این اینکه بالاخره یک روز افشا می‌کنم و این لیست اسامی مفسدانی است که ما به حساب آن‌ها خواهیم رسید اما هیچ وقت بیان نکرد و تنها حرف‌هایی زد و رفت حرف‌هایی که حالا دیگر برای مردم حتی شنیدنش نیز عادی و خسته کننده شده است چرا شما آقای روحانی همان راهی را در پیش گرفته اید که پیشینیان رفته‌اند و هیچ نفعی نبرده‌اند؟! آقای روحانی مانند اینکه فساد بابک زنجانی و دلارهای خرج شده در دولت ما قبل خود را گفتید همین طور ادامه می‌دادید بهتر نبود؟
به راستی شما چرا؟